Verslag tot 27 maart 2011
Van tevoren was er al het nodige te doen over de bijeenkomst van maandagavond; een besloten raadsvergadering waarvoor overigens ook commissieleden en fractieassistenten waren uitgenodigd. Dat was dan weer opmerkelijk omdat die bij verordening uitgesloten zijn van dit soort bijeenkomsten.
Mijn conclusie na afloop van de bijeenkomst was dat we hier een eerste besparing op hadden kunnen halen. Het deel voor de pauze had over geslagen kunnen worden door het tijdens een gewone commissievergadering te presenteren. Dan hadden we niet hoeven eten en was het ook niet nodig geweest om de Kampanje hiervoor af te huren. Ook het deel na de pauze had voor het grootste deel openbaar kunnen zijn. Slechts een gering deel was eventueel vertrouwelijk te noemen. Dat ging over bezuinigingen bij een aantal gesubsidiëerde instellingen en zelfs die informatie was voor een deel al op andere manieren bekend gemaakt.
Kortom een volkomen onnodige exercitie, die voor veel negatieve publiciteit heeft gezorgd. En waarover ging het nu? Voor de pauze kregen we uitleg over de sociale structuurvisie in wording. Volgens de wethouder hadden we dat inzicht nodig als opmaat naar het vertrouwelijke verhaal verder op de avond. Na veel uitleg kwam de vraag op welke wijze de raad zou willen mee denken. Dat is natuurlijk wat achteraf, want de afspraak was dat vooraf gaand aan dit soort beleidsontwikkelingen er eerst een startnotitie aan de raad wordt voor gelegd. Dan kun je als raad sturen op de ontwikkelingen en op de opdracht.
Na de pauze (een aangekleed broodje en geen diner, dat scheelt wel in de kosten) kregen we een verhaal over de noodzaak van een sluitende meerjaren begroting. Hierbij werd vooral aandacht besteed aan de onzekere factoren van de rijks- en provinciale bezuinigingen. De wethouder vond dat de voorgestelde bezuinigingsopdracht onverkort moest worden vast gehouden, de PvdA stelde dat nog helemaal niet zeker is dat er bezuinigd wordt en hoe dat dan gaat gebeuren. Feit is dat we niet het totale inzicht kregen zoals afgesproken, want over het lokale wensenlijstje werd even niet gesproken. Dat kon pas als de kadernota door het college was vast gesteld volgens de wethouder.
{Als je alleen al optelt wat er aan financiële voorstellen via Raadsinformatiebrieven naar de raad komt, dan is dat al een aanzienlijk bedrag. Tel je daarbij nog op het debacle Willemsoord (afwaardering aandelen €6 mio) en het in elk geval ongedekte tekort van de Schouwburg, dan zit je in totaal zo aan €19 mio waar je de komende tijd een oplossing voor moet vinden. }
Daarna vertelde de wethouder dan nog met welke instellingen gesprekken gevoerd worden over ingrijpende bezuinigingen en waar die dan uit bestaan. Aan het einde van de avond wilde de burgemeester nog een spelletje doen door in een sneltreinvaart te laten stemmen voor of tegen bepaalde (gezochte) dilemma’s. Daar had het merendeel van de raad geen trek in. Na een agenda voorstel konden we aan het informele deel beginnen. Dat hield ik kort.
De rest van de week was vooral druk met niet-politieke zaken. Dat nam zoveel tijd in beslag dat van voorbereiding op de komende week nog niet zoveel gekomen is. Dat moet ik nog ergens zien in te halen. Al blijf ik mezelf wel de rust van de zondag gunnen; geen politiek en liefst helemaal niet de laptop open. Gewoon even focussen op andere zaken om de nieuwe week weer goed toegerust in te kunnen.
Tjitske Biersteker