Opmerking: een 2e instantie is gewoonlijk een reactie op datgene wat wethouders en/of fracties in eerste instantie hebben opgemerkt. T.a.v. het college viel het mij moeilijk om echte antwoorden te destilleren uit datgene wat gezegd is. Het is vooral een herhaling van het feit dat men trots is op het plan en dat het financieel haalbaar is. Ook hier ervaar ik een zorgelijke manier van communiceren: het college is overtuigd van het feit dat er sprake is van beantwoording en dat zien wij (ook andere partijen) anders. Hierbij accepteer ik best dat ook een ons niet welgevallig antwoord een antwoord is, maar het gaat hier vooral om statements.

Financieel/economisch:
In het raadsvoorstel wordt genoemd dat er jaarlijks een bijdrage nodig is vanuit de gemeentelijke begroting van €5,7 MIO gedurende de hele planperiode.
Hierbij de volgende kanttekeningen: geen inflatiecorrectie (bouwkostenprognoses) en het is een geflatteerd bedrag omdat bepaalde kosten niet meegenomen zijn. Dus de inschatting is dat het om een hogere jaarlijkse bijdrage moet gaan.

De stuurgroep stedelijke vernieuwing heeft geconcludeerd dat de gemeente DH moet onderkennen dat zij primair verantwoordelijk is en niet mag verwachten dat direct  extra middelen beschikbaar komen, mede vanwege de aanbevelingen vanuit de second opinion. Daar wordt evenzo goed nogal wat gezegd, overigens zonder bij ons bekende nadere onderbouwing.(de notulen zijn niet meer beschikbaar) Ook de fractie van de CU vindt de conclusies uit de second opinion zorgwekkend. Bovendien zijn er zorgen omtrent de toekomstige ontwikkelingen van de ISV-gelden.

De raad moet besluiten over deze ingrijpende wijzigingen op de structuurvisie zonder dat openlijk gediscussieerd mag worden over de hieraan verbonden kosten. Dit geldt eveneens voor de bijbehorende parkeervisie. IN een geheim deel hebben we kennis kunnen nemen van de voorziene resultaten. Ook dit komt nog eens bij het geflatteerde bedrag van € 5, 7 MIO.

Het UP lijkt de status van een zelfstandig document te hebben of te krijgen en dit wordt dan ook gelegitimeerd door de financiële haalbaarheid die groter zou zijn dan het structuurplan.(vlg. Boskeljon) Dit structuurplan is nooit serieus doorgerekend en van een second opinion voorzien. Op eigen tittel heeft de Maritieme stad (ontwikkelmaatschappij) een haalbaarheidsonderzoek gedaan en ook dit is nooit voorzien van een second opinion. Dus valt e.e.a. niet met elkaar te vergelijken, maar het UP kan niet bestaan als zelfstandig document, wat voor titel je er ook aan wilt geven (richtinggevend document). De basis voor de toekomstige bestemmingsplannen is de structuurvisie.
 

Het beoogde resultaat van uitvoering van het UP moet zijn, volgens het raadsvoorstel: dat de bewoners van DH blijvend aan de stad worden gebonden. Met de  nu bekende lastenverzwaring in het vooruitzicht lijkt mij dat een lastige opgave. In onze directe omgeving zijn de huizenprijzen weliswaar wat hoger, maar de gemeentelijke heffingen lijken daar stabieler, dus mogelijk een versnelling van de uittocht.

Een ander beoogd resultaat is: door stabilisering van het inwoneraantal wordt de economie van de hele gemeente versterkt. Dit wordt dan bereikt door draagvlak onder de voorzieningen, zowel maatschappelijke als commerciële. Dit is een onlogische redenatie, naar ons idee> Niet het aantal inwoners is louter bepalend voor onze economie, maar de mate waarin ze geld te besteden hebben, dus werk. Dat moet dus leidraad zijn: een gezonde economische ontwikkeling door de havenontwikkeling niet te frustreren en zorg te dragen voor een positief ondernemersklimaat opdat er geïnvesteerd wordt in mensen en ontwikkelingen.

