Ik vond het wel een heftige week. Erg druk, maar ook bewogen. Het begon maandag al met het overleg over asielzoekers. We kennen in Den Helder nu 2 locaties waar asielzoekers worden opgevangen. nl. de Gezinslocatie en het asielzoekerscentrum. Ze liggen tegenover elkaar. In de Gezinslocatie verblijven mensen tot het jongste kind 18 is, of tot ze in aanmerking komen voor een status. Afspraak is dat niemand op straat gezet wordt. Dat kan wel gebeuren als het gezin nog procedures heeft lopen die afgewacht mogen worden, maar vanwege het leeftijdscriterium niet in het centrum. Gemeenten lopen tegenwoordig het risico om voor mensen die toch buiten de poort gezet worden een opvangregeling te moeten treffen. Hiermee wordt falend Rijksbeleid op het bordje van gemeenten gelegd. Hoe dan ook ben ik er voorstander van dat uitgezette gezinnen worden opgevangen. Per 1 december dreigden 2 gezinnen op straat te komen staan. Voor het ene gezin was een uitspraak van de IND positief, voor het andere gezin was die uitspraak er niet maar leek er wel een precedent geschapen door de eerste uitspraak. De burgemeester was er tijdens het overleg van overtuigd dat geen van de gezinnen uitgezet zou worden. Hij zou zich daar tegen verzetten.

Ik was dan ook verbaasd dat ’s avonds nog een telefoontje kwam met de mededeling dat het gezin ’s nachts om 0.30 uur uitgezet zou worden. Dit werd tegen gehouden en ik dacht dat hiermee de kous af was. Om 12.00 uur op dinsdag, werd ik gebeld door de ondersteuner van de gezinnen met de mededeling dat het gezin alsnog om 12.30 uur uitgezet zou worden. De vreemdelingenpolitie was er al, de spullen die ze in 7 jaar verblijf hadden verzameld waren al op een kar geladen en ze wisten niet waar ze heen moesten. Op dat moment geen burgemeester of collegelid bereikbaar en ik ben naar de Gezinslocatie gegaan om ze dan in elk geval tijdelijk op ons eerdere opvangadres te kunnen huisvesten.

Uiteindelijk na telefonisch contact heeft de burgemeester contact gezocht met de locatiemanager van het COA om te voorkomen dat ze alsnog uitgezet zouden worden. Kunt u zich de emoties voorstellen? Eerst in arren moede je boeltje inpakken, niet eens zeker wetend of je het ook mee kunt en mag nemen en vervolgens mag je alles weer uitpakken zonder enige zekerheid dat het nu goed is. Het systeem dat de burgemeester van alle uitzettingen op de hoogte wordt gebracht werkt ook niet echt goed. Vorige week blijken ook 2 gezinnen uitgezet te zijn, zonder perspectief. Dat betekent dat ze of gaan zwerven of van adres naar adres hoppen.

Maandagmiddag was er ook een periodiek overleg met de Rekenkamercommissie en Presidium. Gelukkig was de raadsvergadering snel afgelopen, want anders had het wel een hele lange vergaderdag geworden.

Dinsdagmiddag kregen we een rondleiding door de Doggershoek, de toekomstige opvanglocatie van Asielzoekers. Verteld werd wat er allemaal moest veranderen om het geschikt te maken voor deze nieuwe doelgroep. Het veranderen van een gevangenis in iets dat geen gevangenis is, vraagt behoorlijk wat verbouwing. Ik ben een warm voorstander van een humane opvang van mensen in nood maar hier kreeg ik een vervelend gevoel bij. Het is in mijn ogen pure geldsmijterij. Dan ziet het COA ook nog eens niet op van een meerprijs van €850.000. Het is wel makkelijk werken met het belastinggeld van burgers. Dit zou zo niet moeten. Hier zijn eenvoudiger en goedkopere oplossingen denkbaar.

’s Avonds als toehoorder bij het WMO-platform geweest omdat hier ook aandacht was voor de komst van de sociale wijkteams. De presentatie die binnen de commissie MO niet goed viel, werd hier zonder aanpassingen opnieuw gehouden. Ook hier viel het niet goed dat men afstapte van het idee van wijkteams en over wil gaan naar de vorming van 1 kernteam voor heel Den Helder. De argumenten daarvoor zijn het gevolg van een voorlopige inrichting van de wijkteams die niemand gewild heeft. We zullen eerst de discussie moeten voeren wat de taken zijn en dan de inrichting daar uit laten volgen. Leden van de werkgroep van het WMO-platform ontkenden stellig betrokken te zijn geweest bij het advies hierover.

Het werd opnieuw genoemd dat de samenstelling van dit WMO-platform uniek is, doordat zowel belangenverenigingen als uitvoerders aan tafel zitten. Ik vind het ongelukkig, de uitvoerders hebben duidelijk een andere agenda dan de belangenverenigingen, maar die komen bijna niet aan het woord.

Donderdagmiddag een overleg met de wethouder. Stand van zaken binnen het Sociale domein besproken en  knelpunten benoemd. We zien wel dat er in korte tijd veel op de rails is gezet na het debacle rond het RAKC. Dat neemt niet weg dat er zorgen zijn.

Tussendoor nog veel overleg gevoerd over de situatie rond het Rob Scholte museum en alle gevolgen van dien. Een nieuwe rol voor voormalige oppositiepartijen gaat niet zonder vallen en opstaan. Zolang we maar wel overtuigd zijn van de intentie om samen deze klus te klaren. Ik ben benieuwd naar de uitkomsten van de overleggen die ook binnen de Stadspartij zijn gevoerd. Die zullen in de toekomst ook  nog veel vaker gevoerd moeten worden om te werken naar eenheid in de besluitvorming.

Er zijn ook in Den Helder verschillende groepen die regelmatig voor het gemeentebestuur bidden. Dat gebeurt niet alleen in de kerken, maar ook tijdens andere bijeenkomsten. Binnenkort ben ik te gast bij zo’n groep die hier veel tijd aan besteed vanuit het motto: “bid voor de stad opdat het haar wèl ga”. Dat is, zeker in deze tijd bemoedigend om te weten.

Tjitske Biersteker