Er was veel te doen deze week. Niet allemaal direct politiek maar wel werden bestuurders hiervoor uitgenodigd. Ik heb vooral de directe politieke activiteiten bijgewoond. De rest heb ik aan anderen over gelaten.

Maandagavond was de raadsvergadering gewijd aan het initiatiefvoorstel van HO! om aan de varianten nieuwbouw stadhuis een 4^e variant toe te voegen, nl. “geen nieuw stadhuis”. Omdat de burgemeester op vakantie was, heb ik de vergadering voor gezeten. Omdat Willem en ik verschillend denken over de ontwikkelingen rondom het stadhuis heb ik nog even overwogen om de 2^e voorzitter te vragen deze vergadering te leiden. Ook bij de PvdA heerste verdeeldheid dus dat maakte niet veel uit.

Op een gegeven moment moest ik schakelen tussen het voorzitterschap en het fractievoorzitterschap. Dat vond ik even moeilijk. Deze gang van zaken had te maken met de verschillende standpunten die binnen partijen ook aanwezig waren. Afgesproken was dat fractievoorzitters het woord zouden voeren en anderen een stemverklaring af konden leggen. Dat is in lijn met de vergaderorde dat per onderwerp per partij één woordvoerder is.

OP 29 oktober vorig jaar was voor mij de limiet bereikt rondom de besluitvorming nieuwbouw stadhuis. Voor die tijd hebben we op verschillende momenten geprobeerd om constructief voort te gaan met de besluitvorming waar ik in elk geval niet achter stond, maar die bij meerderheid tot stand gekomen was. Die meerderheid heb ik altijd al discutabel gevonden: Trots is als grote partij in de gemeenteraad gekomen vanwege hun standpunt over het stadhuis. Daar is nu niets meer van over, maar heeft veel kiezers op het verkeerde been gezet.

We hebben geprobeerd de kaders aan te scherpen, een motie ingediend die aandacht vroeg voor burgerparticipatie en zijn vervolgens uit de coalitie gewerkt vanwege afspraken met andere partijen juist met betrekking tot besluitvorming rond het stadhuis. Die afspraken hadden niets met de feiten te maken.  Voorstanders van nieuwbouw stadhuis schermen met het feit dat nieuwbouw niet duurder is dan de huidige exploitatie. Dat klopt niet: het bedrag van €2,1 mio is gebaseerd op de exploitatie van meerdere panden terwijl dat nu al niet meer aan de orde is. Er is een ruim bedrag voor verbouwing en aanpassing mee gerekend, hetgeen geen realistisch uitgangspunt is. Kortom nieuwbouw is wel duurder dan renovatie en in stand houding van het huidige gebouw.

Uit de presentatie van de 3 varianten bleek ook dat men gewoon uitgaat van indexering, terwijl dat niet in lijn is met de huidige trend. Ook dit maakt het stadhuis duurder.

Dat neemt niet weg dat ik het initiatiefvoorstel wat krakkemikkig vond. Het ging daarbij alleen om draagvlak bij de bevolking. Op zich vind ik dat wel belangrijk maar onze volksvertegenwoordiging is anders geregeld en raadsleden zouden zelf verantwoordelijkheid moeten nemen om een verkeerd besluit terug te draaien. Het verkeerde zit hem er voor mij ook in dat veel taken regionaal geregeld zijn of worden en dat die taken dan juist niet in Den Helder worden georganiseerd. Ook de komende decentralisaties spelen hierin een rol. Er is geen enkele beweging te merken dat de bouw van een nieuw stadhuis een positief element vormt in gedachten over de plek van uitvoering van regionale regelingen.

Voor de upgrading van het Stationsgebied zijn eenvoudiger maatregelen te bedenken en verleggen van de infrastructuur vind ik een dure, nodeloze operatie. Deze afwegingen vind ik eigenlijk voor een raadslid belangrijker dan het peilen van het draagvlak alleen. Desondanks heb ik voor het initiatiefvoorstel gestemd om inzicht te krijgen in hoe dit onder de bevolking leeft. Er wordt immers gezegd dat het aantal tegenstanders gering is maar actief lobbyt voor haar standpunt. Ik betwijfel dat omdat internetpeilingen algauw een paar honderd nee-stemmers opleverden. Dit was wel een kans, ook voor voorstanders om het eigen gelijk te peilen. Het is niet gelukt.

Het was een lastige vergadering maar verliep in het algemeen wel goed. Al gebeurden er soms wonderlijke zaken; de Stadspartij gaf vrijwel direct aan zich niet te kunnen vinden in de verklaring van HO! en daarmee zegden ze hun steun aan het initiatiefvoorstel op. Hierop zei D66 dat we dan wel meteen konden stemmen, de uitkomst was duidelijk. Dat is een  aanfluiting van de democratie net als zeggen dat genomen besluiten niet terug gedraaid moeten of kunnen worden. Dan kunnen mensen die volgend jaar in de politiek instappen, juist om zaken te veranderen maar beter thuis kunnen blijven net als zittende politici die menen dat veranderde omstandigheden vragen om veranderde besluiten. Dat vind ik dus een ernstig dilemma. Natuurlijk kun je niet ieder besluit zonder meer terug draaien, maar die optie moet ten allen tijde open liggen. Hierin verschillen Willem en ik van mening. Er zijn natuurlijk geen duidelijke criteria aan te geven wanneer je op een genomen besluit moet terug komen. Ik kijk zelf altijd maar naar de gang van zaken rond het Wieringerrandmeer. De gecombineerde fractie van de CU/SGP is daar altijd tegen geweest, maar het besluit is genomen en gelukkig naderhand als nog terug gedraaid.

Uiteindelijk stemde de Stadspartij toch voor het initiatief en dat maakt zo’n vergadering dan ook onnavolgbaar. Ook PvBB vond voldoende argumenten om voor te stemmen terwijl eerder hierover  nog twijfels waren. Kortom een bewogen, lange avond met als uitkomst dat alles blijft zoals het was.

Donderdag kregen we de filmpjes te zien die hoorden bij de variantenkeuze. De belangstelling viel mij tegen ook vanuit de raad en commissies. De vormgeving van de filmpjes en de daarin getoonde varianten is heel mooi. Mensen moeten zich wel steeds realiseren dat het hierbij slechts om verbeeldingen gaat. De werkelijkheid kan nog heel anders worden.

De presentatie krijgt toch een heel andere dimensie als je eerst de uitkomst van de stresstest hebt bijgewoond. Hieruit komt naar voren dat we in de loop van de tijd niet ontkomen aan  maatregelen om de bezuinigingen die op ons af komen te financieren. Natuurlijk zijn er nog veel aannames, maar we kunnen niet doen alsof er niets aan de hand is. De accountant gaf als voorbeeld dat we mogelijk voor 2017 onze weerstandsratio naar beneden zullen moeten bijstellen.

De wethouder financiën heeft kennelijk al een “ sneak preview” gehad en komt nu al met een voorstel voor het naar beneden bijstellen van die weerstandsratio. Dat is bijzonder onhandig omdat die Rijksbezuinigingen nu nog niet aan de orde zijn en dus is dit bedoeld om alleen de gemeentelijke problematiek op te vangen. Dan is er dus niets meer als het er op aankomt.

Alle overige activiteiten heb ik gemist, zelfs de burendag. In onze buurt is hiervoor niets georganiseerd, maar de onderlinge contacten zijn in het algemeen goed. Kennelijk was het dus niet nodig om hiervoor iets te organiseren.

Tjitske Biersteker