Als er niets bijzonders gebeurt zal ik de komende tijd geen verslag meer doen want de politiek is met reces. Dat ervaar ik als een opluchting want ik vond het de laatste tijd zwaar; er was veel te doen.

De komende tijd wil ik gebruiken om eerst even alle papierrommel door te lopen en op te ruimen. Ook zullen we na moeten denken hoe we nog ruimte kunnen creëren voor alle maatschappelijke organisaties en instellingen die nu zo ongenadig gekort zijn door vast stelling van de kadernota. Daaraan wil ik ook tijd besteden, misschien nog overleg plegen enz.

Afgelopen maandag was de raadsvergadering  een echte marathonzitting: van 15.00 tot bijna 21.00 uur, met als enige punt besluitvorming over de kadernota. Hierin wordt de zoekrichting aangegeven voor de komende begroting.

Vorige week woensdag was al in een eerste termijn hierover gesproken, maandagavond dus het vervolg en het moment om amendementen (wijzigingsvoorstellen) en moties (verzoeken/opdrachten aan het college) in te dienen.  In eerste instantie hadden we 2 amendementen ingediend met een totaal visie: enerzijds minder bezuinigen op welzijns/culturele en sociale voorzieningen, anderzijds ook bezuinigen op de zgn. “grote projecten” om meer evenwicht in de kadernota aan te brengen. We konden wel nagaan dat deze 2 amendementen geen meerderheid zouden halen. In tweede instantie hebben we deze grote amendementen opgedeeld in 16 deelamendementen. Een aantal hiervan werd mede ondertekend door de SP, sommige anderen hebben we gecombineerd met de amendenten van andere partijen. Ten onrechte werd het amendement over de Helderse Vallei aan ons toegeschreven. Wij hadden dit amendement terug getrokken omdat het amendement van de VVD/D66 hierin  beter verwoordde wat we als raad wilden en gelukkig was de raad hier unaniem positief over. Dat gold niet voor onze overige amendementen. Uiteindelijk is er 1 over genomen en dat ging maar om een relatief klein bedrag. Van de in totaal 41 ingebrachte amendementen hebben er maar 3 een meerderheid gehaald, dat is een schrale troost. Hierdoor blijft de totale kadernota in stand met enorme bezuinigingen op sociale, maatschappelijke en culturele organisaties. Met name die culturele organisaties die op Willemsoord gevestigd zijn, krijgen daarnaast nog te maken met een “stiekeme” lastenverzwaring. Het te kort van €550.000 moet op hen, en op de evenementen en de beurzen verhaald worden. De directeur van het Reddingmuseum heeft inmiddels flink van zich laten horen, via DHA.

Even leek de avond nog spectaculair te worden omdat Trots een amendement had ingediend om de Schouwburg een extra bezuiniging op te leggen.  Deze kon op veel steun rekenen bleek in de wandelgangen. Zoals gebruikelijk was Trots niet bestand tegen de druk die er door de overige coalitiepartners op hen werd gelegd en trokken ze het amendement in. Ze zeiden dat dit wisselgeld was, waarbij de suggestie gewekt werd dat dit betrekking zou hebben op de bussiness-case van de Schouwburg.  Ik denk dat het enige wisselgeld het amendement over de hondenpenning was dat door de coalitie werd omarmd. Overigens vond ik het beschamend om, tijdens de deze raadsvergadering waarbij het gaat om zulke zware bezuinigingsvoorstellen, niet verder te kunnen komen dan een tirade over hondenpoep en de invoering van een hondenpenning. Ik heb ze de suggestie aan de hand gedaan om ook eens na te denken over de invoering van het fiets-belasting-plaatje, eventueel met gat voor de “minderbedeelden”.

