Omdat de commissievergaderingen vorige week behoorlijk intensief waren, ging ik er van uit dat het maandagavond ook wel een lange, intensieve avond zou worden. Dit viel eigenlijk wel mee want de vergadering was om goed 22.00 uur afgelopen.

We hebben tijdens de vergadering benadrukt dat we enerzijds blij zijn met de ontwikkelpartners voor het Stadshart en dat we anderzijds ons zorgen maken over onderdelen van dit plan, zoals de verhuizing van de Schouwburg naar Willemsoord.

Hoe vaak is de afgelopen periode niet heb moeten uitleggen dat we als raad niet gingen besluiten over de verhuizing weet ik niet meer. Ik ben gebeld, er is geschreven en gemaild allemaal met de oproep om vooral niet in te stemmen met de verhuizing.  Daar ging het dus niet om. Als we dat hadden willen voorkomen, dan hadden we een heel ander besluit moeten nemen, nl. de opheffing per direct van Zeestad CV/BV en de exploitatie weer in eigen beheer nemen. Dat kan alleen als we er van overtuigd zijn dat de ambtelijke organisatie dit per direct ook aan kan. Gezien de grote personele onrust en het enorme belang dat hiermee gemoeid is, denken we dat dit op dit moment zeker geen optie is.

Net zo min vind ik het een optie om, bij een eventuele machtswisseling alle plannen per direct stil te leggen zoals de PvdA “dreigde”. In Utrecht heeft Leefbaar Utrecht dit inderdaad gedaan, de vorige bestuursperiode. Ik geloof niet dat Utrecht er leefbaarder op is geworden en je ziet nu dan ook dat bouwactiviteiten weer doorgaan.

Tijdens de raadsvergadering is een amendement van de ChristenUnie aangenomen waarin de garantstelling voor de Schouwburg gelimiteerd is. Het lijkt me nu makkelijker om bij eventuele overschrijdingen vast te houden aan het “tot hier toe en niet verder” omdat dit expliciet is beschreven.

Ook de motie waarin we het college oproepen om de kwaliteit en het tempo van de Stadsvernieuwing te borgen heeft een meerderheid gehaald. We hebben alleen nog maar prachtige ärtist impressions” gezien en geen idee of het dit ook echt gaat worden. Het tempo is ook belangrijk om te voorkomen dat er langdurig gaten in de stad ontstaan.

Dinsdag ben ik mee geweest naar Den Haag met het platform “laat het Gemini niet in de kou staan”. Dat was leuk: er was flink belangstelling vanuit de politiek voor de petitie. Ik kon Joël Voordewind nog even hierop aanspreken. Hij was aanwezig bij een petitie over minderjarige asielzoekers, die tegelijkertijd plaats vond.

Na afloop kwamen we in een dubbele demonstratie terecht: één ging over het al dan niet plaatsen van windmolens, de andere was een gezamenlijke actie van Palestijnen en Iraniërs. Er heerste een grimmige sfeer en er was veel politie op de been. Dat vond ik minder.

Woensdagmorgen was de eerste bijeenkomst van de auditcommissie. We voorzien de raad van advies over de jaarrekening. Of het nu komt door ervaring of doordat er veel in is veranderd, maar hij is voor mij steeds beter leesbaar. ER zitten ook niet veel gekke dingen in en bovendien sluit hij licht positief. Dus veel commentaar zal ik er niet op hebben, deze keer.

’s Middags nog een bijeenkomst met Zeestad om over de laatste punten in het bestemmingsplan door te praten. Ik ben tot nu toe tevreden, we blijven verschillen over een nuance in de tekst, maar dat kan altijd nog veranderen als het bestemmingsplan vast gesteld wordt in de raad.

’s Avonds was er de bijeenkomst in het Gemini. Beetje wonderlijke avond. Volgens de voorzitter van de raad van bestuur, is het personeel goed op de hoogte en is bekend dat er geen gedwongen ontslagen zullen vallen. In het platform participeerden verschillende medewerkers van het Gemini en die uitten wel degelijk hun zorg. De voorzitter was niet erg gecharmeerd van het platform, overigens ook niet zo van vrouwen naar het leek: hij ging graag in discussie met typische bestuurders, allemaal mannen maar zag vrouwelijke vragenstellers langdurig over het hoofd.

Veel nieuws heeft de avond niet opgeleverd.  Ik denk nog steeds dat het belangrijk is om je stem hierin te laten horen.

Donderdag was het Hemelvaart, een bijzonder feest. Doordat de Here Jezus niet langer als mens min of meer gebonden was aan een bepaalde plek,  kon het Evangelie zich enorm verspreiden. Tegenwoordig weten veel mensen niet meer wat de betekenis van het feest is, opvallend was dat veel kinderen het wel wisten. Dat bleek tijdens den TV-reportage over dit onderwerp. Dat vind ik wel bemoedigend, dat er op scholen nog aandacht voor is.

De overige dagen heb ik besteed aan voorbereiding voor de komende commissievergaderingen. Al met al weer een drukke week.  Toch nog even tijd gevonden om bij de Turkse braderie langs te gaan. Dat heet Kermes op zijn Turks, dat vond ik wel grappig. Het ging vooral om eten en drinken en ontmoeting.

Ook bij ons gaat het op zondag om Ontmoeting zowel van God als van elkaar en daar verheug ik mij weer op.

Tjitske Biersteker