Dit is al weer het laatste verslag van dit jaar voor wat betreft mijn politieke wederwaardigheden. Telkens als ik terugkijk verbaas ik mij er over hoe snel zo’n jaar voorbij is. Ook dit jaar hoewel het in privé-opzicht een bewogen jaar was. We zijn als gezin dankbaar voor de positieve ontwikkeling.

De laatste raadsvergadering was wel een gedenkwaardige. Er is geen vanzelfsprekende meerderheid meer nu de coalitie is opgebroken. Dat levert soms bijzondere stemverhoudingen op. Als alternatief voor een brede coalitie leek het mij wel een goede ontwikkeling. Toch ben ik  hier, na deze vergadering niet helemaal van overtuigd. Er lijkt sprake van individuele onberekenbaarheid in het stemgedrag los van eventuele partijstandpunten.

Dit kwam heel nadrukkelijk tot uiting bij de stemming over een referendumverzoek.  Voor de ChristenUnie is dit een heikel punt: we zijn geen voorstanders van een raadplegend of raadgevend referendum. Met enige moeite zou je de besluitvorming over het toestaan van een referendum nadat er al een besluit over het stadhuis is genomen kunnen zien als een correctief referendum. Dit past wel binnen de uitgangspunten van de ChristenUnie en ik was blij dat we op deze wijze dit verzoek niet direct in de kiem hoefden te smoren. Het is er uiteindelijk niet van gekomen omdat 1 lid van de PvdA anders stemde. Ik ben er niet van overtuigd geraakt dat het hier ging om daadwerkelijk bezwaar tegen dit referendum, maar meer om persoonlijke kinnesinne. Ook vBB was tegen, terwijl in de commissie nog de indruk werd gewekt dat men zich er wel in kon vinden. De teleurstelling bij de uitkomst was groot voor de indieners zeker omdat ook fervente voorstanders van referenda in het algemeen nu tegengestemd hebben.

Een ander belangrijk onderwerp was de koop-realisatieovereenkomst tussen de gemeente en de Woningstichting. De besluitvorming hierover is verworden tot een complexe vorm van “handjeklap” waartegen wij als fractie ernstig bezwaar hebben gemaakt. Alles is met elkaar verbonden en verweven en als gemeentebestuurders is het juist onze taak om te zorgen voor transparante besluitvorming, maar ook voor een sluitende begroting. Geen van beide was hier aan de orde. We hebben hiertegen een flink aantal amendementen ingediend die het niet gehaald hebben. Een wat minder verstrekkend amendement van de Stadspartij haalde het gelukkig nog wel. Met dit amendement is in elk geval een antispeculatiebeding gerealiseerd met betrekking tot de verkoop van de locatie ’t Huys Tydverdrijf.  Als gemeente delen we ook in de toekomst in de eventuele meeropbrengst van deze locatie.  Voor Woningstichting was de verwerving van deze locatie voorwaarde voor het doorgaan van de hele transactie. Dat is bizar als je bedenkt dat een deel van transacties al een feit is en we voor andere delen al een intentieovereenkomst  hebben. Het lijkt er nu op dat deze reeds vastgestelde onderdelen op losse schroeven zouden komen te staan als Woningstichting de locatie niet kon verwerven. Hoewel ik Woningstichting waardeer om zijn investeringen, vind ik dit een ongepaste aanpak.  Een deel van de raad was zo onder de indruk van deze harde opstelling dat men de overeenkomst heeft aangenomen. Eén van die partijen kreeg na afloop toch spijt toen men de reacties in de wandelgangen zag.

Dinsdag was er een werkbezoek aan het KIM met afsluitend een gezamenlijk etentje met een deel van de ambtelijke organisatie en de griffie. Een grote groep had gehoor gegeven aan de uitnodiging. Ik vind het toch iedere keer weer bijzonder als inwoners van Den Helder aangeven nog nooit op het KIM te zijn geweest. Het wordt toch regelmatig opengesteld. We kregen een leuke rondleiding en mochten ook nog even praktisch oefenen in de “brugsimulatie” en een kijkje nemen in de nieuwe toren in aanbouw. Indrukwekkend.

Woensdagavond was er een overleg tussen fractievoorzitters en de adviseur. Het eerste deel, de inventarisatie zit er op. Nu moet er nog gekeken worden “hoe verder”. Ik vind het traject al met al nogal lang duren.

Tijdens de rondleiding op het KIM kregen we ook informatie met betrekking tot Crew management resource. Er was een bijzonder digitaal spel voor ontwikkeld met een grote ramp als uitgangspunt. Misschien moeten we dat maar eens lenen, wellicht maakt het nog een aantal zaken duidelijk. Aan de andere kant moeten we gewoon accepteren dat iedere partij een achterban in de bevolking heeft en daarmee ook een afspiegeling is van de inwoners van Den Helder. Dat betekent gewoon allerlei karakters en gedragingen, een beetje uitvergroot.. Als je dat accepteert, irriteert het je ook niet zo snel. Ik zie daar meer heil in dan het bedenken van allerlei regeltjes over de omgang enz. We hebben al genoeg regels.

Er zijn veel eindejaarsbijeenkomsten. Allerlei organisaties willen hun vrijwilligers bedanken voor de inzet. Ik kan het er druk mee hebben als ik dat wil maar beperk het een beetje omdat ik me liever wat ingetogen voorbereid op het Kerstfeest dat tenslotte ook geen feest van glitter en glamour is. Een uitzondering maak ik voor de voedselbank. Daar wil ik wel zijn, mee werken om mensen een fijne avond te bezorgen en tegelijk zelf ook te genieten.

Zoals ik al zeker wist is de wereld de 21^e niet vergaan en mogen we ons gewoon verheugen op de herdenking van de geboorte van Christus. Sommigen meenden dat niet alleen het einde van de Maya kalender wees op het einde van de wereld, maar ook de Bijbel. Volgens de Bijbel komt er wel een einde aan deze wereld, maar dat tijdstip laat zich niet berekenen, alleen de Vader kent dit tijdstip, zelfs Zijn Zoon niet.  Kerstmis betekent ook uitzien naar de Wederkomst van de Heer.  Ik wens iedereen Gezegende feestdagen en een Voorspoedig nieuwjaar.

Tjitske Biersteker