Deze zondag ben ik te gast geweest bij het christelijk jeugdevenement 4you op de Oude Rijkswerf. Ik mocht daar iets vertellen over het interkerkelijk project “Gastvrij” dat opgestart gaat worden. Het was bemoedigend om te zien hoe enthousiast de jongeren dit evenement bijwoonden. Een bijzonder begin van de week.

 

Het is een drukke week met veel vergaderingen en overleggen. Als u wilt reageren op wat er over in dit verslag staat, dan kunt u bellen of mailen: 0223621998 (Henk Vos) of 0223613353 (Tjitske Biersteker-Giljou), e-mail: h.vos@quicknet.nl of tjitskebiersteker@planet.nl

 

Maandagavond was er een overleg met de werkgroep kerk en WMO. Deze werkgroep is ontstaan uit een ledenvergadering van de ChristenUnie naar aanleiding van de knelpunten die verwacht worden als de nieuwe wet maatschappelijke ondersteuning van kracht wordt. De werkgroep probeert een aanzet te geven voor een interkerkelijke vrijwilligersorganisatie. De belangstelling onder kerken is groot en we zijn er bijna aan toe om de opzet te presenteren. Het is heel leuk om bij de organisatie van dit project betrokken te zijn.

 

Triade organiseert samen met een aantal basisscholen een terugkerend kunstproject, onder de nieuwe naam “Kunst voor je kiezen”. Dinsdagmiddag lieten de deelnemers zien wat het resultaat was van de inspanningen. Het is iedere keer weer indrukwekkend om te zien hoe enthousiast de kinderen mee doen. Het wordt wel bijna tijd voor een grotere locatie voor de uitvoering, want het aantal toeschouwers stijgt nog steeds. Dat is vanzelfsprekend ook heel positief en bemoedigend, want een van de doelstellingen is ook om ouders meer te betrekken bij de school.

 

Dinsdagavond was er de commissie BPOV. Gewoonlijk ga ik daar niet naar toe, maar er stonden nu een aantal belangrijke zaken op de agenda waarvan ik het verloop graag wilde volgen.

 

Vooraf was er een inspreker over evenementen die men wilde organiseren voor het komende weekend. Hierop was een negatieve beslissing genomen door het college. Inspreker deed een beroep op de fractievoorzitters om dit besluit te keren. Verschillende commissieleden gingen hierop in tijdens de bespreking van dit punt. Men was geneigd om te zoeken naar oplossingen. Wat de fractie van de ChristenUnie betreft hoeft dat niet zo nodig en ik was dan ook wel tevreden met de definitieve uitslag die de andere morgen in de krant stond.

Immers de organiserende instelling (Triton) en de ondersteuner (P.Riksman) zijn zonder meer op de hoogte van de termijnen die er voor staan om vergunningen aan te vragen. Als je pas op 24 mei een vergunning indient, weet je dat het niet meer voor 24 juni geregeld kan worden. Een ander argument is dat er dit weekend ook jazzweekend in de binnenstad is. De ondernemers hebben hiervoor wel op tijd vergunning aangevraagd. Het zou te betreuren zijn als dit evenement minder toeloop zou krijgen als gevolg van een 2^e evenement in Quelderduijn en niet te verklaren tegenover de binnenstadondernemers. Volgens de organisatie was verschuiven van de datum geen optie. Ook alleen op vrijdagavond een evenement was eigenlijk niet aan de orde.

Wat me stoorde was dat de burgemeester zich verschool achter de evenementencommissie en verwachtingen wekte door er alsnog over te willen praten. Er had meteen gezegd moeten worden dat de geplande datum geen optie was.

 

Een onderwerp dat nogal wat bespreking vroeg was het ambitieniveau van de regionale brandweer en daaraan gekoppeld de begroting. Opvallend is dat bepaalde al afgesloten discussies over prestatiebeloning enz. opnieuw geopend zijn tijdens de samensprekingen tussen de verschillende regio’s.  Het gewest voelt zich hieraan niet gebonden. De fractie van de ChristenUnie vroeg zich af of een dergelijke complexe organisatie niet een soort onafhankelijk college van toezicht nodig had.

