Informatief

Met dit verslag wil ik u op de hoogte houden van de politieke activiteiten van de ChristenUnie en van onze overwegingen in verschillende zaken. Als u wilt reageren dan kan dat via email of telefoon: tjitskebiersteker@planet.nl of h.vos@quicknet.nl 0223613353 of 0223621998. 

 

Het was rustig de afgelopen week ondanks de nodige vergaderingen. Alle grote projecten die voor commotie zorgden, zijn nu wel afgehandeld. De berichten die we vanuit het college ontvangen lijken van daadkracht te getuigen. Ik hoop dat deze laatste periode voor de verkiezingen nog veel constructiefs met zich mee brengt.

 

Maandag zijn we weer begonnen met een bidstond. We hebben ook gesproken over de structuurvisie voor Julianadorp als voorbereiding op de extra raadsvergadering. We hebben onze keuzes op papier gezet met onderbouwing als bijdrage aan het debat. De werkwijze tot nu toe bevalt ons prima en de bewoners hebben ook veel inbreng gehad en belangstelling getoond.

 

Als fractie zijn we ook nog op bezoek geweest bij iemand die problemen ervoer met zijn uitkering en schuldsaneringsregeling. We konden gelukkig direct hulp bieden door informatie te verstrekken.

 

Dinsdag heb ik heel veel zaken af kunnen ronden die door de drukte van de afgelopen tijd waren blijven liggen. Veel stukken gelezen en informatie uitgezocht. Ik heb het gevoel dat ik weer enigszins bij ben.

 

Woensdag commissie welzijn: de agenda was niet al te groot, maar wel een paar stevige discussiepunten. Er waren ook veel insprekers op die agendapunten.

 

Op verzoek van het CDA stond de voortgang wijksteunpunten op de agenda. Er lagen verder geen stukken onder. De verschillende beheerders van dergelijke steunpunten hadden ons wel geïnformeerd. Het is een langslepende kwestie omdat de financiën niet goed geregeld zijn: er is voortdurend verschil van inzicht over de garantiestelling door de gemeente voor wat betreft de exploitatie van het wijksteunpunt Centrum. Al langere tijd wordt het tekort gefinancierd uit de Ouderenzorg en dat kan niet de bedoeling zijn. Opnieuw heeft de directeur van Nieuwstad de aandacht voor deze situatie gevraagd. De opzet van het wijksteunpunt in Julianadorp  is op een andere leest geschoeid, waardoor meerdere partners verantwoordelijk zijn voor het leveren van kostendekkende activiteiten. De nieuwe wethouder kon vanzelfsprekend nog niet veel uitsluitsel geven, maar ik denk dat het goed is dat hij de informatie opnieuw gekregen heeft. We worden snel geïnformeerd over de voortgang.

 

