De raadsvergadering van afgelopen week was snel bekeken met alleen maar hamerpunten. Er ontstond nog even een heftige discussie tussen de voorzitter en een lid van de 2^e fractie van de Stadspartij. Ik begreep die reactie  niet zo goed, maar later in de week werd dit duidelijk.

Woensdagavond een bijeenkomst over de workshops die in beslotenheid worden gehouden over de techniek van de komende bezuinigingen op de gemeentebegroting. Als 5 partijen wilden we in elk geval voorbereid zijn en ook de 5 afgescheidenen van de Stadspartij wilden aanschuiven. De groep Reenders wilde “liever met elkaar overleggen en tot rust komen” aldus hun eigen opmerkingen. Na afloop hebben we iedereen op de hoogte gebracht van de strekking van de avond. Dit om verrassingen te voorkomen. We hebben het ook nog even over de situatie gehad en iedereen was van goede wil, zou proberen in woord en gebaar geen ergernis op te roepen enz. Ik vond dat heel positief. Wij werden wel verrast door het bericht in de krant dat dit “tot rust komen” gebeurde samen met een aantal oppositiepartijen. Toch wilden we hier niet op reageren omdat Reenders had gezegd dat er geen overleggen waren. Degene die zo uitviel maandagavond had al een poosje niet zo’n goed gevoel over de situatie en was natuurlijk ook uit de fractie gezet. Dat was al met al de reden om maandagavond flink uit te varen, ook naar de burgemeester.

Donderdagmorgen een overleg met onze wethouder over het perspectief. Reenders had aangegeven zich te willen beraden na hetgeen maandagavond was gebeurd. We zagen de moeiten, maar als iedereen bereid was om te komen tot zakelijke afspraken moesten er mogelijkheden zijn. We gingen nog positief gestemd naar huis. Om 14.30 kreeg ik een sms-je waarin Reenders de coalitie opzegde wegens instabiliteit. Ook anderen hadden dit berichtje gekregen, maar niet iedereen. We zijn om 15.00 bij elkaar gekomen, nadat ik ook onze wethouder op de hoogte had gebracht. Hij wist nog van niets, dus zelfs naar het college toe niet eens het fatsoen om dit op een behoorlijke manier af te werken. Opnieuw is de burgemeester net op vakantie gegaan, zoals dat ook aan de orde was met de affaire Geurt Visser.

Terwijl ik met een journalist  sta te praten voor het stadhuis komt wethouder Kos naar buiten. Die is mee terug gegaan in het overleg en hij vertelde dat hij net een bijeenkomst had en één van zijn ambtenaren attendeerde hem op het persbericht over de coalitiebreuk dat inmiddels uit was. Ook hij wist niet van deze ontwikkeling. Wel was hem bekend dat er al gesprekken waren met andere partijen en dat D66 als eis had dat wethouder Kos zou vertrekken. Hij had dit niet met anderen gedeeld omdat hij meende dat er nog andere ontwikkelingen mogelijk waren en omdat er verder niet met hem gesproken was.

Het is toch stuitend om zo met mensen om te gaan. Wethouder Kos is een hele capabele man, die veel dingen in gang heeft gezet en duidelijk aanwezig is. Ook voor wethouder Wagner geldt dat. Hij heeft in een jaar tijd het sociale domein op orde gekregen. We waren een achterstandsgemeente op het gebied van de 3 decentralisaties maar nu zijn we weer in positie. Er moet nog veel, maar er zijn vanuit de gebruikers weinig klachten, zo weinig dat we het klachtenmeldpunt vooraf gaande aan de raadsvergadering voorlopig opschorten. We kunnen als ChristenUnie, Groenlinks en Behoorlijk bestuur in elk geval tevreden terug kijken op wat er in korte tijd is bereikt. We zijn echter heel erg bezorgd over het vervolg omdat tijdens de workshops door verschillende beoogde coalitiepartijen geroepen is dat er op het Sociale domein meer bezuinigd moet worden en dat de bijdragen van het Rijk het plafond zijn, ipv. het uitgangspunt. Ik heb beklag met iedereen die hier mee te maken krijgt.

