Grappig dat Valentijndag deze keer op zondag valt: de dag van de Liefde bij uitstek. Daar kun je je weer op verheugen. Zeker na de drukte van de afgelopen week.
Alles staat in het teken van de verkiezingen, maar het gewone werk is ook nog niet afgelopen. Bovendien staan we nogal in de schijnwerpers van verschillende media en dat levert extra drukte op.

Commissies
Er stonden behoorlijk wat heikele punten op de agenda’s van de verschillende commissies. Het is deze periode niet gelukt om een behoorlijke bestuurlijke agenda samen te stellen en dat betekent op het laatste moment nog behoorlijk wat agendapunten. Het zijn voor een groot deel ook bespreekpunten, dus dat levert weer een worsteling op met de spreektijdregeling. Voor de ChristenUnie zijn er 3 onderwerpen die we willen amenderen: het Treasurystatuut, het meerjarig contract voor de Stichting strandexploitatie en de raamovereenkomst met de ketenpartners op het gebied van reïntegratie. Ze zijn al klaar en ingeleverd.

Californiestraat/Diaconiestraat
De ontwikkelingen rondom de parkeerplaats geven veel zorg. Bij eigen ondervinding en van andere ervaringsdeskundigen zijn de signalen van onveiligheid erg groot. Zelfs nadat vrijdag in allerijl aanpassingen hebben plaats gevonden. Zaterdag stond ik in de Molenstraat en was er getuige van dat een grote vrachtwagen van de Deka volkomen klem kwam te staan en een gigantisch eind achteruit moest rijden. Alle reden om hier a.s. maandag nog vragen over te stellen. Van een bewoner kreeg ik nog ondersteunend beeldmateriaal.

Wat me in dit geheel verbaast is dat de toekomstige woningen nog niet in de verkoop zijn. Dit betekent dat het nog wel eens lang kon duren voor de eerste paal de grond ingaat ondanks mooie beloften. Er zijn gewoon formules voor m.b.t. de rentabiliteit. Voor de sanering van de grond hadden de hekken niet op de rijweg geplaatst hoeven worden en dat had een stuk veiliger geweest.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hier sprake is van machtsvertoon nadat de bewoners de rechtszaak hebben verloren. Dat geldt ook voor de actie om maandagmorgen een boom te kappen waarvoor nog geen vergunning is verleend. Ik mis iedere compassie met de bewoners die behoorlijk geëmotioneerd zijn door alle gebeurtenissen.

Zembla
De verkiezingen in Den Helder worden door verschillende media gevolgd, behalve de verschillende lokale ook door RTV-NH, Trouw en Zembla. De journalisten van Zembla proberen een diepgaande reportage te maken en zijn regelmatig in Den Helder bij verschillende gelegenheden. Afgelopen woensdag ben ik door hen geïnterviewd. Ik vond het een bijzondere ervaring. Er was alle tijd om tot goede formuleringen te komen, geen hyperig gedoe enz. Wat er uiteindelijk van gebruikt wordt, blijft nog een verrassing maar ik heb er wel vertrouwen in. Afgelopen zaterdag nog een keer met hen opgetrokken. Ze hadden informatie gekregen die ze met mij wilden delen om mijn reacties vast te leggen. Het feit dat mensen die informatie doorspelen aan Zembla zegt wel iets over de onvrede die heerst. Je kunt dat proberen te relativeren met ”overal is wel eens wat”, maar daarom hoeft dat in Den Helder toch ook niet zo te zijn?

Nu ik ook kennis draag van die informatie plaatst me dat weer voor dilemma’s. Ik zal toch zelf ook actie moeten ondernemen. Overigens werd dit door de journalisten ook erkend en hebben zij daartegen ook geen bezwaar. Soms is politiek een onaangename taak.

Verkiezingen
Veel drukte, veel te organiseren. Veel verzoeken om informatie, interviews en debatten. Op zich allemaal heel spannend. We willen wel dat onze eigen activiteiten passen in onze doelstellingen. Dat betekent dat een aantal zaken vooral binnen kleine groepen plaats vinden vanuit onze betrokkenheid bij de samenleving. Vooral bij mensen die het moeilijk hebben. We hebben ook een bezinningsmoment ingebouwd door een “verkiezingsontbijt”met als thema “kerk en politiek – samen voor elkaar”.

Maar nu eerst morgen maar weer ons gewone bezinningsmoment, rustmomenten om dankbaar voor te zijn.

Tjitske