Allereerst even een correctie op het vorige verslag. Ik schreef dat de leerwerktrajecten van Triton abrupt gestopt waren vanwege het stopzetten van SEV-gelden. Dit moest zijn: het stopzetten van ESF-gelden (Europees Sociaal Fonds). Het blijft in elk geval een slechte zaak omdat dit een goedlopend project is van Triton.

 

Maandagmorgen was er de wekelijkse bidstond van de fractie. Er sluiten zich steeds meer mensen bij aan. Daarna hebben we ons gebruikelijke overleg gevoerd. Dit stond vooral in het teken van de extra raadsvergadering over de Oude Rijkswerf.

 

’s Avonds was er een stadsdebat over de Wet Maatschappelijke ondersteuning, georganiseerd door de P.v/d A. De vertegenwoordigers van verschillende instellingen waren aanwezig om hun mening te geven aan de hand van een aantal stellingen. De vertegenwoordigers van Corbis+ en Primo (Provinciaal instituut voor maatschappelijke ontwikkeling) hielden een helder, maar somber verhaal. Dit strookt ook wel met de verwachtingen die veel andere deskundigen hierover hebben. Vervelend was de bijdrage van de vertegenwoordiger van Woningstichting. In een wat populaire toonzetting kreeg de gemeenteraad ongeveer van alles wel de schuld, waarbij hij zeker t.a.v. het YMCA-project een onjuiste voorstelling van zaken gaf.

 

Samen met de andere indieners van het initiatiefvoorstel m.b.t. de schuldhulpverlening heb ik een gesprek gehad met de nieuwe wethouder welzijn, dhr. C. Hienkens. Het was een constructief gesprek.

We hebben hem deelgenoot gemaakt van onze zorgen met betrekking tot de schuldhulpverleningsproblematiek.  Ook hebben we verschillende casussen aangedragen van bijstandsgerechtigden die oplopen tegen problemen met de uitkeringsinstantie. Het zijn er te veel om van incidenten te kunnen spreken. We hebben aangegeven niet tevreden te zijn met de antwoorden vanuit de afdeling. Uit oogpunt van privacy wil men geen verdere mededelingen doen, maar er is altijd meer aan de hand dan wij als raadsleden weten. Dat kan best wezen, maar er is weinig bereidheid om inzicht te geven in dossiers, zelfs als de betrokkenen ons daartoe machtigen. We hopen dat   een goed uitvoeringsbeleid een prioriteit is voor de komende tijd, evenals de schuldhulpverlening.

 

Hierna nog een laatste overleg gehad met de commissie van onderzoek naar de Oude Rijkswerf. We wilden even afstemmen over de verschillende reacties, maar er waren  er op dat moment nog niet zoveel. We hebben vooral gesproken over hoe het rapport binnen de verschillende partijen is gevallen. Dit bleek behoorlijk wisselend, wat natuurlijk ook wel te verwachten was.

 

Woensdags was er de extra raadsvergadering over de beide onderzoeksrapporten. Ik zag er nogal tegenop omdat dit zo gemakkelijk kan ontaarden. Daarmee hebben we in eerdere situaties ook ervaring opgedaan, veel emoties en commotie en weinig structureels. Het is deze keer heel anders verlopen. Hoewel er wel sprake was van felle bewoordingen had iedereen genoeg aan 1 instantie, waarna besluitvorming kon plaats vinden. Omdat niet iedereen alle aanbevelingen over wilde nemen, besloot de voorzitter om per aanbevelingspunt te laten stemmen. Een simpele oplossing die de vergaderorde ten goede kwam. Uiteindelijk heeft men besloten om van de conclusies alleen de dikgedrukte items over te nemen, niet de onderliggende onderbouwing. Volgens mij accepteer je dan toch de onderbouwing, want die heeft geleid tot die dikgedrukte conclusie. Ik vind het persoonlijk dan ook wat tegenstrijdig. De reden voor deze uitkomst is dat men heel kritisch was over de gehouden interviews; deze zouden onvoldoende gronden geven voor de door de commissie gedane uitspraken, maar dat is een onjuiste veronderstelling.  De commissie heeft op grond van heel veel (incomplete) dossiers en archiefstukken een beeld gekregen van wat er speelde. Vervolgens hebben de interviews bijgedragen aan de nuancering van dat beeld. De geïnterviewden zijn vooral geconfronteerd met datgene wat uit de stukken naar voren kwam. Je zou de commissie wellicht kunnen verwijten dat ze onvoldoende in staat is gebleken om deze gang van zaken duidelijk te communiceren naar de raad.

