Het is een beetje stil geweest de laatste tijd. Had voor een deel te maken met de herfstvakantie. Voor een deel ook met het afblazen van de verschillende commissies, maar deze week dan weer een verslag van het politieke reilen en zeilen van de lokale ChristenUnie in Den Helder.

Maandag vergaderdag

De Helderse politiek houdt alle vergaderingen op maandag, maar ook de provincie doet dat. Dus soms is het wel een beetje schipperen, maar mijn prioriteit ligt in de lokale politiek. Dus als het presidium vergadert dan ga ik niet naar Haarlem. Misschien had ik dat beter maar wel kunnen doen. Ik werd niet vrolijk van deze bijeenkomst. Na de wijziging in de vergaderstructuur stond nu de evaluatie van de spreektijdenregeling op de agenda. Er lag wel een notitie onder, maar dat was vooral een inventarisatie van wensen voor de toekomst. Dan zie je dus dat vooral coalitiepartijen gewogen spreektijd in willen voeren en de niet coalitiepartijen het liefst geen spreektijd willen, maar als compromis een gelijke spreektijdregeling.

Er lag geen enkel objectief criterium aan deze discussie ten grondslag. Immers wat zijn nu de bezwaren (of de voordelen) van de huidige regeling? Het blijkt dan toch vooral om subjectieve argumenten te gaan: bij gelijke spreektijden is de woordvoerder van een 1-manspartij zelf aan het woord en kan zich dan nadrukkelijker profileren dan een grote partij met meerdere woordvoerders. Gaat het nu om het gezicht of de argumenten? Een ander argument: er zijn te veel partijen. Dit is toch echt het gevolg van ons democratisch bestel en mag niet door middel van spreektijdregelingen onderuit geschoffeld worden. Wellicht had ik deze spreker aan moeten raden om onze cursus lokale politiek te volgen (hieronder meer). De stemming werd er niet beter op. Uiteindelijk kon men niet tot overeenstemming komen en de burgemeester heeft op zich genomen om met een ander voorstel te komen. We wachten af.

Gast van de raad

Zelf heb ik  vrijwel geen commissievergadering bijgewoond omdat ik samen met een PvdA-raadslid Gasten van de raad welkom zou heten en van uitleg voorzien. Dit gebeurde in de collegekamer en ook de burgemeester hield een korte inleiding om uitleg te geven. Tijdens de raadsvergadering zorgde de raadsvoorlichter voor uitleg. De gasten troffen het, want in deze raad kwamen zowat alle politieke sturingsmogelijkheden aan de orde: een interpellatie, initiatiefvoorstel en amendementen.

De interpellatie betrof het niet op tijd verschijnen van de 2^e programmarapportage. De wethouder had weinig boodschap aan de raad en droeg dat ook uit. Zelf raak je wat gewend aan de onverschillige houding, maar voor de gasten was dat toch wel heel opmerkelijk.

Het initiatiefvoorstel betrof een voorstel om een wandelpad naast de Torplaan te verharden. Hiervoor bestond geen meerderheid zoals al bekend was uit een vorige commissievergadering.

Winkeltijdenverordening

Nadat de detailhandelsnota was goedgekeurd zouden een aantal deelverordeningen nader bekeken worden. Een ervan was die waarin o.a. de zondagsopenstelling geregeld wordt. Op dit moment zijn de winkeliers in de binnenstad 12 zondagen open, de ondernemers op het Ravelijncentrum zijn 12 andere zondagen open en supermarkten gaan hoe langer hoe meer alle zondagen open. Dit “gedoogbeleid” is onwenselijk en je moet er met elkaar afspraken over kunnen maken. Ook landelijk wordt hierin actie ondernomen, die de bedoeling hebben om het aantal plaatsen dat alle zondagen open wil zijn te beperken. De ChristenUnie kan zich natuurlijk goed vinden in een zo beperkt mogelijke openstelling. Liefst niet, maar we realiseren ons ook dat er inmiddels een bepaalde situatie is ontstaan. Wat ons betreft is het voldoende om die te formaliseren en uitbreiding te voorkomen. We relateren dit standpunt aan onze Bijbelse uitgangspunten. Er zijn ook voldoende praktische overwegingen aan te dragen om dit beleid te ondersteunen. Belangrijk is dat voor kleinere detailhandelaren de volledige zondagsopenstelling een grote belasting is. Ze kunnen in het kader van concurrentie er niet voor kiezen om dicht te blijven, maar hebben niet voldoende personeel om hierin te voorzien.

