Deze week bleek uiteindelijk de laatste te zijn voor wat betreft de coalitie onderhandelingen. De prognose was dat we er eerder uit zouden komen met elkaar. Het tekent in elk geval de diepgang van de onderhandelingen.

Het kostte mij in elk geval zoveel energie dat ik de overige bijeenkomsten van de raad voorbij heb laten gaan. Ik kon ook onvoldoende voorbereidingen treffen. Andere partijen hebben zoveel vragen gesteld dat wij daar ook geen aanvullingen op hadden.

Vrijdag dan uiteindelijk de ondertekening van het akkoord. Hiermee is de “regenboogcoalitie” een feit (met dank aan mevr. Gijzenij). In het begin van de onderhandeling was het uitgangspunt van de toenmalige coalitie dat BB en de ChristenUnie wat punten mochten toevoegen en werd ook gesproken over een “aanschuifcoalitie”.  We hebben aangegeven dat dit voor ons geen optie was, omdat met het ondertekenen van het addendum we ook medeverantwoordelijk werden voor de rest van het programma. Bovendien wilden we niet aanschuiven maar participeren.

Nadat deze hobbel was genomen konden we echt de diepte in.  Alle belangrijke onderwerpen hebben de revue gepasseerd. Voor onze fractie is een goed sociaal beleid perse noodzakelijk, evenals een evenwichtige financiële opstelling van de gemeente. Op deze beide punten zijn we meer dan tevreden met de uitkomsten: de tekorten op de WWB worden niet meer alleen binnen het sociale programma opgevangen, maar verdeeld over alle beschikbare budgetten. Hiermee wordt voorkomen dat er binnen het sociale programma niets meer kan en er sprake is van verdergaande afbraak van het sociaal-maatschappelijk bestel.

We willen een vangnet blijven voor mensen die niets hebben en daarom mag er geen cumulatie van effecten komen voor hun inkomens. De reïntegratiebudgetten moeten efficiënter in gezet worden en de WMO-voorzieningen moeten vraagafhankelijk toegekend worden. Dit betekent maatwerk voor de client. Er komt ook een onderzoek naar de mogelijkheid om tot invoering van een gemeentelijke PGB over te gaan. Landelijke onderzoeken hebben uitgewezen dat de huidige PGB (met alle mogelijke risico’s van fraude) op zich niet duurder hoeft te zijn dan zorg in natura maar mensen wel de vrijheid biedt voor het maken van eigen keuzes.

Daarnaast wilden we graag een herijking van het Uitwerkingsplan. Zover is het niet gekomen, maar wel zijn er veel scherpere kaders gesteld. Bijv. bij het stadhuis mag het niet meer dan €2,1  mio kosten, daar waar het college de neiging had om te zeggen dat het gemiddeld niet meer dan €2,1 mio zou gaan kosten.  IN december 2010 is er,  mede door de ChristenUnie een amendement aanvaardt waarin nadere kaders gesteld werden aan de bouw van een eventueel nieuw stadhuis in de binnenstad. Dit amendement maakt nu volledig deel uit van het coalitieprogramma. ER staat niet in dat het postkantoor zonder meer gesloopt mag worden. Er staat dat er onderzoek gedaan wordt naar de haalbaarheid en pas als de gemeenteraad definitief beslist dat de bouw door moet/kan gaan dan mag het postkantoor gesloopt worden. In december jl. bleek al dat het postkantoor niet door iedereen binnen de ChristenUnie een warm hart toegedragen werd. Dan moet je dus eerst intern ook tot overeenstemming komen. Daaruit is dit amendement voortgekomen.

Ook de verplaatsing van de Schouwburg heeft striktere kaders mee gekregen. De zaken moeten in samenhang besloten worden en dat betekent dat er niet eerst over de verplaatsing gesproken wordt en dan pas over de invulling van de 2^e Halter, maar dat het 1 geheel is en alle beschikbare cijfers in 1x bekend zijn. De terrassen in de binnenstad (het enige stadshart dat Den Helder al jarenlang kent) mogen hieraan niet op voorhand worden opgeofferd.

Ook Willemsoord heeft een strikte opdracht gekregen en dat alles natuurlijk vanuit de dringende wens om een financieel gezonde gemeente te worden.

Met deze strikte kaders, waarvan we de uitvoering sterk gaan bewaken kunnen wij wel uit de voeten met het Uitwerkingsplan.

Er moet alleen nog een omslag in denken gemaakt worden door het college. OP verschillende momenten is benoemd dat we vooral door moeten gaan, terwijl er nu sprake is van ‘doorgaan onder voorwaarden”.

We hadden er natuurlijk voor kunnen kiezen om niet verder te praten als het UPS niet volledig geherijkt zou worden. Toch kwam ons dat minder constructief voor, zeker toen we zagen dat ook andere politieke combinaties niet tot meerderheden konden komen.

Zelfs een linkse constructie, aangehaakt bij de huidige coalitie lukte niet. Uiteindelijk was dit voor ons de aanleiding om te proberen tot overeenstemming te komen en dat is nu in elk geval gelukt wat betreft de opzet van het coalitieakkoord, of  het ook lukt in de uitvoering is nog even de vraag, maar de fractie van de ChristenUnie zal daarvoor in elk geval zijn uiterste best doen.

De constructie van 4 wethouders voor 6 coalitiepartijen is natuurlijk ook niet alledaags. We wilden geen wethouder leveren omdat we dat in financieel opzicht niet verantwoord voelden, ook zouden ze alle 5 voor 80% ingezet worden. Je blijft altijd zitten met pensioenvoorzieningen enz. en dat dat raar uit kan pakken is onlangs maar weer gebleken.

Om er voor te zorgen dat de college leden ook werkelijk namens de verschillende partijen spreken  zijn er duidelijke werkafspraken gemaakt.  Op deze manier hopen we onze inbreng te kunnen borgen.

De ondertekening op zichzelf was wat een deceptie: de pers had geen exemplaren gekregen en kon dus geen inhoudelijke vragen stellen, de belangstelling was mager en de bloemen waren kennelijk vergeten want die kwamen pas toen een groot deel van de vertegenwoordigers van de coalities verdwenen waren.

En nu maar weer over tot de orde van de dag, maar eerst is het gelukkig nog zondag. Tijd voor de ware rust en genieten  van het mooie weer.