Het is ook deze week niet erg druk wat vergaderingen betreft. Het lijkt een beetje op een stilte voor de storm. Immers als we naar de termijnagenda kijken, hebben we nog wel wat besluiten te nemen. Toch was het een erg intensieve week.

Commissievergaderingen:
De verschillende commissies leverden niet veel leeswerk op van te voren omdat er vooral sprake was van presentaties, zowel bij commissie Stedelijke ontwikkeling als bij de Maatschappelijke ontwikkelingen (zie hiervoor het verslag van Piet). Bij de commissie SO stond de nieuwe Wet ruimtelijke ordening op de agenda. Deze gaat de komende tijd een belangrijke rol spelen bij de ontwikkelingen in Den Helder. Het is dan ook een goede zaak om goed geïnformeerd te zijn. We zijn hiermee  natuurlijk wel wat laat aangezien de wet op 1 juli jl. van kracht is geworden. Overigens is mij opgevallen dat de nieuwe wet door verschillende overheidsorganen anders geïnterpreteerd wordt. Dit kan nog leiden tot interessante krachtmetingen.

De commissie bestuur en middelen stond vooral in het teken van de ontmoeting met ondernemers. Als een van de initiatiefnemers vond ik het spannend of er belangstelling zou zijn voor een dergelijke ontmoeting. In de onderlinge contacten word ik regelmatig geconfronteerd met onvrede over het Helders ondernemersklimaat, maar of men er ook behoefte aan heeft om dit met de commissie te bespreken was natuurlijk de vraag.
Hoewel er niet heel veel ondernemers aanwezig waren, was er wel een  inhoudelijke discussie. Na afloop vonden verschillende ondernemers het een goede zaak als een dergelijk overleg met raads- en commissieleden wat frequenter werd gehouden. Dat vond ik wel opmerkelijk (al ben ik daar wel blij mee, natuurlijk) gezien de enorme waslijsten aan overlegstructuren tussen college en ondernemers(verenigingen). Voor een deel werden die echter gezien als plichtplegingen.

Hoe intensief?
Tot zover lijkt het nog een vrij ontspannen weekje ondanks ook de provinciale commissievergadering. Ik vertelde vorige week al van de inspanningen die gepleegd werden om te voorkomen dat een asielzoekersgezin met jonge kinderen op straat zou komen te staan.
Vanwege allerlei misverstanden, verschillende (soms tegenstrijdige) belangen leek de hele zaak muurvast te zitten. Niemand leek meer in beweging te komen of besluiten te nemen. Dat heeft wat tijd en energie gekost. Uiteindelijk vrijdagmorgen kwam er een beetje licht in de zaak en dat geeft moed. Toen schoot mij ook de preek van afgelopen zondag over “standvastigheid” weer te binnen. Ik was er donderdagavond bijna aan toe om het maar op te geven, want ik wist echt niet wie ik nu nog eens benaderen zou.
Hoewel intensief was het hiermee uiteindelijk toch een hele goede week.

Ik ga nu naar de wijkmanifestatie in de Schooten en hoop op veel belangstelling.