Overigens wil ook de HOB niet alle zondagen open zijn, maar zij willen het zelf kunnen regelen. Daar kan ik me niet in vinden: de overheid bepaalt het beleid, individuele ondernemers moeten niet afhankelijk worden van een vereniging waar ze misschien geen deel van (willen) uitmaken. Veel partijen gebruiken de toeristische ontwikkeling als argument, verwijzend naar 1,2 miljoen overnachtingen. Die zijn er nu al, wellicht dankzij de beperkte openstelling omdat ze komen voor de rust en de ruimte. Hier is geen enkel onderzoek naar gedaan.

Tijdens de eerdere commissiebehandeling bleek er een ruime meerderheid te zijn voor het handhaven van de huidige 12-dagenregeling. Hier werden verschillende argumenten voor aangedragen, maar we vonden elkaar hierin. Het CDA zegde toe met een amendement te komen en ik gaf aan dit te zullen ondersteunen.

Het amendement had ons niet van tevoren bereikt, iets wat wel gebruikelijk is. Zelfs aan het begin van de vergadering vroeg ik nog of het amendement nog ingediend werd en dat werd bevestigd. Ik merkte pas dat het, wat mij betreft de verkeerde kant opging toen het amendement niet voorgelezen werd. Er werd om een schorsing gevraagd door het CDA om het amendement met de fractievoorzitters te bespreken. Het amendement zag er heel anders uit dan tijdens de commissie gesuggereerd was en kwam tegemoet aan de tegenstanders van beperking van de openstelling, hoewel dit qua stemmenverdeling niet nodig was. Het argument lijkt dan alleen te zijn: de coalitie ter wille te zijn. Ik was diep teleurgesteld en overrompeld. Het amendement was kennelijk op het laatste moment tot stand gekomen en zat juridisch beroerd in elkaar. De burgemeester staakte dan ook het debat en het amendement wordt herschreven en later in stemming gebracht.

Reiskisten

Het IVC verzorgde een vervolg op het succesvolle reiskistenverhaal. Vrouwen uit verschillende culturen lieten aan belangstellenden zien wat ze “in hun koffer als bagage meegenomen hadden naar Nederland”. Ze werden geïnterviewd over hun leven hier en ze gaven uitleg over de inhoud van hun koffer. Heel boeiend.

Overleg?

Ik had een overleg met een vertegenwoordiger van de afdeling WIZ en de betreffende wethouder, samen met een belanghebbende. Het kost altijd weken om zo’n afspraak te maken en dan laat de wethouder het op de dag zelf afweten. Lastig hoor en ik had er mijn schaatsafspraak nog wel voor afgezegd. Gelukkig zijn alle mensen die toezegden om zaterdag naar onze cursus te komen ook daadwerkelijk gekomen en zelfs nog meer.

 (lokale) politiek: iets voor u/jou?

Onder deze titel heeft de ChristenUnie afgelopen zaterdag een boeiende bijeenkomst georganiseerd. Je hoefde geen lid te zijn, maar moest je wel van tevoren opgeven  voor deze eendaagse cursus over lokale politiek. Als lokale ChristenUnie hopen we hiermee meer mensen te interesseren om actief te worden in de politiek. De cursus was bedoeld om hiervoor een basis te leggen.

Met medewerking van de kaderschool van de ChristenUnie is er een 1-daagse cursus ontwikkeld die ingaat op het ontstaan van de huidige politieke constructie. We zijn daarbij ingegaan op de geschiedenis, maar ook op de verschillen tussen de verschillende partijen om vervolgens uit te komen bij de dagelijkse praktijk van lokale politiek.

 Met zo’n 30 aanwezigen ontstonden er interessante discussies over uitgangspunten en visie. Het middaggedeelte zou vooral gaan over de praktijk van de politiek. We waren blij met de bereidheid van onze nieuwe burgemeester om een inleiding te houden aan het begin van dit programmaonderdeel. Hij hield het  interactief en werd vooral bevraagd over de openbare orde en veiligheid. Ook ging hij in op de verschillende verantwoordelijkheden van zowel college, raad als zijn eigen functie. Hierna werd ingegaan op wat voor de aanwezigen belangrijke thema’s waren waar de politiek iets aan zou moeten doen. Gelukkig bleef het niet alleen bij het aandragen van onderwerpen, maar werd iedereen uitgedaagd om met oplossingen te komen.

De organisatie van een dergelijke bijeenkomst kost een paar mensen altijd de nodige tijd en energie, maar wat mij betreft is het de moeite meer dan waard geweest en zo dachten de anderen er ook over.

Verslag van Tjitske Biersteker-Giljou