Zoals ik in het vorige weekverslag al meldde ben ik zaterdag jl. naar een EO-vrouwzijn dag geweest met een stel vriendinnen. Een geweldige ervaring om in een bomvolle zaal (1400 vrouwen) samen te zingen, te luisteren en te genieten van o.a. theater en dans. Het thema van de dag was “schuld en schuldgevoelens”. (vooral de onterechte), onder de titel “een pak van mijn hart”. Ik heb het ter harte genomen en voel me dan ook niet schuldig dat ik deze week  minder aandacht voor het politieke gebeuren had vanwege de recente familie-uitbreiding.

Over de belangrijkste onderwerpen uit de raadsvergadering informeer ik u in elk geval.
Het betrof hier het voornemen om de parkeerplaats aan de Weststraat  aan de openbaarheid te onttrekken en aankoop van Molenplein 1. Van beide onderwerpen vinden we als fractie van de ChristenUnie dat het voorbarig is om hiertoe over te gaan. We hebben nog geen enkel zicht op wat nu uiteindelijk de inhoud van het Uitwerkingsplan Stadshart is. Nu al tot besluitvorming overgaan betekent dat je als het ware in een fuik zwemt waaruit je niet meer weg kunt komen. Dit beïnvloedt de objectieve meningsvorming over dat Uitwerkingsplan ongehoord.
Wat betreft de aankoop van het Molenplein: eigenlijk moet de gemeente dit niet aankopen, maar is dit de taak van Zeestad BV/CV. Die heeft de grondexploitatie-opzet nog steeds niet op orde en kan dus niet aankopen. De gemeente koopt nu eerst aan en verkoopt het door aan Zeestad op het moment dat die hun organisatie op orde hebben.

In de informatie staat dat Zeestad  uiterlijk eind 2008 de zaken op orde zal hebben en tot aankoop kan overgaan.  Als hen dit niet lukt, maar pas in 2009 heeft dit begrotingstechnische consequenties voor de gemeente. In dat geval zou de raad een besluit hebben moeten nemen, in plaats van een wensen en bedenkingen procedure. Voor Scholen aan Zee heeft het ook financiele consequenties als het tot eind 2008 duurt voor de overdracht plaats vindt. De wethouder wist ons te vertellen dat Zeestad BV/CV al half 2008 de zaken op orde zou hebben, dus al over 3 maanden. Dan is de noodzaak weer niet zo aanwezig om nu tot voorfinancieren over te gaan. Kortom het blijft behoorlijk onduidelijk. Gezien de bijkomende bezwaren voor de fractie van de ChristenUnie hebben we een amendement ingediend om tot uitstel van de aankoop te besluiten totdat Zeestad de grondexploitatie-opzet op orde heeft. Dit amendement heeft het niet gehaald.

De PvdA had een motie ingediend om de Voedselbank een garantiesubsidie toe te kennen voor €5000,--. Dit n.a.v. berichtgeving dat het college besloten had geen subsidie (meer) toe te kennen. Toen duidelijk werd dat de raad zich niet kon vinden in deze besluitvorming, stuurde het college nog een raadsinformatiebrief met nadere onderbouwing van hun weigering. Het maakte geen indruk op de gemeenteraad en de PvdA nam het voortouw voor de motie. Deze motie werd uiteindelijk raadsbreed ondersteund, maar de wethouder meende toch nog te moeten argumenteren om de motie niet in te dienen. Triest en niet bijzonder sociaal voelend. Omdat een motie een verzoek is, kan het college dit ook naast zich neer leggen. Het is tegenwoordig goed gebruik van de griffie om het college te vragen om aan te geven wat ze met de motie gaan doen. We hebben nog geen antwoord gekregen.

Dinsdagavond was er een bijeenkomst met bewoners van de Jeruzalembuurt. Er was veel onrust onder de bewoners vanwege toenemend vandalisme en jongerenoverlast. De bewoners wilden horen wat de politiek er aan ging doen. Het lijkt mij handiger als bewoners met voorstellen komen waarop we dan kunnen reageren. Bewoners weten toch het beste wat zo’n buurt nodig heeft. Overigens was ik wel verbaasd over de mate waarin de problematiek speelde. Eind 2007 heb ik nog mee gedaan aan een wijkschouw en hebben we een hele avond met bewoners kunnen spreken. Ik heb er toen niets over gehoord en had altijd de indruk dat die buurt juist een hele aardige, rustige buurt was.  Zo zie je maar hoe je je kunt vergissen. In die zin is zo’n wijkavond dan ook heel nuttig.

Woensdagavond was de maandelijkse bijeenkomst van de fractie en steunfractie. We zijn bezig om de organisatie van de lokale ChristenUnie wat te professionaliseren hoewel we daar op dit moment niet eens zo’n behoefte aan hebben, want het loopt allemaal lekker. Dat is iets waar we nog steeds erg dankbaar voor zijn. We doen al weer een behoorlijk tijd mee in de politiek en al die jaren is dat in goede onderlinge harmonie gegaan ondanks de verschillende (kerkelijke) achtergronden. Ook het nadenken over de toekomstige organisatievorm verloopt dan ook ontspannen.

Deze week stond wat in het teken van gezamenlijke maaltijden: dinsdagavond in een ontmoeting tussen raadsleden en inwoners van Den Helder, donderdagavond was er een ontmoeting tussen vrijwilligers van de Verkenningston. Hier werd ook (thuis) voor elkaar gekookt en later gezamenlijk genuttigd. Ik mag thuis nooit in de pannen roeren, dus ik hield het maar bij wat lekkers voor bij de koffie. Het is bemoedigend om te merken dat de samenwerkingsverbanden tussen de verschillende kerken zich uitbreiden. Er ontstaan telkens nieuwe initiatieven en het gebouw wordt steeds meer gebruikt.

De zaterdag stond in het teken van ontmoeting tussen het openbaar bestuur en Helderse ondernemers. Plaats van handeling: golfterrein Ooghduijne. Het golfen was wat mij betreft bijzaak, want ik had dat nog nooit gedaan en het was ook niet echt mijn ding. Golfen is wel een sport waarbij de mogelijkheid voor gesprekken ruimschoots aanwezig is. De ontmoetingen waren heel plezierig en de opkomst bijzonder groot. We troffen het geweldig met het weer: verderop in het land was sprake van sneeuw en regen. Wij hebben prachtig zonnig weer getroffen. Een prima initiatief dat herhaling verdient.