Het begin van de nieuwe week stond in het teken van de start van het nieuwe kerkelijke seizoen, tenminste in de gemeente waar ik bij hoor. Het was fijn om te zien dat weer veel mensen zich in willen zetten voor alle kerkelijke activiteiten, waaronder gebedskringen. Hier wordt ook regelmatig voor de stad en haar bestuur gebeden.

 

Hoewel er deze week de nodige vergaderingen waren, is mijn bijdrage hieraan beperkt geweest door persoonlijke omstandigheden. Het wordt dus ook een wat kort verslag.

 

Zowel de commissie SOB als de extra raadsvergadering stonden in het teken van het “structuurplan 2020”. In de commissie kon er nog gedebatteerd worden over onderdelen van het plan en eventuele vragen gesteld worden. De bedoeling was dan om tijdens de raadsvergadering vlot tot besluitvorming te komen.

 

De huidige vergaderstructuur maakt gewoon dat commissievergaderingen meer dan dunnetjes overgedaan worden in de raadsvergadering omdat commissievergaderingen geen besluitvormende bevoegdheden kennen.

 

Het was bij voorbaat al duidelijk dat bepaalde onderdelen van het structuurplan niet op meerderheden konden rekenen. Hiermee werd ook gehoor gegeven aan dat wat veel burgers vonden van de plannen.

Voor de fractie van de ChristenUnie was het een punt dat het plan een mix was van visie en uitwerking van die visie. Zonder duidelijkheid over de uitgangspunten krijg je een scala aan meningen over de uitwerkingen van die uitgangspunten. Dat bleek dan ook wel uit de hoeveelheid amendementen: 21. Hierbij was sprake van overlappingen.

 

Een deel van die amendementen ondergroef ook de visie op de ontwikkeling van de stad. Volgens bureau Quadrat (Stefan Gall) zou er op de kop van de Beatrixstraat sprake moeten zijn van een culturele clustering door verplaatsing van de Schouwburg naar de oostkant van de Beatrixstraat. Bij amendement heeft de raad dit afgewezen. Dit maakte echter wel wezenlijk deel uit van het structuurplan. Ook de wens om te komen tot meer historiserende herbouw en handhaving van historische en beeldbepalende gebouwen ondergraaft het structuurplan. Immers de visie van Gall is dat er moderne beeldbepalende gebouwen en stadswanden moeten worden gecreëerd, o.a. een gebouw van 85 meter. Ook dit is niet aanvaard. Kortom heel essentiële delen zijn niet geaccepteerd.

 

 Het leek onze fractie dan ook juist om op grond hiervan eerst een herzien structuurplan te schrijven, met een onderbouwing van de consequenties en nieuwe uitwerkingen alvorens dit structuurplan vast te stellen. Immers het was een tamelijk onoverzichtelijke soep geworden. In het plan zijn ook wezenlijke inzichten overeind gebleven, zoals de richting waarin het centrum zich zou moeten ontwikkelen, de verbinding met de ORW en de ontwikkeling van de pleinen. Wel of niet vaststellen …. That’s the question (vrij naar Shakespeare). Uiteindelijk toch gekozen voor wel vaststellen, maar daar ben ik achteraf niet zo tevreden over. Het maakt voor de besluitvorming niets uit, maar voor mezelf vind ik het achteraf toch  consequenter als ik tegen gestemd had want dat wat overgebleven is van de visie is toch een wat slap aftreksel van het structuurplan.

 

De jubelende woorden van de burgemeester vond ik dan ook tamelijk overdreven. Het is wel een afronding van een lange besluitvormingsprocedure, maar of het een duidelijke richting is voor de toekomst betwijfel ik. De reden waarom een ondernemer nu zo vreselijk enthousiast was en de raad op champagne trakteerde ontging me volkomen. Hij bracht het wel leuk.

 

Er is door het college gereageerd op onze schriftelijke vragen over het afsluiten van energie. Ik ben niet tevreden met de gegeven antwoorden. In feite wordt ontkend dat men kennis heeft van de door bureau Jeugdzorg gesignaleerde problematiek. Als er al problemen zouden zijn had men contact op kunnen nemen met de wethouder. Uit mijn informatie is gebleken dat dit meerdere keren is gebeurd. Andere mogelijkheden zouden zijn: schuldhulpverlening (dit loopt nog niet) of bijzondere bijstand (dit wordt vaak niet aangevraagd of geweigerd). Ik zal hier nog nader op reageren.

 

De schriftelijke vragen van de ChristenUnie over de voormalige sociale dienst zijn in een vertrouwelijk deel van de commissie Welzijn behandeld. Ook dit vraagt een verdere reactie. In vervolg hierop is aangegeven hoe raadsleden om zouden moeten gaan met hulpvragen van burgers. Dit wekt de indruk  van inperking van raadsleden in hun functie van volksvertegenwoordigers en ook dat stemt mij niet tevreden. Bovendien lijkt er sprake van dat de problematiek niet erkend wordt.

 

De schrijver van  vele e-mails heeft deze week voor de officier van justitie verschenen. Tot zijn verrassing bleek ook dat de openbaar bestuurder die dag voor de officier verschenen was en  de officier  heeft een uitspraak gedaan. Niet over de schrijver, maar over de bestuurder. Volgens een journalist die mij hierover benaderde zou het hierbij gaan om een voorwaardelijk sepot. Ik  had nog geen kennis van deze uitkomst en weet  ook niet wat dit inhoudt of wat hiervan de consequenties zijn. Volgende week krijg ik hierover nadere uitleg en informatie over de situatie. Ik vond het  wel een verbazingwekkende ontwikkeling. De betrokken bestuurder heeft de journalist laten weten dat hij vindt dat ik moet stoppen met zijn goede naam en integriteit te grabbel te gooien, want anders zal ook hij juridische stappen ondernemen. De  uitgangspunten van de ChristenUnie maken het bijna vanzelfsprekend, maar daarom niet minder ingrijpend, dat ik op kom voor recht en gerechtigheid.

 

Voor wat betreft de beschuldiging van aanranding geldt ongeveer hetzelfde als de andere zaken. Het slachtoffer heeft een getuigenverklaring afgelegd tegenover de politie. Mocht er in de toekomst ooit reden zijn voor een rechtszaak dan kan deze getuigenverklaring hierbij onderdeel uitmaken. Op grond van beide zaken vind ik dat het openbaar bestuur hiermee geschaad wordt en dat betrokken bestuurder de consequenties ervan moet aanvaarden. Ik hoef een verantwoordelijke bestuurder niet te zeggen dat hij op moet stappen, dat kan hij zelf wel verzinnen.

 

De werkgelegenheid in Den Helder krijgt opnieuw een grote klap doordat  het offshore bedrijf  Total zijn activiteiten gaat concentreren in Den Haag. Slechts een kleine divisie zal in Den Helder gestationeerd blijven. Een trieste zaak die de roep om compensatie des de dringender maakt.