Verslag tot 9 november 2014
De week begon rustig omdat de raadsvergadering van maandagavond ging niet door wegens te kort aan agendapunten. In plaats daarvan hadden we een overleg gepland met de coalitiepartners over de begrotingsbehandeling. Een grote club mensen en een geanimeerde bijeenkomst. De sfeer is heel plezierig en het overleg constructief. Gewoon genieten!
Afgesproken om een aantal amendementen en moties te herschrijven en dat doe ik dinsdagmorgen vroeg, want ik doe gewoonlijk nog vrijwilligerswerk op die dag en ik had ’s middags nog een begrafenis. De bedoeling was dat we ’s avonds vanaf 19.00 de eerste termijn van de begrotingsbehandeling zouden houden. Die vergadering is afgelast omdat er die dag asbest was ontdekt in het stadhuis. Een hoofdtransportleiding van de CV moest vervangen worden. Gezien de leeftijd van het gebouw werd daarbij wel asbest verwacht. Dat hoeft niet veel kwaad te kunnen omdat het meestal in kokers verwerkt zit. Het bleek echter dat ook op andere plaatsen in het gebouw, geconcentreerd rond het Klantcontactcentrum asbest aanwezig was.
Onderzocht wordt wat de aard en het gevaar van deze asbestvondst is. Uit voorzorg is het stadhuis grotendeels ontruimd. Dus ook geen raadsvergadering, maar wel een korte bijeenkomst in de Schouwburg om de situatie te bespreken en te overleggen hoe we nu met de begrotingsbehandeling omgaan. We leven mee met de medewerkers omdat ze toch in een onzekere situatie verkeren. We hopen snel op duidelijkheid, vooral voor hen.
We leven als ChristenUnie ook mee met de Syrische gezinnen die binnenkort, ondanks de situatie in Syrië uitgezet gaan worden vanuit het uitzetcentrum. Dat is wel heel bizar als je bedenkt dat aan de overkant van dezelfde weg in het tijdelijke AZC Syrische gezinnen worden opgevangen. Kromme situaties waar je je machteloos over voelt.
Wat is het verschil tussen een ondernemer die woeste plannen publiceert met betrekking tot de Boatex en de haven van Willemsoord en een college dat aangeeft alle opties te zullen onderzoeken als het gaat om het stadhuis, inclusief nieuwbouw maar dan niet op de stationslocatie? De ondernemer mag dat roepen zonder dat de halve gemeente over hem heen valt, terwijl het best bizar is om een lokale haven mogelijk te verkwanselen aan de Russen; er zijn al voetbalstadions overgenomen door Chinezen, TNT moest in buitenlandse handen overgaan enz. Het college mag diezelfde openheid niet ten toon spreiden. Er is ook een overeenkomst: bij beiden is het de gemeenteraad die er over besluit. Kortom het zijn roerige tijden in Den Helder.
De algemene beschouwingen bij de begroting verliepen ook roerig. Er heeft natuurlijk een omwenteling plaats gevonden bij de laatste coalitievorming en dat was merkbaar bij hetgeen gezegd werd. Het moet ver in de geschiedenis terug zijn geweest dat een VVD en CDA in de oppositie zaten in Den Helder. Zelfs de PvdA heeft jaren in een coalitie gezeten, getuige een ambtstermijn van zo’n 30 jaar van wethouder v.d. Vaart. Toch is het hen kennelijk geen van allen goed bevallen want in hun algemene beschouwingen drongen ze aan op snelle hervorming van de begroting want wat er nu lag was visieloos en weinig anticiperend op de komende veranderingen. Zo’n eerste begroting is noodzakelijkerwijze voor een groot deel nog voortzetting van oud beleid omdat hervormingen niet zo heel snel kunnen vanwege o.a. meerjarige contracten. De kritiek van de huidige oppositie leek bedoeld om het beleid van het huidige college af te kraken maar kwam daarmee, naar mijn idee als een boemerang terug. Het is te hopen dat de tweede termijn, die maandag moet plaats vinden, van meer realiteitszin getuigt.
De huidige coalitie is ook best wel ongeduldig. We willen de hervormingen graag en liefst zo snel mogelijk. Als ChristenUnie hebben we ook geprobeerd de grenzen op te zoeken om nog voor zoveel mogelijk nieuw beleid ruimte te creëren.
De vele moties en amendementen vragen de rest van de week de aandacht. Wat willen we als ChristenUnie steunen, maar ook als coalitie enz. Dit zijn echt drukke weken. Na de begrotingsbehandeling kunnen we pas echt verder met visieontwikkeling rondom het sociale domein, de herziening van het subsidiestelsel en de herijking van de strategische visie.
Gelukkig was er ook nog een beetje tijd voor mijn volkstuintje. De natuur blijft me verbazen: veel bomen en struiken lopen uit en er komen nog bloemen in de aardbeiplanten. Er is veel zorg over de opwarming van de aarde en veel mensen zullen de ontwikkelingen in de natuur zien als bewijs hiervoor. Dat zal ook gerust, maar voor mij komt Gods Grootheid juist in de natuur, ook in de veranderende natuur tot uitdrukking.
Tjitske Biersteker