Het vergadersysteem is momenteel niet erg overbelast. Vanwege het gebrek aan agendapunten voor de commissievergaderingen is de gemeenteraadsvergadering van afgelopen maandag ook niet door gegaan. Voor sommigen de gelegenheid om alsnog naar de nieuwjaarsreceptie van de Ondernemersvereniging te gaan. Ik vind één receptie wel mooi genoeg en ben lekker thuis gebleven.

Een beetje extra gelegenheid om wat stukken te lezen, maar ook om wat samenvattingen van bepaalde stukken te maken, zodat ik er ook over een poosje nog gemakkelijk naar terug grijpen kan.

Binnenkort wordt er gesproken over herziening van de strategische visie. Ook daarvoor nog wat achtergrond informatie opgehaald en zo is de vrije avond toch weer nuttig besteed.

Dinsdagavond met de coalitiepartners overlegd, maar ook gesproken over de terreurdaad in Parijs en de eventuele impact in het Westen en dus ook in Den Helder. Er was geen demonstratie of andere actie georganiseerd en de vraag was dan ook of we dat wel (hadden) moeten doen. Er was wel het condoleanceregister naar een idee van de fractievoorzitter van de Stadspartij.

We hebben, zeker als ChristenUnie altijd al contact met de verschillende culturele organisaties in Den Helder en dat willen we intensiveren. Die wens leeft ook bij de culturele organisaties. We willen met elkaar vooral duidelijk maken dat je ook op een vreedzame manier naast en met elkaar kunt leven. Woensdag hebben vertegenwoordigers van de Stadspartij en de ChristenUnie hier met de culturele organisaties over door gesproken en van beide kanten was de wens om op regelmatige basis activiteiten te organiseren. In de vorige bestuursperioden was dat ook meer gebruikelijk maar de laatste tijd verwaterd.

 Woensdag was er tussen de middag een lunch georganiseerd t.g.v. het werkbezoek van de commissaris van de Koning. Dat werkbezoek was beperkt tot onderdelen van Defensie en de lunch was dan ook op het KIM. Mooie omgeving voor een dergelijke activiteit. De CdK wilde met raadsleden spreken over regionale samenwerking en knelpunten in de zorg. Het laatste is vooral een zaak van gemeenten en Rijk en het eerste leek nog erg ingegeven door het afblazen van het RAKC. Wij hebben het vooral gehad over verbeteringen in de infrastructuur om de haven optimaal te kunnen benutten. Nuttig voor de ontwikkeling van de lokale economie.

Donderdagmorgen weer een lange sessie van de Auditcommissie. We nemen onze adviserende rol aan de raad hoogst serieus en proberen tot zo goed mogelijke adviezen te komen m.b.t. de verschillende verordeningen. Daarna de geheime stukken gelezen over de garantstelling voor Port of Den Helder, waarbij sommige stukken toch veel minder geheim zijn dan verondersteld. Ook het Buck-rapport over “ruimtelijke behoefte werklocaties” werd als geheim bestempeld. Ik had dat rapport al eens gelezen dus verbaasde mij dat wat. Het was een vergissing. Nu ligt het openbaar.

Vrijdagmorgen weer een sessie van “klas in de raad”, waarbij we in de raadszaal basisschoolleerlingen iets vertellen over politiek en ze vervolgens vereenvoudigd een raadsvergadering na laten spelen. Hieraan vooraf gaan we even met ze naar de burgemeester voor een praatje en een foto. De kinderen vinden het over het algemeen erg leuk.. Dit was een hele leuke klas, die ook in de onderlinge discussie door dacht. Dan is het gewoon een cadeautje om te doen.

Dwars door alle activiteiten heen en steeds op de achtergrond aanwezig gedachten over de terreurdaad en de effecten hiervan op de samenleving. Hoewel ik de moorden verafschuw heb ik me anderzijds ook verbaasd over de wereldwijde commotie hierover. Die heb ik gemist bij de enorme moordpartijen op de Syrische bevolking en op andere plaatsen in de wereld. Kennelijk zijn we als westerse samenleving alleen maar selectief verontwaardigd. Naast de moord op de medewerkers van Charlie Hebdo zijn er ook Joodse mensen vermoord in een supermarkt. De verontwaardiging daarover was veel minder groot. Hun dood was bij de verschillende herdenkingen niet of nauwelijks aan de orde. In Nederland zien we die tweedeling in belangstelling en betrokkenheid ook. Er werd verontwaardigd gereageerd toen de directie van een school posters van Charlie Hebdo verwijderde, tot zelfs opmerkingen van Tweede Kamerleden toe. Die aandacht heb ik gemist toen de Vrije Universiteit in Amsterdam medewerking wilde verlenen aan een paneldiscussie om de Vrije Universiteit “Israël-vrij” te maken. Geen Kamervragen en geen massale verontwaardiging dat hier een groep mensen mogelijk uitgesloten wordt. Alleen een  beetje slappe reactie van de Raad van Bestuur van de Vrije Universiteit: ze hadden uiteindelijk dan wel begrepen dat het tijdstip van discussie niet zo handig was, maar in het kader van de diversiteit hadden ze wel medewerking willen verlenen. Dat zou nu op een ander tijdstip gebeuren. Dat zo’n gerenommeerd onderwijsinstituut ruimte biedt om een bepaalde bevolkingsgroep te demoniseren gaat mijn verstand te boven. Kennelijk is er niets geleerd van de geschiedenis en dat vind ik behoorlijk triest.

Zaterdagmorgen was er een netwerkontbijt in het Gemeenschappelijk Christelijk Centrum de Verkenningston. Onderwerp was hier het gebed en het gebedshuis dat al een poosje bestaat. Bijzonder dat er juist in Den Helder meerdere van dit soort initiatieven zijn, die ook erg gedragen worden door mensen uit verschillende kerken. Op die manier zijn we toch op weg naar eenheid en dat is een troostvolle gedachte zo aan het einde van een roerige week.

Tjitske Biersteker