Andere insprekers waren (ex) deelnemers aan het YMCA-project. Ze wilden de commissie laten weten hoe ontevreden ze waren over de uitvoering van het project. Ze gaven aan dat het project niet voldeed aan de verwachtingen en dat er sprake was van een “betaalde gevangenis”. Daarbij lijkt het erop dat jongeren snel uit het project gezet worden, nadat ze zo ongeveer “geronseld” zijn om deel te nemen. Eén jongen vertelde zelfs dat zijn broer vanaf de Antillen gebeld was om over te komen. Moeder denkt nu dat die zoon inkomen en scholing krijgt, maar de realiteit is dat hij uit het project gezet is en geen inkomen, geen verzekering en geen onderdak meer heeft. Toen hij naar Nederland kwam had hij geen strafblad, maar het lijkt erop dat hij dat hier op gaat lopen. Hoewel we als fractie van de ChristenUnie het project in het begin een warm hart toedroegen, zijn we daar in de loop van de tijd op terug gekomen. In onze notitie van 29 mei jl. zijn we hier uitgebreid op ingegaan. We zijn ons er van bewust dat de schuld zeker niet alleen bij YMCA gelegd kan worden. Ook de gemeente is behoorlijk in gebreke gebleven. Echter ook in het nieuwe onderkomen wordt nog steeds niet aan de voorwaarden van het project voldaan. Tijdens de commissievergadering werd aangekondigd dat het project op 29 november geëvalueerd zal worden. Volgens de beleidsambtenaar is hier een hele dag voor uitgetrokken om met ambtenaren en vertegenwoordigers van YMCA te praten. (Later in de week is mij gebleken dat alle andere partijen die sterk bij dit project betrokken zijn of waren, niet van deze evaluatie op de hoogte zijn. Volgens mij een gemiste kans en geen goed uitgangspunt voor een evaluatie). Overigens vond ik het een hele stap van de jongelui om en public hun verhaal te komen doen. Er was een flinke groep mee gekomen om deze jongeren te ondersteunen. Ook de voorzitter van de Stichting Karpatula sprak hierop in. Hij gaf aan dat hij hoopte dat het huidige college bereid zou zijn met hem in gesprek te gaan. Als gebaar heeft hij de klacht die hij gedeponeerd had bij de commissie Gelijke behandeling tijdelijk opgeschort. Na afloop van dit onderwerp wilde hij nogmaals benadrukken dat een aantal jongeren nu geen onderdak en inkomen heeft en dat ze behoorlijk radeloos zijn. Ze komen hier niet vandaan en hebben ook niet veel bekenden bij wie ze terecht kunnen. Omdat hij geen spreekrecht meer had, wilde de voorzitter van de commissie niets weten van deze opmerkingen en dreigde ze de vergadering te schorsen. Ik vroeg me wel af of dit de manier is om dit aan te pakken. In de vorige vergadering kreeg v.d. Heiden op voorhand toestemming om in te spreken op het moment dat hem dat uitkwam. Tijdens deze vergadering mocht de directeur van het wijksteunpunt Julianadorp halverwege nog zaken toelichten.

 

Gekoppeld aan dit onderwerp hebben we ook nog over het Antillianenbeleid in het algemeen gesproken. De notitie is terug genomen mede omdat  er sprake  is van ingrijpende financieringswijzigingen. De fractie van de ChristenUnie heeft bezorgd gereageerd op de plannen van de Woningstichting om in de Zuiderzeebuurt een “Caribische oase” te willen ontwikkelen. De opzet is dat mensen uit het Caribisch gebied een beetje mogen leven alsof ze op de Antillen zijn. De bouw van de huizen wordt aangepast en er moeten mogelijkheden gecreëerd worden voor kleinschalige bedrijvigheid. De Woningstichting heeft het project verder nergens gepresenteerd terwijl voor Nieuw Den Helder een uitgebreid traject is doorlopen om te komen tot een structuurvisie. De plannen zijn nu allemaal klaar en bekend bij de bewoners, mede door hun inbreng ook tot stand gekomen. Daarin is nooit ruimte geboden voor de nu geschetste ontwikkeling. Verder past een dergelijk plan niet in de visie op integratie en Antillianenbeleid. Volgens de voorzitter van de raadscommissie  hoorde dit onderwerp thuis bij de commissie RO. Stenen stapelen vind ik in dit geval eigenlijk ondergeschikt. Het gaat eerst en vooral om de visie die je hebt op Antillianenbeleid en integratie. Vervolgens kun je dat in je bouw vorm geven.  De burgemeester was echter ook niet aanwezig en die heeft Antillianenbeleid in haar portefeuille. Verdere discussie moet  dan maar op een ander moment plaats vinden.

 

Overigens werd zaterdag in de krant melding gemaakt van de visie van de procureur generaal over het in Den Helder gevoerde Antillianenbeleid. Dit is een bevestiging van hetgeen de ChristenUnie al langer betoogt. Zijn idee over een veiligheidshuis in de wijk delen we echter niet. In een aantal grote steden zijn of worden die ontwikkeld om hulpverleners van verschillende instanties een veilige plek te geven om met bijzonder moeilijke mensen te kunnen werken.