 

Na het rapport over het bestuurlijk handelen moest de raad ook nog tot besluiten komen ten aanzien van het rapport van AT Osborne over de verdere ontwikkeling van Cape Holland. Het uitgangspunt was in eerste instantie: wat is er nodig om verder te gaan met Libéma en als dat niet lukt, wat zijn dan de mogelijkheden.

Op voorhand was er al de nodige commotie over de 2^e optie: het v.d. Most concept. Dit concept vond geen genade in de ogen van de raad. Voor de 1^e en de 3^e optie is nader onderzoek nodig. Er moet helderheid over de afspraken die er zijn of zijn gemaakt met Libéma en onderzocht moet worden of de 3^e optie (in eigen beheer ontwikkelen) tot de mogelijkheden behoort. In beide opties kwam woningbouw met jachthaven als economische drager nogal prominent naar voren. Het lijkt er op dat een meerderheid niet veel ziet in met name woningbouw op de Oude Rijkswerf. In het nadere onderzoek kan dit dan ook buiten beschouwing blijven.

Wat door de fractie van de ChristenUnie vooral gemist werd, was een nader onderzoek naar de mogelijkheden van het echt doorontwikkelen als themapark met bijv. een sterkere museale invulling. Aangevuld met een hotelaccomodatie en eventueel thematisch zwembad kan dit ook meerdaagse arrangementen opleveren en dus op die manier ook bijdragen aan een economische impuls voor Den Helder.  Voorgesteld werd om uiterlijk in februari helderheid te verschaffen, maar het college denkt in december al met concrete voorstellen te kunnen komen. Ook hierin willen ze voortvarend optreden..

 

Donderdag was er een presentatie in de Projectwinkel. Die ben ik totaal vergeten. ’s Avonds was er een bijeenkomst van de redactiecommissie van het Campagneteam van de ChristenUnie. We hebben professionele ondersteuning gekregen voor de layout van ons verkiezingsmagazine. Geweldig. We liggen behoorlijk op schema, maar moeten dit tempo de komende tijd nog wel vast zien te houden.

 

Vrijdag trof me een berichtje in de krant; het ging over de zaak Van der Heiden. Er was een nieuwe verdachte gearresteerd. Het parket wilde geen nadere mededelingen doen, maar naar verluidt heeft deze verdachte een verklaring afgelegd die vooralsnog niet strookt met de waarheid. Waarom me dat opviel? Een professionele organisatie als het openbaar ministerie vindt dat verklaringen moeten passen bij wat op dat moment blijkbaar al vaststaat als waarheid. De onderzoekscommissie ORW heeft op een gegeven moment verzucht: “wat is waar”. Hoewel leken op het gebied van juridische waarheidsvinding, lijkt me die houding toch objectiever dan die van het ministerie. U begrijpt het wel, ik ben nog niet klaar met het onderzoeksrapport. Niet zozeer vanwege de bevindingen als wel vanwege de reacties. Iedereen lijkt zo zijn eigen waarheid hierin te vinden. Op de weblog van LRS, VVD vond ik ook weer een eigen waarheid: Bellinga zou uit de commissie gestapt zijn vanwege de subjectiviteit en bevooroordeeldheid van andere commissieleden tijdens de verschillende interviews. Bellinga is opgestapt nog voordat enig interview heeft plaats gevonden en om hele andere redenen. “Wat is waar?”

 

Vrijdagavond zijn verschillende raadsleden gebeld door een grapjas die een gratis attractie op Cape Holland wil plaatsen. Ook ik werd gebeld. De attractie zou bestaan uit een doofpot of een beerput. Raadsleden die de beerput open durfden maken zouden hiervoor beloond worden. Er zit hier en daar nog wel wat frustratie zo te horen.