Als kleine partijen waren we vanzelfsprekend verbijsterd over de situatie. Want nu werd niet alleen het vertrouwen in de 5 Stadspartijers opgezegd maar ook in ons. Het had logischer geweest om dan met ons te overleggen hoe verder, maar dat is niet aan de orde. Gaandeweg uit verschillende gesprekken binnen en buiten het college/coalitie werd ook duidelijk dat de voorbereidende gesprekken met andere partijen  al langere tijd lopen en dat zowel wethouder van Dongen als de burgemeester hierin een rol hebben gespeeld. Vanzelfsprekend zal iedereen dit ten stelligste ontkennen, maar degenen die dit hebben gemeld, zitten heel dicht tegen de organisatie/college aan. Ik heb geen reden om hen meer/minder te vertrouwen dan degenen die zich onze coalitiepartner noemde en keer op keer ontkende met andere partijen in gesprek te zijn. Ik ben niet snel zo heel erg fel, maar ik durf gerust te zeggen dat hij keihard gelogen heeft. Ik vind het opmerkelijk dat de oude coalitie nu met zo iemand in gesprek gaat. Kennelijk bestaan er geen scrupules in de politiek. Het geeft mij een déjà vu gevoel: dezelfde partijen die in 2012 de “regenboogcoalitie” onderuit haalden, doen nu weer mee aan de coalitie onderhandelingen.

Uit de overleggen van de afgelopen week kwam in elk geval naar voren dat we met zijn 10-en het overleg zullen continueren. In het algemeen is de sfeer in deze groep constructief-kritisch. Ook in de coalitie samenstelling was dat al zo omdat we graag voortgang wilden boeken en het ging ons vaak te langzaam. Als daar goede redenen voor zijn, accepteerden we dat maar we lieten het wel weten. Die kritische houding mocht niet van Reenders, zoals hij liet weten. Als je lid ben van de grootste fractie betekent dat dan ook dat je anderen kunt opleggen wat ze moeten zeggen/denken? We houden toch allemaal onze eigen verantwoordelijkheid in het duale systeem?

Groenlinks en de ChristenUnie waren uitgenodigd voor het radiodebat van de LOS na de beide bestuursleden van de Stadspartij. De interviewers legden hen het vuur na aan de schenen, maar eigenlijk hadden ze geen weerwoord op alle confrontaties. Ook wij waren tamelijk scherp maar dat komt ook omdat het nog zo vers is en we zelf zo moeten zoeken naar hoe verder. Ook de zorg om onze wethouder speelt een rol, maar vooral toch de voortgang in het Sociale domein, de invloed die dit weer heeft op het vertrouwen dat de bevolking nog in de politiek heeft. Maar heel gewoon ook: we zijn enorm gekwetst door dit gedrag. Als we een week verder zijn, worden we misschien wat milder, maar voor nu moet vooral Reenders het er maar mee doen.

Ondanks al deze perikelen en de enorme schok ben ik donderdagmiddag toch mee gegaan op wijkbezoek. De maatschappelijke organisaties hadden hun best gedaan om een programma op te zetten en het leek me onfatsoenlijk om het af te zeggen. Ik was echter blij dat het bijtijds was afgelopen.

Vandaag ga ik nog naar het feestje van de Botterclub. De beide verenigingen gaan samen verder. Gelukkig bestaat dit ook. Het gewone leven lijkt ver af te staan van de politieke realiteit.

Mijn persoonlijke moeite is toch ook dat ik zo door een medechristen, een vooraanstaande figuur binnen het bestuur van de PKN ben bejegend. “Doe goed aan een ieder, het meest aan de huisgenoten des geloofs”, gaat hier zeker niet op. Desondanks ben ik blij dat ik morgen mijn troost en rust mag vinden in de zondagse samenkomst in de gemeente.

Tjitske Biersteker