 

Een ander agendapunt was de problematiek rondom schuldhulpverlening en meer algemeen de uitvoeringsorganisatie van de afdeling Werk en Inkomen. Al verschillende keren heeft de fractie van de ChristenUnie hiervoor de aandacht gevraagd. Desondanks stemmen de antwoorden op onze schriftelijke vragen ons niet erg optimistisch. Veel van de aangedragen situaties worden ontkend of afgedaan met de opmerking dat er “meer achter zit, maar men in het kader van de privacy hierop niet in kan gaan”. Voor de betreffende cliënten zijn we echter vertrouwenspersoon en die willen graag dat we volledig inzicht krijgen. Ook andere raadsleden kampen met dit probleem. De wethouder vindt het eigenlijk geen taak voor individuele raadsleden om oplossingen te zoeken voor schrijnende situaties en dat zijn we van harte met hem eens, maar dan moeten de zaken wel goed geregeld zijn. Ik kan ook geen mensen laten “zwemmen” die ongeveer radeloos aan de bel trekken. Afgesproken is nu dat we bijzondere situaties met het managementteam kunnen doorspreken.

 

We kregen opnieuw een presentatie over de toekomst van de schuldhulpverlening. Het klinkt wel mooi en ik hoop dat het gaat lukken, maar ik heb sterk de indruk dat men gewoon de eigen koers vaart, zonder zich van de standpunten van de raad iets aan te trekken. De notitie schuldhulpverlening kon nog niet besproken worden omdat de OR er nog een oordeel over moet vellen. Dat bevreemdt me want de raad heeft niet de intentie om die afdeling op te heffen of in te krimpen. Er kan dus geen sprake zijn van personele gevolgen van deze notitie en dus geen reden voor de OR om er zich over te buigen.  De raadscommissie is juist bijzonder positief over de expertise en zorgvuldige benadering van de afdeling en we willen graag dat de regie en technische uitvoering in handen van de afdeling blijft.

 

Over de uitwerking van het noodfonds kon ook nog maar weinig gezegd worden. Men gaf aan dat er minder aanmeldingen waren dan verwacht. Het zou  om slechts 9 situaties gaan. Vervolgens heeft men het over nog 8 schrijnende situaties waarvoor een oplossing geboden moet worden. Ik hoop niet dat dit betekent dat men slechts 1 situatie tot een oplossing heeft weten te brengen. Overigens waren er meer aanmeldingen. We hebben ook aangegeven dat het niet alleen om gezinnen met kinderen zou moeten gaan. We kennen ook situaties waarin oudere echtparen het niet meer redden. Die zouden ook in aanmerking komen. Eén zo’n echtpaar heeft intussen aangegeven direct afgewezen te zijn.

 

Ik hoop van harte dat er middels een stevige aansturing nog veel positiefs ontwikkeld wordt, vooral op het gebied van de uitvoeringsorganisatie. De wethouder heeft aangegeven veel aandacht te zullen geven aan datgene wat vanuit de commissie is aangedragen.

 

Ook werd ingegaan op de beantwoording van de schriftelijke vragen van de ChristenUnie over uitgeprocedeerde asielzoekers: het vorige college heeft gemeend beperkingen te moeten stellen in financiering en verblijfsduur van uitgeprocedeerde asielzoekers. Volgens onze fractie kan dit nooit de bedoeling zijn. Op initiatiefvoorstel van Groenlinks hebben we dit beleid als raad vastgesteld. Dan kan dit niet zonder raadsbesluit gewijzigd worden. Er wordt inmiddels al uitvoering gegeven aan dit gewijzigde beleid. Hiermee hebben we als fractie inmiddels ook ervaring opgedaan, want er was geen plaats meer voor een gezin dat we hiervoor wilden aanmelden. Gelukkig konden we dit via de kerkelijke achterban oplossen. De wethouder heeft toegezegd het in het college te zullen bespreken.

