De presidiumvergadering van afgelopen maandag duurde bijna langer dan de raadsvergadering daarna. Er waren alleen een paar hamerpunten. De meeste tijd nam het vragenkwartier.  Trots had alsnog vragen over de bestemmingswijziging van een bordeel aan de Weststraat. Het besluit hierover hadden we net 14 dagen geleden genomen.

Het feit dat we als ChristenUnie besprekingen voeren met de huidige coalitie, wil niet zeggen dat ik niet kritisch blijf op het functioneren van de huidige coalitiepartners: ik vroeg me af of Trots wel wakker was geweest tijdens die raadsvergadering. Ze verwezen naar een convenant waarvan zij het bestaan niet kenden tijdens de bespreking hierover. 

De besprekingen nemen meer tijd dan in aanvang gedacht.  Voor de ChristenUnie is college uitbreiding met 1 wethouder geen optie, dus moet er wel op een andere manier borging zijn dat onze (eventuele) inbreng in een nieuw coalitieprogramma tot uitvoering komt. Daarnaast zijn er natuurlijk nog de nodige verschillen van inzicht in prioriteiten voor een goed stadsbestuur.

We steggelen heel wat af, maar zijn nog steeds bereid om samenwerking te onderzoeken en dat tekent ook de sfeer.

Het is overigens wel een heel arbeidsintensief proces en ik was eerlijk gezegd wel blij dat we na de laatste bijeenkomst even geen overleggen meer konden plannen, vanwege de verschillende drukke agenda’s. Een beetje afstand kan geen kwaad.

Vanmiddag werd voor mijn ogen even een verklaring voor politici in elkaar gezet. Zo maar op een zondagmiddag, handen uit de mouwen, ogen goed richten en luisteren naar je omgeving. Politiek vanuit het hart.

Hoewel binnen onze kerken zeker niet aan politiek gedaan wordt, bleek uit de preek van vorige week dat Psalm 101 juist politici iets te zeggen zou moeten hebben. Een Statenlid van de ChristenUnie, ook aanwezig in de dienst heeft als reactie hierop een soort “verklaring voor politici” opgesteld en die op zijn blog geplaatst. Op zijn blog heb ik al aangegeven dat deze verklaring mij uit het hart gegrepen is en dat ik die van harte ondersteun, al realiseer ik me wel dat het heel moeilijk is om aan alle facetten ervan altijd te voldoen. Het is echter wel mijn persoonlijke drijfveer voor het bedrijven van politiek.  Hieronder het artikel op de blog van Kees Tadema:

“De verklaring is door mij zo vertaald dat een politicus zonder schroom deze zou moeten kunnen tekenen. Ik onderteken deze verklaring, al weet ik dat het moeilijk is om zo politiek te bedrijven. Een ding weet ik zeker, als elke politicus zo handelt dan is het vertrouwen terug. Ik nodig de lezer uit dat met mij te doen als je er achter staat. Voeg dan je naam toe als reactie en promoot deze verklaring.

1.       Ik ga voor trouw en recht in de maatschappij. Ik juich alle initiatieven toe die daar aan bijdragen en zal alles in het werk stellen om beleid te maken waar trouw en recht het belangrijkste is. Dat doe ik niet voor mijzelf, ik ben bereid om daar verantwoording voor af te leggen aan de Hoogste Baas als die mij ter verantwoording roept.

2.       Als politicus handel ik met een rein geweten. Zowel binnen als buiten mijn Raad, Staten, Tweede Kamer of ander orgaan. Voorstellen die wel aardig ogen maar uiteindelijk meer kwaad doen dan goed zal ik niet steunen en openlijk verwerpen.

3.       Het om de waarheid heen draaien verwerp ik. Ik doe er zelf niet aan mee. Liegen en bedriegen, roddelen, het komt niet over mijn tong. Wie dat wel doet over een vriend van mij zal ik laten zwijgen

4.       Ik kan niets met trotse zelfingenomen mensen. Zij zullen met hun arrogantie niet hun doel behalen.

5.       Ik kom op voor de eerlijke mensen, met het hart op de juiste plek, met hen wil ik mijn huis wel delen. Ik wil graag met hen samenwerken.

De verklaring heb ik niet zelf bedacht, deze is reeds ongeveer 3.000 jaar oud maar wel in een modern jasje gestoken. Laat me via de Sociale media maar vernemen waar deze verklaring een vertaling van is. (Met dank aan Bart van Veen)

Kees Tadema”.