De afgelopen weken waren tamelijk bewogen, zowel politiek als privé. Dit terwijl  er ook een vakantieweek in zat. Meestal is dat de gelegenheid om weer een beetje extra leeswerk door te nemen enz.

Omdat de fractie tijdens de laatste raadsvergadering voor de vakantie had aangegeven dat het concept Bestemmingsplan Willemsoord niet aan onze verwachtingen voldeed, werd ik in de vakantie uitgenodigd om met vertegenwoordigers van zowel Zeestad als college om tafel te gaan om te bezien waar, welke wijzigingen aangebracht moeten worden. Afspraak was dat het bestemmingsplan binnen 14 dagen aan de raad toegestuurd zou worden met de voorgestelde wijzigingen. Dat bleek wat erg idealistisch. Heel praktisch: meerderen hadden vakantie gepland. Dus duurt het allemaal wat langer, maar volgende week moet het wel zijn beslag krijgen.

Afgelopen week stonden er nogal wat heikele punten op de agenda’s van verschillende commissies. Intern hebben we er het nodige overleg over gehad, evenals met de coalitiepartners.

Toen we vorig jaar oktober toetraden tot de coalitie wisten we dat het niet makkelijk zou worden.  Je begint immers nooit vanaf 0, maar hebt te maken met al genomen besluiten. Van sommige besluiten hebben we altijd gevonden dat het verkeerde besluiten waren. Dan is het het gemakkelijkst om in de oppositierol te blijven, de coalitie gebrek aan inzicht te verwijten en lekker veilig langs de zijlijn te staan. Als fractie vonden we het echter belangrijk om wel mee te doen en naar mogelijkheden te zoeken om zaken zoveel mogelijk ten goede te keren, als het niet mogelijk is om besluitvorming terug te draaien. In het coalitie-akkoord hebben we, met name op de punten verplaatsing Schouwburg en uitvoering Stadshartplannen de nodige aanscherpingen kunnen bewerkstelligen. Dat betekent niet dat we er nu zijn.

De afgelopen BenM-vergadering ging het over de garantstelling van €6 mio voor de ontwikkeling van de Schouwburg op Willemsoord. We staan garant voor Willemsoord, die de lening aangaat. De schouwburg betaalt die lening door de hoogte van de huur. Voor ons is Willemsoord tot op heden geen solvabele partij en ook de exploitatie van de Schouwburg vinden we op te smalle basis. Dat maakte dat we erg sceptisch stonden tegenover deze garantstelling. Feit is echter ook dat zonder garantstelling er commercieel geleend moet worden tegen een hogere rente en flink onderpand. Marktpartijen zullen wel willen lenen omdat al €17 mio gegarandeerd is via Zeestad.

Er is weinig draagvlak onder de bevolking voor verplaatsing van de Schouwburg. Mensen menen dat als de garantstelling er niet komt dat dan de verhuizing niet doorgaat. Dat is echter niet waar. Het besluit hiervoor is in 2008 genomen en in 2010 is t.a.v. de financiering besloten dat als de investeringen binnen de financiele kaders blijven, de raad geen moment van nadere besluitvorming kent. Met die realiteit hebben we nu te leven en het enige sturingsmoment is nog de garantstelling. Als we in meerderheid bedenkingen hebben, moet er duurder geleend worden met grotere risico’s . Dat heeft er toe geleid dat we gekozen hebben voor het bij amendement opstellen van wensen met betrekking tot de garantstelling. Het heeft me wel gestoord dat de samenwerkingsovereenkomst op voorhand al getekend is. Het bevestigt dat de verhuizing hoe dan ook doorgaat, maar het is een vervelend signaal.

In de commissie SOB kwamen de wijzigingen in het UP aan de orde. De huidige economische en demografische ontwikkelingen hebben er voor gezorgd dat het totale plan wat kleiner en compacter wordt. Op zich ben ik daar wel blij mee. Wel maak ik me ernstig zorgen over de uiteindelijke toename van het aantal m2 winkelvloeroppervlak. De investering en ontwikkeling is een zaak van 3 projectontwikkelaars. Tijdens de coalitieonderhandelingen hebben we vastgelegd dat er geen extra financiële bijdrage beschikbaar gesteld wordt naast de reeds beschikbaar gestelde middelen en de ontwikkelingen moeten direct aansluiten op de verplaatsing van de schouwburg. De bedoeling is dat er niet eindeloos lang gaten in de stad ontstaan. De investeerders hebben aangegeven dat eind 2018 alle ontwikkelingen afgerond zijn. Dat is een overzienbare periode, temeer daar de verplaatsing van de schouwburg  niet voor 2015 plaats vindt.

Tot zover ging het in de commissievergadering goed. Echter werd toen aangegeven dat verschillende gemeentelijke panden om niet over gedragen zouden worden aan Zeestad. Hier hadden we erge moeite mee omdat dit wel degelijk de indruk wekte dat sprake was van een extra financiële bijdrage.

De uitleg hierbij was dat de panden geen boekwaarde meer kenden en het niet in de verwachting lag dat verkoop een optie was. Door overdracht wordt de investering in het stadshart veilig gesteld. De waarde van de panden staat in geen verhouding tot de totale investering. We vinden het echter wel noodzakelijk dat de kaders bewaakt worden en dat de gemeentelijke begroting niet verder onder druk komt te staan.

We hebben aangegeven dat we dit heel lastig vinden. Er heeft ook nader coalitie-overleg over plaats gevonden. We konden ons in de redenering vinden voor wat betreft de Zusterflat. Deze moet zo snel mogelijk gesloopt worden. Het is niet de bedoeling dat School 7 gesloopt wordt, dus hier is dat al wat lastiger. Het pand verkeert in een dusdanig slechte staat dat je mag hopen dat het zo snel mogelijk opgeknapt wordt. Dus ook  hier valt veel te zeggen voor de overdracht om niet.

Wat mij betreft gaat dit echter niet op voor de oude Schouwburg. Deze is nog geen gemeentelijk bezit. Er is al wel €900.000 gereserveerd voor de aankoop. Door deze constructie heeft het voor ons te veel het idee van toch een extra bijdrage. Volgens de overigen is hiermee onze redenatie niet consequent omdat er geen extra druk op de begroting komt en omdat de Schouwburg nooit enige verkoopwaarde zal genereren omdat hij te specifiek is en gesloopt moet worden.

Op dit moment vinden we de overdracht van de schouwburg echter nog een brug te ver. We hebben hiervoor ook een amendement opgesteld, maar zoeken nog wel naar andere oplossingen.

Kortom een week van intensief overleggen en zoeken naar oplossingen zonder onze eigen uitgangspunten geweld aan te doen.

Daarnaast moeten de kadernota en de jaarrekening ook nog bekeken worden en van commentaar voor zien. Kortom het is maar goed dat ik op dit moment niet werk, want ik kwam vast tijd te kort anders. Toch heb ik de tijd maar genomen om het Leden- en Uniecongres van de ChristenUnie in Zwolle bij te wonen. We zijn met een flinke delegatie vanuit het Helderse vertegenwoordigd. Het is er zoals gewoonlijk heel druk en het is een feest van ontmoeting en bemoediging. Natuurlijk moesten we kennis maken met de nieuwe Bestuursvoorzitter en werd de lijsttrekker bekend gemaakt. Dat was natuurlijk geen verrassing en we zijn er blij mee.

Gelukkig is het morgen weer zondag, ik probeer nog steeds om dan absoluut niet met politiek bezig te zijn om toch echt een rustmoment te creëren. 

Titske Biersterker