Als ik de datum intyp voor dit verslag realiseer ik me dat we al weer over de helft van dit jaar heen zijn. Het is een heel intensieve periode geweest, zowel op politiek vlak als in de thuissituatie en bij mij slaat de vermoeidheid in elk geval toe. Enerzijds kijk ik dan ook erg uit naar de rust van het reces, anderzijds staat ons nog een heftige periode en dito besluitvorming te wachten.

Misschien omdat ik al wat jaren in de politiek  meeloop krijg ik nu wel een beetje een “déjà vu”-gevoel. In 2005 hadden we ook zo’n heftige politieke periode, eveneens gecombineerd met drukke (leuke) privé-omstandigheden.

Afgelopen maandag maakten we de kortste raadsvergadering van dit seizoen mee, denk ik. Er waren alleen hamerstukken nadat een ordevoorstel over het afvoeren van een bespreekpunt het haalde. Dit betrof de structuurvisie 2025. Er stonden nog veel fouten in en men vond dat die eerst gewijzigd moesten worden. Het stuk heeft verder geen haast, dus kan prima na het reces.

Vorige week vertelde ik al van mijn verzoek om de accountant naar de cijfers te laten kijken van de nieuwbouw stadhuis. Tot maandagmiddag was hiervoor geen raadsmeerderheid te vinden, maar had ik al wel overeenstemming met een paar partijen om te bekijken of we dit uit onze fractievergoeding konden bekostigen. Een beetje zuur vond ik het dat ook de niet-participerende partijen wel kennis zouden kunnen nemen van de uitkomsten. Dat is noodzaak omdat de accountant door de gemeenteraad is benoemd. 

Uiteindelijk bleek het mogelijk om in de loop van de middag toch een meerderheid te vormen, zelfs nadat één van de partijen die steun had toegezegd zich terug trok. Toen moesten nog in een sneltreinvaart de vragen geformuleerd worden. De griffie is hierbij van onschatbare waarde gebleken: ze konden de vragen die er leefden omvormen tot puur financieel technische vragen en dat in een enorm kort tijdsbestek. Ik vond het een intensief proces, maar het vroeg ook heel wat van de organisatie.

Met de accountant is afgesproken dat begin van de week de antwoorden beschikbaar zijn voor de raad. Dat laatste is belangrijk: het zijn raadsvragen en de accountant staat in dienst van de raad. Het college heeft zijn eigen deskundigheid beschikbaar.

Dinsdag is onze kleindochter geboren en draaide mijn  hele wereld om dit wonder.

Woensdag ging het weer “gewoon” over het stadhuis. Eerst ’s middags een overleg met deskundigen op het gebied van DBFMO en de gemeentelijke rekenmethode. ’s Avonds in een raadsbrede commissievergadering ging het dan toch eerst over het Stedebouwkundig plan en later in beslotenheid over de financien.

Wat betreft dat Stedebouwkundig plan: we mochten ons niet laten leiden door het sfeerbeeld. Immers het zal toch anders worden. Wel van invloed is de grootte van de “bouwenvelop” zoals dat heet. Dat is het beoogde ruimtebeslag. Deze bouwenvelop is aanzienlijk vergroot nu men er bij het college van uitgaat dat ondergronds parkeren financieel niet haalbaar is. Hiermee ontstaat een enorm pijnpunt voor nog meer omwonenden. Een vergelijking met de Californiestraat kwam bij mij op. We hebben dan ook aangegeven dat, mocht het plan doorgaan er in elk geval stedebouwkundig het nodige moet wijzigen. Algemeen vroeg ik me wel af of je bij een besluitvorming die voor zo’n verdeeldheid binnen en buiten de raad zorgt wel tot een besluit moet komen. Zou je niet liever eerst moeten werken aan vergroting van het draagvlak. Dat doe je zeker niet door het plaatsen van rooilijnen en kolossale borden waarop je vertelt wat hier in 2016 te zien zal zijn. De grootte van het bord kan een ongelukje zijn, de tekst zeker niet. Ik ben blij dat het bord verwijderd is. Wel is nu ook de rooilijn op de Boerhaavestraat ingetekend en dat bevestigt mijn gevoel van overeenkomst met de Californiestraat. De bewoners hebben via een computeranimatie de hoogte in relatie tot de rooilijn gevisualiseerd. Dat beneemt je bijna letterlijk de adem en daarbij maakt het echt niet uit of het nu 9 m. of 7.80m hoog wordt.

In onze opmerkingen over het Stedebouwkundig plan hebben we aangegeven dat we ons niet te veel wilden verdiepen in het sfeerbeeld zoals getekend. Het is nog geen feit en persoonlijk ben ik absoluut niet gecharmeerd van zo’n monsterlijk groot bouwoppervlak als vervanging van station en postkantoor. Zowel commissieleden als collegeleden spraken bijna denigrerend over de reden voor de grote pleinen indertijd, “oostblokparades”. Ik heb maar niet gezegd dat het sfeerbeeld bij mij net zo goed associaties met “oostblokbouw” oproept. Kennelijk is er toch enig nostalgisch gevoel aanwezig bij de pertinente voorstanders van nieuwbouw.

Opmerkelijk vond ik de advertentie in de krant van zaterdag. Hierin werd opgeroepen tot herbezinning en vergroten van draagvlak door een aantal meer of minder bekende Heldenaren. Een mooi initiatief dat mij recht uit het hart gegrepen was. Het getuigt van een voortschrijdend inzicht bij een aantal personen die ook betrokken waren bij het begin van de besluitvorming over de Stadsvernieuwingsplannen in de periode 2006-2010.

Zoals bekend horen wij tot de twijfelaars. We hebben afgesproken in het coalitieakkoord dat we ons houden aan de gemaakte afspraken hierover en dat betreft het volledige amendement uit 2010. We zijn daar zelf de opstellers van geweest met als oogmerk de “schade zoveel mogelijk te beperken”.  Eén van de belangrijkste items daarin is de financiële haalbaarheid. Die staat voor ons op dit moment zwaar ter discussie en dat hebben we in het besloten deel ook nadrukkelijk benoemd. Dit wordt door meerderen gedeeld. De uitkomst van de vragen aan de accountant zien we dan ook in spanning tegemoet.

’s Morgens had ik  nog een ontmoeting met bewoners van de Boerhaavestraat en met RTV-nhn waarin ik opnieuw benoemd heb dat voor ons de financiële kaders leidraad zijn voor ons uiteindelijke besluit.

Donderdag zijn we in Alkmaar naar een raadsvergadering gaan kijken. Na het zomerreces willen we onze raadsvergaderingen anders vorm geven en Alkmaar lijkt hiervoor een aardig voorbeeld. Ik moet zeggen dat, nu ik het gezien heb een aantal van mijn zorgen wel weg genomen is en ik vind het wel de moeite waard om uit te proberen. Op 11 juli gaan we een proefsessie houden en daarna sluiten we het parlementaire jaar af.

Ik had graag naar het verkiezingscongres van de ChristenUnie gegaan, maar de energie was op. Dus nu maar insteken op een rustig weekend.

Tjitske Biersteker