Raadsbrede commissie

De nieuwe gemeenteraad was als commissie bij elkaar gekomen om over de eigen vergaderorde te praten en over de samenstelling van de commissies. Per fractie mochten niet meer dan 3 raadsleden vertegenwoordigd zijn en ik was voorzitter omdat er ook nog geen commissievoorzitters benoemd waren. De raadsbrede commissie heeft het mij niet moeilijk gemaakt. Alleen in het begin moest ik even optreden om een ongenodigde naar de tribune te verwijzen. Ik dacht even dat ik uitgedaagd werd omdat ik mijn verzoek verschillende keren moest herhalen, maar dat zou niet het geval zijn geweest.
De belangrijkste discussies gingen over het aantal commissieleden en de manier waarop partijen het woord mogen voeren in de raadsvergadering.
Ook de nota Dierenwelzijn is aan de orde geweest, maar komt op een later tijdstip terug.

Parkeerdruk in de Binnenstad

Er was een informatieavond georganiseerd in de Schouwburg om bewoners te informeren over de mogelijke oplossingen voor de toenemende parkeerdruk. \Daarbij wordt steeds het accent gelegd op de mogelijkheden voor bewoners. Zowel ondernemers als bezoekers lijken ongewenst en moeten in elk geval verdreven worden uit de binnenstad. Dit werd de voorzitter van de HOB uiteindelijk te gortig. Ik ken hem als een aimabel man, maar hij schoot nu behoorlijk uit zijn slof. Het water staat veel ondernemers ook aan de lippen.
Bewoners waren ook niet zo gelukkig met de voorstellen omdat ze vonden dat er geen keuze meer was. Als je begint met betaald parkeren dan moet je dat in andere gebieden wel voortzetten omdat je anders het probleem verplaatst. Velen hadden niet zo’n behoefte aan dat betaald parkeren maar hadden het gevoel dat het hen “door de strot geduwd werd”.
De bewoners van de Steengracht hadden een apart probleem. Tijdens de inspraakavond voor de Sluisdijkbuurt had men hen vergeten uit te nodigen, dus waren ze voor deze avond uitgenodigd. Beetje vervelend is wel dat het plan Sluisdijkbuurt al bij het college ligt ter vaststelling. Weinig kans dat zij nog echt gehoord worden.
Na afloop vertelde de wethouder opgewekt aan een kleine groep mensen dat het college Action toestemming had gegeven om naar het Ravelijncenter te verhuizen. Volgens mij werden sommige directbetrokkenen hier een beetje onwel van.
Verschillende fracties waren verontwaardigd over dit besluit, dat overigens wel aan de pers maar niet aan de raad was gecommuniceerd.
Al gauw ontstond het idee om hier een motie aan te wagen omdat we toch al een extra raadsvergadering hadden gepland voor woensdagavond.
Ik heb toegezegd de concepttekst op te stellen. Dat leverde nog een hoop werk op op de late avond, want de kadernota detailhandel moest ik er op nakijken, de nota ruimte van de Provincie en het reglement van de Winkelplannningscommissie. Uiteindelijk was de tekst om 0.30 klaar met een wat narrig besluit eronder.

Extra raadsvergadering

Hieraan vooraf nog even met elkaar gesproken over de motie m.b.t. Action. Het besluit is gewijzigd tot een meer passend besluit.
De raadsvergadering was geïnitieerd door de Stadspartij. Voor de ChristenUnie gold dat er de komende tijd wel even pas op de plaats gemaakt mag worden. Immers uit de huidige samenstelling van de raad mag duidelijk worden dat bewoners toch anders over o.a., deze plannen denken dan de voormalige coalitie. Het zou goed zijn het totale plan te herijken, maar in elk geval moet een nieuw college, nieuwe coalitie zich hierover maar uitspreken. De motie van de Stadspartij haalde het niet, maar er is asbest gevonden en nu ligt het werk even goed stil. Prima.
Tijdens de aankondiging van de motie over de Action zei de burgemeester dat hij hem op het “randje” vond. Ik vroeg me af wat hij er mee bedoelde en of het gepast is voor een voorzitter om dit te zeggen. Ik vond het verder niet de moeite waard om er op te reageren en was blij dat de raad de partijen in de gelegenheid stelde om de motie in te dienen. Hier ging de burgemeester trouwens in de fout: de raad hoeft geen toestemming te geven. Bij de invoering van het dualisme is de noodzaak van drempelsteun vervallen en is de aankondiging voldoende om de motie in te dienen.
Het bleek dat het college niet in staat was adequate antwoorden te geven op gestelde vragen, iets wat mij in elk geval verbaasde. Hoe kan er nu sprake zijn van gedegen besluitvorming als je die niet kunt onderbouwen. Uiteindelijk hebben we de motie aangehouden, komt het college binnen een week met een schriftelijke onderbouwing en worden er geen verdere in grijpende besluiten genomen, zoals bijv. de Aldi naar de Oude Rijkswerf. Tot aan definitieve besluitvorming worden er door het college ook geen onomkeerbare besluiten genomen inzake Action. Dat kan ook verder niet omdat bestemmingsplanwijziging een zaak van de raad is.
Bijzonder vond ik het te merken dat, hoewel het college niet in staat was het besluit te onderbouwen één partij vond dat ik moest bewijzen dat het college zich niet aan alle regels had gehouden. Toch een kwestie van stukken lezen denk ik dan maar.

Minimaperikelen

Het verhaal van Eva Dundas had al in de krant gestaan en we hadden met een paar mensen afgesproken in overleg met haar te treden om te bezien hoe het zit. Tijdens die bijeenkomst kwamen vergelijkbare situaties boven tafel. Er lijkt sprake van een eigenzinnige uitvoering van een verordening. Voor de raad is het lastig om de beleidsregels te controleren, die zijn de uitwerking van door de raad vastgestelde verordeningen. We zullen ons er verder in verdiepen. Overigens een mooi voorbeeld van samenwerking tussen partijen.
Goede Vrijdag en Pasen zijn eigenlijk de kern van het Christelijk geloof. Ik vind het dan ook jammer dat de Goede Vrijdag niet meer algemeen gevierd wordt. Het kost moeite om er in de acties van alledag goed bij stil te staan. Gelukkig was er ’s avonds kerk.
Nu mogen we ons verheugen op Pasen: de Heer is waarlijk opgestaan. Veel feestelijke diensten in samenwerkingsverbanden en ook dat is positief.