 

Het raadsbesluit over invoering van een politiek plaza als nieuw vergadersysteem is al genomen. Voor de uitvoering ervan is het nodig dat er breed draagvlak is en dat er op een aantal onderdelen nog duidelijkheid komt. Vanavond zou het hierover gaan. Gaandeweg de discussie komt naar voren dat het draagvlak voor het invoeren van dit nieuwe vergadersysteem begint af te kalven. Er gaan stemmen op om  het systeem pas in te voeren na de verkiezingen van volgend jaar. Het idee om te komen tot deze structuur komt vooral voort uit de problematiek van de huidige raad en de visie daarop van prof. Tops e.a. Veranderingen moeten dan ook in deze raadsperiode plaats vinden. Een evaluatie voor de komende verkiezingen kan dan de volgende raad handvatten geven voor al dan niet continueren. Een deel van de commissie voorzag dat er sprake zou zijn van enorme meerkosten, ondanks dat in het advies gesteld werd dat e.e.a. budgettair neutraal te verwezenlijken zou zijn. Hoewel de fractie van de ChristenUnie uit 2 personen bestaat, delen we niet de angst van andere kleine partijen dat de invulling van de fractievertegenwoordiging een probleem is. We denken dat het voor leden van de steunfractie interessanter wordt om te participeren. Volgens mij is een groot probleem dat er binnen verschillende fracties geen eenduidige visie is en het nieuwe systeem maakt het onmogelijk om hetgeen in commissieverband is gezegd in een raadsvergadering nog eens over te doen. Er moet dus binnen fracties meer afstemming plaatsvinden. Het zou van politieke moed getuigen om inderdaad gewoon te starten en gaandeweg de eventuele problematiek aan te pakken. De vele problemen die we nog hebben te gaan werden als argument gebruikt om maar niet te starten. Die zouden juist een extra reden moeten zijn om wel van start te gaan omdat de doorlooptijd van besluitvorming in het nieuwe systeem bekort wordt.

 

Maatschappelijke verkenning.

Als onderdeel van het verbeterprogramma is het voorstel gedaan om te komen tot een commissie maatschappelijke verkenning. Het doel hiervan is om met betrokkenen uit de samenleving te bezien wat de maatschappelijke gevolgen zijn van allerlei ontwikkelingen. Op zichzelf kan dit heel zinvol zijn om wat gestructureerd met vertegenwoordigers van de Helderse samenleving om tafel te zitten. De vraag was wel wie er dan vanuit de raad deelneemt aan een dergelijk overleg orgaan. Het lijkt er namelijk op dat het vaak dezelfden zijn die zich hiervoor beschikbaar stellen, terwijl er 33 raadsleden zijn. Voor een aantal was de werkdruk in relatie tot het privé leven te groot om nog aan dit soort overlegorganen deel te kunnen of te willen nemen. Het zij zo maar het maakt het wel lastig om dit soort activiteiten te ontplooien.

Als goed voorbeeld van  deze problematiek geldt de bezetting van de verschillende programmabegrotingscommissies; het is maar een klein aantal raadsleden dat zich hiervoor beschikbaar stelt. Omdat ook nog onder tijdsdruk gewerkt moet worden, levert dat een behoorlijke belasting op.

 

Alle raadsleden krijgen dezelfde vergoeding voor hun werk. Toch levert dit onderling behoorlijke verschillen op. Iemand die een baan heeft, krijgt dit bedrag als aanvulling op zijn inkomen. Iemand met een uitkering wordt voor het bedrag gekort en houdt er dus per definitie niets aan over. Iemand met een WAO-uitkering kan zelfs zijn uitkering er door verliezen, waardoor men na de raadsperiode in de bijstand terecht kan komen. Daarnaast ervaart men problemen met de ziektekostenverzekering en de kinderopvang. Geprobeerd is om aan deze problematiek tegemoet te komen door de verordening hierop aan te passen. Dat is volgens verschillende betrokkenen niet gelukt en de nieuwe verordening biedt geen soulaas. Afgesproken is nu dat er met de betrokkenen afspraken gemaakt worden om te bezien of “maatwerk” mogelijk is.

Wat me bij deze discussie wel opviel was dat men zich niet hield aan de afspraken omtrent woordvoeren bij directe betrokkenheid. Het is voor commissieleden moeilijk om objectief naar dit onderwerp te kijken na een redelijk emotioneel relaas van een direct betrokkene. Fracties hadden zich dit moeten realiseren.

 

Vanwege de vele discussies was het een onmogelijkheid om de complete agenda af te werken. Gelukkig is er een commissievergadering uitgevallen en deze datum is nu gereserveerd voor het restant. Overigens zijn dat wel een aantal belangrijke punten; het instellen van een commissie van onderzoek vanuit de raad met betrekking tot de oude rijkswerf en het instellen van een werkgroep die personele besparingen binnen het ambtelijk apparaat gaat onderzoeken.

 

Woensdagavond was er de commissie maatschappelijk welzijn. Het leek geen al te indrukwekkende agenda en dat klopte gelukkig ook. We waren op tijd klaar.

