Veel politieke drukte deze week. Vaak net zo stormachtig als het weer. Het begon allemaal al tijdens de commissievergadering. Er moest gesproken worden over het bestemmingsplan Stationslocatie. Afgesproken was dat er ruim de tijd zou zijn voor de insprekers en daarna één bespreekronde. De tweede zou dan op een ander moment plaats vinden en daarna volgt dan de vaststelling in de raad. Zover is het niet gekomen. Eén van de insprekers, mevrouw Rouffaer maakte melding van het bestaan van een rapport over de waarde van de wederopbouwperiode voor Den Helder. Niemand kende dat rapport en het was, volgens mevrouw Rouffaer nog van een andere orde dan het rapport van de Rijksdienst voor het culturele erfgoed. De commissie wilde graag kennisnemen van het rapport alvorens verder te spreken over het bestemmingsplan. Ik vond het zorgelijk dat het rapport direct ontkend werd en ook, door raadsleden al afgedaan werd als niet relevant. Hoe weet je dat nu als je het rapport niet kent.

Ik dacht dat het wel even tijd zou kosten om het rapport boven tafel te krijgen en dat daarmee de besluitvorming over het bestemmingsplan zou worden uitgesteld. Er wordt echter ongelofelijk veel druk uitgeoefend en met een aangepast vergaderschema lijkt het bestemmingsplan nog voor de verkiezingen zijn beslag te moeten krijgen.

Dinsdagavond was ik even bij het wijkplatform binnen de Linie. Er was een presentatie van een nieuw te openen jongerencentrum “the Gate”.  Opmerkelijk dat direct daarna de Wering een ander initiatief presenteerde, nl. een jongerencentrum op de Rijkswerf in studio 62. Of het nu verstandig is om met elkaar te concurreren weet ik niet, maar het is in elk geval een project waarvoor het moeilijk zal zijn om een commerciële huur te vragen. Of dat nu de invulling moet zijn op Willemsoord lijkt mij dan ook de vraag.

Woensdagmiddag was eigenlijk het begin van de georganiseerde activiteiten in het kader van de verkiezingen. Er was een politieke markt georganiseerd op Scholen aan Zee. Het stond gezellig en in het begin was het druk. De leerlingen moesten zich ook verplicht melden. In de pauze verdwenen ze vrijwel allemaal en dat was natuurlijk jammer. Onze kraam met appels vond gretig aftrek als tegenwicht voor alle snoep en lolly’s die er ook te halen waren. De burgemeester ging in debat met een aantal leerlingen, maar dat was voor de overigen geen rede om te blijven. Ik vind het leuk om met de jongeren in gesprek te raken.

Woensdagavond hadden we weer een steunfractiebijeenkomst. We hebben tijdelijk een externe voorzitter en de opkomst is hoog. Dat vind ik positieve ontwikkelingen.

Donderdagmorgen was er een extra bijeenkomst van de auditcommissie. We bespraken de uitwerking van de aangenomen motie over Willemsoord. Er moesten vragen op gesteld worden voor de accountant. Dat kostte even tijd. ’s Middags nog met een paar mensen gesproken over het rapport.

’s Avonds was er open kerkavond in de Morgensterkerk. Deze stond in het teken van de komende verkiezingen. Er was een jonge spreker uitgenodigd die als thema bracht: “politieke binding onder christenen”. De opkomst was niet heel hoog en het is te hopen dat dit geen teken is dat ook onder onze doelgroep de belangstelling om te gaan stemmen verminderd is. We zullen het zien op 20 februari als het lijsttrekkersdebat in dezelfde kerk is.

Vrijdagmorgen weer een aflevering van “klas in de raad”. Dat blijft leuk. Kinderen zijn heel enthousiast en gaan helemaal op in het spel. Leuk om te doen, samen met een raadslid van de Stadspartij.

Zaterdag het rapport  “de wederopbouw in Den Helder”  in de leeskamer gekopiëerd en thuis gelezen.

Uit de inleiding blijkt direct dat het rapport in opdracht van de gemeente tot stand is gekomen en dat het de bedoeling is dat het fasegewijs wordt betrokken bij de verdere plannen. Waarom het dan niet tot een presentatie is gekomen is dan ook een raadsel. Wat ik aan dit rapport zo prettig vind is dat het tot stand gekomen is in samenwerking met lokale deskundigen op het gebied van de geschiedenis, zoals de heren Bremer, Schendelaar en Mooiman. Het rapport gaat veel verder dan alleen beschrijving van de Stationslocatie. Juist die andere zaken die genoemd zijn, vond ik “eyeopeners”  zoals bijv. het verhaal over de Schooten en over de bruggen enz. Met enkele eenvoudige ingrepen (zoals de kleur waarin de bruggen nu geverfd zijn) kun je die wederopbouwperiode meer zichtbaar maken. Ik ben toch wel anders aan gaan kijken tegen de Schooten, een wijk die ik altijd erg saai heb gevonden qua opbouw. Dat dit bevalt bij de inwoners is duidelijk want er is weinig verloop. Eigenlijk is het een rapport dat bij iedereen in DH bekend zou moeten worden opdat mensen zien wat er nog over is om trots op te zijn. Het rapport is van het gemeentebestuur dus we zouden (met toestemming van de schrijver) kunnen overwegen om het als boek uit te geven.

Er is veel stof tot nadenken deze week: over interne en externe politieke verhoudingen, maar ook over hoe welzijnsinstanties “knokken voor hun bestaan” en elkaar daarom gaan beconcurreren, het mogelijke gebrek aan politieke betrokkenheid van de inwoners van DH, als de donderdagavond hiervoor exemplarisch is.

Op vrijdagmiddag krijg ik altijd een digitale overdenking door van de “bemoedigingssite” . Het ging deze keer over Spreuken 30, waarin Agur klaagt: “ik ben zo moe ….”. Ik moest lachen om de toepasselijkheid ervan. Gelukkig  is er altijd weer de zondag, dag waarop ik tot rust mag komen en heel bewust de ontmoeting met mijn Heiland zoeken.

Tjitske Biersteker