 

Kortom niet veel agendapunten maar wel de nodige discussie waardoor het toch zo 23.45 werd. Hiermee in tegenstelling was de commissie Educatie, sport en cultuur van de andere dag. IN tijd van een uur was de hele agenda afgewikkeld.

 

 

 

Vooraf gaand aan deze vergadering waren we om 18.00 uur uitgenodigd op het onderwijskantoor om bijgepraat te worden over de ontwikkelingen rondom het voortgezet onderwijs. Dit staat aan het begin van een ingrijpende reorganisatie zowel op bestuurlijk gebied als op onderwijskundig gebied. Bovendien wordt ook binnenkort begonnen met de nieuwbouw van een dependance in Julianadorp, tenminste als de welstandscommissie met een positief advies komt.  Na deze informatieve bijeenkomst werd de rest van de vergadering in het stadhuis afgewerkt.

 

Bij deze commissie gaat het heel vaak om lange termijn trajecten, dus is er ook niet altijd wat nieuws te melden.

Het enige punt dat discussie opriep was een memo over de stand van zaken rondom school 7.  In een eerdere commissievergadering is afgesproken dat plannen uitgewerkt zouden worden voor de restauratie van de buitenkant. De binnenkant is afhankelijk van de invulling. De commissie was eertijds niet tevreden over de voorgestelde invulling en daar zou naar  gekeken worden. Nu werd ons meegedeeld dat de restauratie van de buitenkant ook afhankelijk gesteld werd van de invulling van de binnenkant. Deze werd weer afhankelijk gemaakt van de verdere invulling van de Oude rijkswerf. Dat was niet het idee van de commissie en gevraagd is om nu met een plan te komen waarbij een duidelijke knip gemaakt wordt tussen restauratie en invulling.

 

Tijdens de vergadering werden we ook nog nader geïnformeerd over een provinciaal plan voor jeugdadviesteams. Het doel van deze teams zou moeten zijn om te komen tot coördinatie van alle zorg rondom jeugdigen, waarbij ook het onderwijs betrokken zou worden. In feite kenden we dit project al. In een eerder stadium heeft de voormalige wethouder ooit gezegd dat jeugdadviesteam een nieuwe naam is voor buurtnetwerk, een fenomeen dat in verschillende wijken van Den Helder al ingeburgerd is. Blijkens de uitleg gaat het toch om een ander initiatief, maar wel met vergelijkbare bedoelingen. De fractie van de ChristenUnie is bezorgd dat het functioneren van 2 ongeveer gelijke initiatieven juist het gevaar in zich bergt dat er niet tijdig gesignaleerd wordt met alle, inmiddels bekende droevige gevolgen van dien.

 

Donderdagmiddag ben ik nog naar de startbijeenkomst geweest van het project Mantelzorgondersteuning voor Antilliaanse mantelzorgers.  De enige aanwezige Antilliaanse was de Mantelzorgondersteuner, voor de rest allemaal vertegenwoordigers van allerlei instellingen die het een loffelijk initiatief vinden, maar geen Antilliaanse mantelzorgers.

 

Vrijdagavond werd ik gebeld door de programmamakers van de “3^e kamer”. De burgemeester was onverwacht verhinderd om aan het programma deel te nemen. Of ik nu iets wilde komen vertellen over het Antillianenbeleid en onze visie op de YMCA. Dat heb ik zaterdag gedaan. Ik had geen tijd om het hele programma bij te wonen, dus de column van Martin van Exter gemist. De fractie van de ChristenUnie speelde er weer een rol in.

 

Ik had nog een afspraak met alle kandidaten van de ChristenUnie voor een fotosessie. We zijn heel tevreden met onze kandidaten. Veel betrokkenheid ook van jonge mensen en een brede vertegenwoordiging van kerkelijke denominaties.

We liggen goed op schema voor wat betreft de afgesproken activiteiten. Het grootste probleem blijft de financiering, dus daar moeten onze inspanningen zich nog meer op richten.