 

De nieuwe directeur van de stichting WMD (welzijn en maatschappelijke dienstverlening) kwam de commissie bijpraten. Ze schetst een positief beeld van de ontwikkelingen. Natuurlijk is er geldgebrek, maar de stichting lijkt nu weer aardig op orde en in staat tot het maken van beleidskeuzes. De commissie geeft ook aan voldoende vertrouwen in de voortgang te hebben. Er hoeft niet noodzakelijkerwijze meer elke 3 maanden terug gekoppeld te worden.

 

Opnieuw lagen de beide brieven van de Stichting Karpatula ter bespreking. Ze gingen beiden over een subsidieaanvraag. Besluitvorming hierover heeft ongelooflijk lang op zich laten wachten. Dat was voor de commissie reden om het proces te volgen. Inmiddels is er voor 2005 gedeeltelijke subsidie toegekend. Die voor 2006 wordt nog nader bekeken.  De wethouder had de vorige vergadering ontkend te weten van een ingediend plan voor een voedselbank. Dit had hij in de krant ook nog eens benadrukt: hij wilde niet manipuleren met een voedselbank. Uit zowel de eigen notulen van het college als de indieningsdatum van de brief van Karpatula blijkt dat het tegendeel waar is. Als fractie van de ChristenUnie willen we graag dat ook de Stichting Karpatula een plek krijgt als het gaat over Antillianenbeleid. De consequente weigering van o.a. de wethouder om hieraan gehoor te geven is buitengewoon irritant.

 

Het college heeft een oplossing gezocht voor de exploitatieproblematiek van de stichting Dak- en Thuislozen. Deze werd veroorzaakt door de nieuwe verordeningen binnen de Wet werk en bijstand. Hierin is geregeld dat bij groepsbewoning er een efficiencykorting op de uitkering plaats vindt. De stichting gebruikte dit geld voor haar exploitatie. Voorlopig wordt via de bijzondere bijstand bijgepast, maar de stichting wordt gevraagd haar exploitatiebegroting aan te passen. Groenlinks was het niet eens met deze oplossing en vond dat de bewoners zelf meer geld moesten krijgen.

 

 

 

 

 

Er ligt eindelijk een bestuursopdracht voor de mogelijke invoering van een stadspas. Soms moet je wel erg veel uithoudingsvermogen hebben als raadslid voordat een voorstel nader uitgewerkt wordt. Het plan is door D66 ingediend in 1992.

Als ik echter bekijk wat de kosten ervan zijn en wat de administratieve rompslomp ervan weer lijkt te worden, dan vraag ik me wel af of het een succesvol idee is. Wellicht is het makkelijker om gewoon de cultuurbijdrage te verhogen. Mensen hoeven hier immers niet van te verantwoorden wat ze er voor gedaan hebben.

 

De vermindering van subsidies voor Antillianenprojecten heeft gevolgen voor de Stichting Triton. Men wilde hiervoor aandacht. Volgens de voorzitter van de raadscommissie is de  nood inmiddels niet meer zo hoog omdat onlangs is afgesproken dat Triton nog een overbrugging tot 1 oktober krijgt. Dan moet duidelijkheid zijn over de voortgang van de verschillende projecten. Hierover zal uiterlijk in september met elkaar gediscussieerd worden.  De commissie had dan ook geen behoefte aan verdere bespreking. Zelf was ik bijzonder verbaasd over de stelligheid van de overbruggingsdatum. Bij navraag kon ook niemand bedenken wanneer dit besproken was. Uiteindelijk hield men het erop dat het wel zou zijn geweest tijdens de keer dat ik niet aanwezig was. Als fractie van de ChristenUnie zijn we  er niet zonder meer van overtuigd dat Triton keer op keer uitstel verleend moet worden van besluitvorming en mogelijke inkrimping. We hebben nog steeds ernstige bedenkingen bij de verhouding tussen financiën en effectiviteit van de verschillende projecten. Er wordt nu wel onderzoek naar gedaan, maar ook hierbij is niet helder, wie dit onderzoek doet en waarop onderzocht wordt.