Door de nadrukkelijke insteek van woningbouw op de ORW wordt de beoogde ontwikkeling t.a.v. nautisch gerelateerde detailhandel en het uitbouwen van de overige nautische activiteiten ernstig gefrustreerd. Dit gebrek aan activiteiten en ontwikkelingen is dan vervolgens weer het “bewijs” voor de noodzaak van woningbouw als enige ontwikkelingsmogelijkheid. Dus eerst maar eens werk maken van de uitwerking van die activiteiten.
Een tijdelijke Aldi-vestiging op de ORW is helemaal de dood in de pot voor de (visie op de) gewenste ontwikkeling van de ORW. Het is aan de raad om hierover de besluiten door al dan niet medewerking te verlenen aan bestemmingsplanwijzigingen (niet aan enige commissie).

T.a.v. Draagvlak:
Uit eerdere bijeenkomsten bleek dat noch de horeca, noch de HSV zich gekend voelen in het UP, ondanks beweringen van het college. Hier schort het dus aan communicatie. Het college heeft aangekondigd om de raad te informeren over haar visie op de standpunten van de HSV. Hieraan hebben wij niet direct behoefte. Het is veel belangrijker dat er een gezamenlijk overleg komt tussen HSV, college en raad, waarbij de raad wellicht vooral de rol van waarnemer heeft.
Deze constructie zou ook moeten gelden voor het overleg met de horeca.

Het draagvlak bij de bevolking ontbreekt totaal, gezien de uiterst geringe opkomsten bij informatie-avonden, stadswandelingen en politieke bijeenkomsten. Naar ons idee komt dit omdat tijdens de ontwikkeling van de structuurvisie de bevolking al aangegeven heeft vooral de verpaupering van de binnenstad een groot probleem te vinden, evenals de staat waarin de openbare ruimte in grote delen van DH verkeert. Dit moet aangepakt worden.

De inwoners die zienswijzen hebben ingediend, vinden hiervan weinig terug. De meesten werden gezien als niet passend in de plannen en dat is nu juist zo bevreemdend:  het zou moeten gaan om een conceptplan dat ruimte laat voor creatieve ideeën die wellicht op meer draagvlak kunnen rekenen, maar nee, ze passen niet in het UP. (Prinsenplein D’66).
Opmerkelijk is bovendien dat, voor inwoners geliefde plekken als de terrassen aan de Spoorstraat en bij Wienerhof allemaal sneuvelen t.g.v. nieuwe ontwikkelingen, waarbij nog steeds heel weinig rekening is gehouden met de typische Helderse weersomstandigheden. Je kunt wel terrassen willen op het J’plein of op de brug  van de Spoorgracht, maar J’plein is gebleken niet te functioneren en versmalling van de Beatrixstraat in relatie tot terrassen op de brug zorgt voor een tochtgat. Nog even afgezien van de vreemde verkeersconstructie. Ook dit levert geen draagvlak op bij de bevolking.

Door de inwoners wordt het project Beatrixstraat niet gezien als prioproject, wel het project Californiëstraat/Molenstraat en de Prins Hendriklaan. Verbazingwekkend is het dat nog niet begonnen is met de uitvoering van de grachtengordel aanpassingen. Wat is hiervan nu toch de reden? Er is ook sprake van onevenwichtigheid in de plannen als het gaat om behoud van de historie. Alweer kunnen de plannen vooral doorgang vinden als er optimaal gesloopt wordt: nu weer het postkantoor t.g.v. het stadhuis. De oorspronkelijke plek is tot op heden geen onderwerp van gedegen onderzoek geweest omdat ook deze plek niet past in het UP. Ik pas ervoor om, als lid van de werkgroep nieuw stadhuis, te dienen  als legitimatie voor deze plannen (ik stap op als lid van die werkgroep) Een stad zonder historie is een armoedige stad.

Het Molenplein project staat hoog op de priolijst van de ontwikkelaars. Hiervoor moet nog een bestemmingsplan opgesteld worden (niks geen art. 19.2 procedure met korte doorlooptijd). Vanuit het HHRS NHN valt een zienswijze te verwachten t.a.v. het 1e deel. Dat levert de nodige vertragingen op in de doorlooptijd, zij hebben een zwaarwegend belang hierin. Vertraging van dit project heeft in de ogen van de ontwikkelaars gevolgen voor overige projecten. Kortom gebeurt er wel wat in 2009?

Het college wil van Zeestad horen welke projecten er nog ontwikkeld kunnen worden met de huidige beschikbare middelen. Dat duidt op gebrek aan overzicht bij het college t.a.v. de activiteiten van Zeestad en dat is ook niet verwonderlijk, want tot op heden is er nog geen enkele financiële verantwoording afgelegd. Dit geldt ook voor Willemsoord bv. Dat levert in elk geval bij de CU weinig vertrouwen op en bij ons ontbreekt dan ook draagvlak voor de uitvoering van deze plannen.