Zoals te verwachten werd na deze stemmingen het hoofdvoorstel aangenomen. We hebben dus nu een kadernota met een enorme bezuiniging op ons sociale, culturele en maatschappelijke bestel. Hierna werden nog een aantal moties aangenomen, meest flauwekul verhalen over werkgroepjes en controlemiddelen. Die verhullen niet het echte probleem, nl. de onwil om het ambitieniveau onder de loep te nemen. De VVD grossiert tegenwoordig in technische amendementen die vaak volkomen onleesbaar zijn en nauwelijks toegevoegde waarde hebben, maar die dapper over genomen worden door de rest van de coalitie.

Aan het begin van deze vergadering had Trots nog gevraagd om een motie vreemd aan de orde van de dag in te mogen dienen. De burgemeester weigerde dat in eerste instantie en negeerde vervolgens commentaar vanuit de raad. Nadat hij er uitdrukkelijk naar gevraagd was en op gewezen dat er te allen tijde moties en amendementen mogen worden ingediend, reageerde hij met de opmerking: “u bent baas over uw eigen chaos”. De motie van Trots was er één voor de bühne: ze hadden op voorhand al bericht gekregen dat binnenkort een raadsinformatiebrief over het onderwerp  zou komen. Desondanks wilden ze laten weten dat wat hen betreft de Stichting Paranti uit de Dintel weg moet. Liefst op de afgesproken datum, maar dat was niet meer haalbaar, dus nu voor eind juli. Als dat niet lukt, heeft Trots gewoon pech want ik denk niet dat het de moeite van een spoeddebat waard is. Vervolg dus in september.

Na deze enorme raadszitting was de voorzitter kennelijk wat ontregeld want hij vergat om het senior raadslid het woord te geven om dit “parlementaire” jaar officiëel af te sluiten. Jammer van de voorbereidingen.

Hierna was er een nasi-maaltijd. Sommige raadsleden voelden zich letterlijk ziek van de uitkomsten van vanavond en wilden niet blijven eten, ook de senior stampte boos weg.

Ook als je in de raadszaal heftige aanvaringen hebt, is het de gewoonte om na afloop de zaak even te laten betijen en gezamenlijk wat te drinken, of in dit geval wat te eten. Toch kon ik de reacties wel begrijpen en ik heb ook wel bedacht of het niet mogelijk was geweest om een wat nadrukkelijker statement te maken om aan te geven dat dit een slecht besluit was. Dat had dan echter, via een opmerking van orde, heel snel moeten gebeuren tussen de laatste stemming over een amendement en de stemming over het voorstel door bijv. de potentiele tegenstemmers op te roepen de raadszaal te verlaten.  Ik moet eerlijk bekennen dat ik op het einde te moe was voor dergelijke initiatieven.

Ook de volgende dag had ik nog veel last van teleurstelling, maar ook van vermoeidheid.  Het kost me soms slapeloze nachten. Dinsdagavond hadden we een afsluiting met onze steunfractie-leden. Het is belangrijk om ook die contacten goed te onderhouden en het was er de laatste tijd wat bij in geschoten. We hebben voorzichtig plannen gemaakt voor het volgende seizoen, ook met betrekking tot bezinning over de eigen uitgangspunten en mogelijkheden. Dit was in elk geval hoopvol en positief. We hebben ook versterking gekregen en dat vind ik wel bijzonder in deze tijd waarin er niet zo veel belangstelling is voor taken binnen de politiek. Dat zijn de lichtpunten.

Hoewel er sprake is van reces, zijn nog niet alle werkgroepen e.d. gestopt. De komende tijd loop ik het stadhuis dan ook nog wel binnen.

De afgelopen dagen was het weer  behoorlijk ruig en ik hou daar wel van. Ik hoop maar dat dit ieders vakantieplannen niet bederft. Ik wens iedereen een rustige periode toe. De ware rust is, naar mijn idee vooral te vinden in wat Psalm 23 zegt: de Heer is mijn Herder, mij ontbreekt niets. Hij voert mij naar rustige wateren…….

Allemaal een goede vakantie gewenst.

Tjitske Biersteker