 

Er is een eerste ambtelijke reactie op de kritiek van de commissie op de conceptnota. We vinden nog niet veel terug van wat we aangedragen hebben. Ook duurt het vreselijk lang voor er enige duidelijkheid komt over de invoering van een variatie op de “Groninger achtertuin”. Dit houdt in dat in iedere wijk een locatie bestemd wordt voor maatschappelijke opvang. Er kan dan met omwonenden nog wel gesproken worden over de invulling, maar de plek staat dan vast. Dat geeft helderheid. De fractie van de ChristenUnie had de indruk dat de visie van de commissie nog niet erg landt bij de betreffende wethouder en ambtenaren. Een van de beleidsambtenaren heeft tijdens een WMO-bijeenkomst genoemd dat het Rijnconsultrapport uitgangspunt voor beleid is. Dit rapport is zo ongeveer door iedereen verguist en als gevolg daarvan heeft onlangs een inventarisatie van de welzijnsvoorzieningen plaats gevonden op aandrang van de fractie van de ChristenUnie. Deze inventarisatie zou daarna onderwerp van een breed maatschappelijk debat moeten worden met als vraag: is  wat we hebben ook wat we willen? Missen we nog zaken of is er sprake van dubbelingen? Daarna kan dan uitvoering gegeven worden aan een variant op het Groningse project. Het moest me wel van het hart dat we door deze traagheid wel het risico lopen dat er in de verschillende bestemmingsplannen die juist nu vastgesteld worden geen rekening gehouden wordt met locaties voor maatschappelijke opvang.

 

Een goed voorbeeld van een project waarbij het steeds mis gaat is het foyerproject van YMCA. Volgens de wethouder is er nu wel een locatie gevonden en is het huurcontract bijna getekend. Niemand weet waar de locatie zich bevindt en de wethouder wil hierover ook geen uitspraken doen. Hoewel we als fractie van de ChristenUnie een warm voorstander zijn van uitvoering van dit project vind ik de gang van zaken weer vragen om problemen. De buurt waarin het project moet komen, weet nog van niets. Inspraak is er niet geweest. Dit zou nu juist moeten worden voorkomen door het genoemde Groningse project.

 

Bij dit onderwerp heb ik namens de fractie van de ChristenUnie aandacht gevraagd voor problemen die uitkeringsgerechtigden ervaren bij het uitkeren van het vakantiegeld. Er is een flinke groep die het tot op heden niet heeft gehad. De uitvoerenden geven aan dat er sprake zou zijn van beslaglegging en houden dit zelfs vol als de uitkeringsgerechtigde bewijzen overlegt dat dit niet juist is. Aangedrongen op spoedige betaalbaarstelling.

 

Daarnaast ook nog aandacht gevraagd voor de problemen die er zijn rondom acute huisuitzettingen. Dit is een bevoegdheid van de woningbouwcorporaties bij overlastgedrag. Het betreft hier ook eenoudergezinnen met jonge kinderen. De woningbouwcorporaties hebben geen verplichting om te voorzien in een noodopvang, waardoor de gezinnen vaak zwervend worden. Bijkomend probleem is dat de uitkering gekort wordt met het bedrag dat bestemd is voor huur en energie. Hiermee wordt de uitkering zo laag dat er bijna niet bijgedragen kan worden als men bij vrienden of familie onderdak komt. Dat leidt tot ruzie en opnieuw op straat komen. De wethouder liet heel stellig weten dat als het om drugsproblematiek ging hij geen poot uit zou steken. Een wat  gemakkelijk statement en het lost de problematiek van de jonge kinderen niet op.

 

Donderdag ben ik de hele dag met een maatschappelijk werker van Triton op pad geweest. Dit naar aanleiding van de stevige kritiek van de fractie van de ChristenUnie op de uitwerking van verschillende projecten met betrekking tot Antillianen. Deze medewerker wilde mij graag van het tegendeel overtuigen. Hoewel het een fijne dag was, is mijn mening er niet erg door gewijzigd. Ik ben er wel van overtuigd dat mensen hun best doen, maar de effectiviteit is niet hoog. Opnieuw werd ik geconfronteerd met de problemen die mensen ervaren met de afdeling werk en inkomen. Ook hier een aantal mensen die hun vakantiegeld niet hadden gekregen. Bovendien blijkt het voor te komen dat mensen, die al langer een uitkering hebben, deze regelmatig veel te laat ontvangen. Dan is er behoorlijke paniek. Gewoonlijk worden uitkeringen rond de 30^e betaald en is het geld meestal rond de 20^e op. Als dan pas op de 11^e van de volgende maand wordt betaald, is dat ernstig.

 

’s Avonds was de commissie onderwijs, sport en cultuur te gast in de Schouwburg. Na een rondleiding en een presentatie over de organisatiestructuur hebben we de rest van de agenda afgewerkt. Er stonden een aantal presentaties op het programma.