Al deze projecten worden vooral gelegitimeerd vanuit de visie op “wooncarriere”, waarbij absoluut niet duidelijk is wat hiermee bedoeld wordt. Het enige dat hiervan gezegd wordt is dat er van de ongeveer 700 huizen die te koop staan er slechts weinig in het hoge segment zitten. En wat zegt dat nu? Er staan relatief veel huizen in de prijsklasse tot €250.000 te koop en hiervan wordt gezegd dat dit dan ook iets zegt over de kwaliteit van de panden. En dat is nu net een drogreden. Je zult moeten kijken naar de geboden kwaliteit en dit vergelijken met dezelfde kwaliteit in andere steden en dan zul je tot de ontdekking komen dat er geen verschil in kwaliteit is, maar een verschil in prijs (€50.000), in Den Helder is het goedkoop kopen.
Een heel klein onderzoekje onder verkopers geeft aan dat mensen voor een deel van plan zijn in DH te blijven en opnieuw te kopen. Men heeft ook wel wat op het oog, maar wacht totdat het huidige huis verkocht is. Reden tot verkoop: samenvoegen van huishoudingen, gezinsuitbreiding, gewoon veranderen/groter willen wonen. Dat kan allemaal. Onder senioren is vooral de behoefte aan afstoten van bezit vanwege het onderhoud, dus behoefte aan huren. Men ervaart het als een gemis dat er niet meer mogelijkheden in de Schooten zijn—lange wachtlijsten voor Baljuwstraat en H. Baskeweg enz.
De verkopers van (hele) dure huizen geven bijv. aan dat men graag kleiner wil wonen omdat de gezinsomstandigheden zijn veranderd. Slechts heel weinigen geven aan dat men naar buiten de stad wil verhuizen en dat is dan enerzijds vanwege baanverandering, anderzijds omdat men meer ruimte om het huis wil hebben. (vrijstaand, landelijk).
In deze woningbehoeften voorziet het UP in feite niet. Onder de huidige verkopers leeft niet de gedachte om te anticiperen op het UP, men ziet een toekomst in Julianadorp en Nieuw Den Helder of de Schooten en gezien de woonwensen is dat ook logisch. ER is al eerder landelijk onderzoek gedaan naar woonwensen en dan gaat het er vooral om dat men grondgebonden woningen wil (het merendeel). Het is vooral de wens van projectontwikkelaars om appartementen te bouwen.

Politiek/bestuurlijke legitimering:
In het voorstel worden een aantal voorbeelden genoemd vanuit de second opinion waarover het college met Zeestad van gedachten wil wisselen. Zeestad heeft aangekondigd zich in een aantal aanbevelingen niet te kunnen vinden. Het lijkt erop dat hier geen sprake meer is van regie door het college, iets wat toch de ultieme reden was om bijv. de ORW weer te verwerven tegen veel geld. Een zorgelijke insteek en niet getuigend van veel daadkracht, wat deze plannen toch vooral nodig hadden.

Het UP kan geen zelfstandig document zijn zonder enige legitimering. De nWro spreekt over structuurvisie als zelfsturend niet-juridisch bindend document waarvan bestemmingplannen dan de  juridische uitwerking zijn (incl. planexploitatie)
Als we als gemeente menen een andere constructie te kunnen kiezen, voorzie ik dat we binnen de kortste keren weer voor de bestuursrechter en/of de Raad van State moeten verschijnen met alle vertragende gevolgen van dien. Bovendien hebben we tot op heden geen geweldige reputatie als het gaat om het winnen van juridische processen. Ik vind dat een zorgpunt.

Wanneer is dit UP een realistische uitwerking van de Structuurvisie?
-als de documentstructuur helder is
-de financiële onderbouwing en fiscale constructie helder is
-de lasten voor de burger beperkt blijven door bijv. meer fasering
-de bezwaren van de HSV en de ondernemers een plek hebben gekregen (beperking winkelvloeroppervlak/sanering bedrijven)
-de kritische succesfactoren benoemd zijn.
-er recht gedaan wordt aan de huidige structuren van de stad (historie, infrastructuur)
-een helder verkeerscirculatieplan, inclusief afwikkeling Tesoverkeer