Voordat ik iets over de maandag kon schrijven, eerst maar eens uitgewaaid in mijn volkstuin. Ik vond het een hectische en spannende dag.

Om 9 uur begon het eerste overleg over de moties en amendementen die het voorstel over de renovatie moesten verbeteren. Daarna nagedacht over wat ik er namens de ChristenUnie over wilde zeggen, welke punten benadrukt moesten worden enz.

’s Middags het bericht dat Rob Scholte in het gelijk was gesteld. Wat mij betreft een enorme positieve boost voor het RS-museum. Nu maar hopen dat het college snel tot overeenstemming wil komen met Rob Scholte. We moeten toch niet een zoveelste “watertoren-affaire” willen? Ik vind het museum een aanwinst voor Den Helder. Als het in eigendom is van RS kan er eindelijk begonnen worden met het wegwerken van het achterstallig onderhoud en het verwijderen van het asbest. Het pand staat nu in elk geval niet meer in de verkoop bij Redres.

Vooraf gaande aan de raadsvergadering was er eerst agenda overleg. Namens de ChristenUnie heb ik de PvdA opgeroepen om de motie over oud Den Helder te wijzigen, heeft men er voor gekozen de motie in stand te houden, ook vanwege de vele mede-indieners. Ik kon me er niet in vinden dat de problematiek in oud Den Helder wordt opgehangen aan de komst van jonge asielzoekers. De problematiek is er nu en de jonge asielzoekers niet.

Er werd vooraf gaande aan de raadsvergadering een petitie aangeboden voor een schone, heldere stad. Er werden een aantal vragen gesteld. Antwoord op de vraag om de grijze containers vaker te legen is er niet gekomen. Er was vooral een opsomming van de besluitvorming van de afgelopen tijd.

Daarna de raadsvergadering, die eigenlijk maar over één ding ging,  nl. de besluitvorming rondom renovatie van het stadhuis. Zoals te verwachten was het een beladen avond met veel heftige opmerkingen, zowel van de insprekers als van de tegenstanders van de renovatie. Er lijkt mij sprake van een stevige rolsverwarring. OR die invloed wil op de politieke onderdelen van de besluitvorming zoals eventuele sloop; ondernemers die brieven sturen aan slechts een paar politieke partijen; detailhandelaren die menen dat de komst van een stadhuis het broodnodige “traffic” zal genereren. Waar het om gaat is enerzijds nu een definitief besluit over adequate huisvesting van de ambtenaren, anderzijds op een sobere, doelmatige en duurzame wijze. Met dit besluit kan de aanbesteding verder uitgewerkt worden. Het college heeft daarin gewoon de eindverantwoordelijkheid ook al hebben een aantal wethouders een bezorgde memo aan de raad gestuurd.

We zijn als ChristenUnie blij dat er nu eindelijk een besluit is genomen en dat men voortvarend aan de slag gaat met de verdere ontwikkelingen. Toch is het geen onverdeelde vreugde, immers daarvoor zijn de tegenstellingen binnen de raad te groot en de verharding navenant. Bovendien kan ik er pas gerust op zijn als het traject in gang is gezet. Er is al zoveel weerstand geweest dat ik bezorgd ben wat er nu nog kan gebeuren.

Uiteindelijk werd de motie van de PvdA ook nog ingediend. Alleen Groenlinks, VVD en wij waren tegen deze motie vanwege de vreemde koppeling en de daarmee samenhangende stigmatisering. De wethouder probeerde de motie nog anders te interpreteren, maar als tegenstanders hadden we toch wel invloed. Na schorsing heeft men de motie ingetrokken. Toen sprak de burgemeester en die gaf het college een veeg uit de pan omdat tijdens een bewoners bijeenkomst de GGZ-problematiek, die er op veel plaatsen is, tegelijkertijd met de evt. komst van jonge asielzoekers werd besproken waardoor een ongewenste koppeling ontstond. Dat had nooit mogen gebeuren, aldus de burgemeester. Wat er wel zou moeten gebeuren is een breed onderzoek binnen de stad binnen de Linie naar de huidige overlastproblematiek. Die wordt gedomineerd door verwarde personen en mensen met ernstige psychiatrische problematiek, arbeidsmigranten die te dicht op elkaar zitten, zwak sociale personen die eigenlijk niet in staat zijn om goed voor zichzelf en hun leefomgeving te zorgen enz. Er zou onderzocht moeten worden op welke wijze deze problematiek beter over de gemeente verdeeld kan worden, nu worden de wijken binnen de Linie onevenredig zwaar belast. Er is gelukkig veel tolerantie, maar alles heeft zijn grenzen.

Deze maandag was een enorm lange, warme dag. De natuur leek in de war maar ik geloof in Gods plan met deze wereld en heb er ondanks alle hectiek van genoten.

Tjitske Biersteker