 

Zowel de voortgang van de nieuwbouw aan de Marsdiepstraat als de planontwikkeling voor mogelijke nieuwbouw van een schoollocatie aan de Pasteurstraat werden gepresenteerd. Het plan voor de Marsdiepstraat is heel apart en maakt een mooie, multifunctionele indruk. Er zijn nog wel een aantal bezwaren op gebied van de ruimtelijke ordening; dit plan wijkt af van de eerste plannen en de omwonenden vinden dat het te dicht bij de huizen terecht komt. Het lijkt erop dat hierover overeenstemming is bereikt.

De mogelijke nieuwbouw aan de Pasteurstraat is bedoeld ter vervanging van de Windwijzer. Deze school groeit nog steeds en heeft geen uitbreidingsmogelijkheden meer. Dit ontwerp bevat vele van de elementen van de school aan de Marsdiepstraat. Logisch omdat het dezelfde architect is. Jammer omdat wat dan aan de Marsdiepstraat vernieuwend is, nu een beetje meer van hetzelfde wordt. We hopen dat hierin nog verandering komt. Wat heel mooi is, is dat de heemtuin van de Groene Poolster geïntegreerd wordt in het plan. Hiermee is dit project ook behoed voor afbraak. Men heeft nogal wat hoop op vestiging van nieuwe inwoners, want ook bij dit project is woningbouw gepland. Het ligt niet al te ver van een van de andere mogelijke nieuwe woningbouwlocaties.

 

De commissie kon zich vinden in het voorstel voor de voortgang van de bestuursopdracht de Schots. Tijdens de vorige vergadering had hierover al een uitgebreide presentatie plaats gevonden, waarbij de commissie tevreden was met de uitkomst van het onderzoek. ER bleek geen noodzaak voor het combineren met een nieuwe sporthal. D66 hield hiervoor nog een pleidooi deze vergadering, maar was dan ook niet bij de vorige vergadering aanwezig geweest.

 

Het Nationaal Reddingmuseum heeft een noodkreet laten horen over de tegenvallende inkomsten. Hoewel we dit met elkaar betreuren, vinden we de gekozen weg wel een erg gemakkelijke. Het Reddingmuseum heeft een contract gesloten met Libema en is daarbij uitgegaan van de door Libema geprognotiseerde bezoekersaantallen. Op grond daarvan heeft men ingestemd met een heel lage afdracht uit het gezamenlijke toegangskaartje. Nu de bezoekersaantallen slechts een fractie zijn van de verwachte, ontstaat er financiële problematiek.

 

Het heeft lang geduurd, maar nu is er dan uiteindelijk toch een visie ontwikkeld  t.a.v. toekomst van de cultuur in Den Helder. Daar zouden we blij mee moeten zijn, maar het loopt weer vreemd. Als raadscommissie hebben we de conceptnota pas dinsdagavond gekregen om donderdag te bespreken. Daarnaast is er een uitnodiging voor een debatavond met andere belangstellenden. Ook die uitnodiging is bijzonder laat verstrekt. Bovendien is het een goede gewoonte om eerst belanghebbenden hun mening te laten geven, waarna wij er pas over spreken. Tijdens de vergadering bleek dat het niet zozeer een debatavond is waaraan raadsleden mee zouden moeten kunnen doen, maar een inspraakavond.

De inhoud van de nota is ook, wat mij betreft, teleurstellend. Den Helder kent een enorm groot aantal cultuuruitingen op amateurniveau. Dat zou je volgens mij moeten koesteren en uitbouwen omdat dit de Helderse bevolking ten goede komt. In de nota wordt aangegeven dat er (vanzelfsprekend) keuzes gemaakt moeten worden en men wil de nadruk leggen op de beeldende kunst op een hoog niveau.

De vraag is of dit dan de Helderse bevolking aanspreekt; ze zijn nog niet zo onder de indruk van het Nollenproject bijvoorbeeld.

Volgens de nota moet het accent ook meer komen te liggen op jongeren. Er zouden te weinig mogelijkheden voor hen zijn om hun eigen cultuur te ontwikkelen. Er wordt echter wel tamelijk denigrerend gedaan over datgene wat we in Den Helder op dit gebied hebben.  Ik hoop dat de verschillende belanghebbenden voldoende tegengas zullen geven opdat er een product komt dat bij de Helderse bevolking past.

 

 

We zijn de afgelopen week weer behoorlijk in het nieuws geweest met de (nep)bommelding bij vliegveld de Kooy. Hoewel je nooit op zulke dingen zit te wachten, hoop ik dat uit de evaluatie van dit gebeuren blijkt dat er sprake is van een goede beveiliging en adequate aanpak.

 

We blijken als gemeente geen bijzonder onveilige stad te zijn en de bevolking is tevreden over de baliehandelingen van het stadhuis.

 

Overal ontstonden files voor een beetje zeelucht.  IN Den Helder is het in overvloed.