De raadsvergadering van afgelopen week heeft me de rest van de week ook wel bezig gehouden. Zolang er bestuurd wordt op inhoud kan ik er vrede mee hebben als een voorstel van ons het niet haalt. We weten dat dat het gevolg van een democratisch bestuur is. Lastiger wordt het als er sprake lijkt te zijn van manipulaties of verborgen agenda’s. Daar kun je vaak niet tegen op en het is nog lastig te weerleggen ook. Wat dat aangaat heb ik een heel vervelend gevoel over de situatie rond de Californiestraat die afgelopen maandag opnieuw in de raadsvergadering aan de orde kwam. Hoewel er nergens in de verordening genoemd wordt dat de raad, nadat ze een voorstel tot ongeldig verklaren verworpen heeft, expliciet moet besluiten dat het voorstel geldig is, is dat wel de gang van zaken waar de burgemeester (als voorzitter van de raad) op aandringt. Tijdens de rommelig verlopen raadsvergadering benadrukte de voorzitter dat nog eens door vlak voor een schorsing over dit onderwerp opnieuw aan te dringen op een expliciet amendement. We waren het er absoluut niet mee eens, maar hebben dat toch maar gedaan. Door een gewijzigde opstelling van de PvdA heeft dit amendement geen meerderheid gehaald. PvBB probeerde een lid van Trots nog van stemming te laten onthouden, maar die ging daar niet op in omdat men unaniem wilde stemmen. Uiteindelijk is er niet over het besluit gestemd omdat de VVD nog een amendement op het besluit indiende om het 3e punt hieruit te laten vervallen. De stemmen hiervoor staakten omdat 1 VVD-lid afwezig was. Dus de volgende keer zal het wel aangenomen worden. Dat betekent dan wel dat tijdens het spel de regels worden veranderd, want het 3e punt staat rechtstreeks in de verordening. Kortom als er 1 groep onbehoorlijk behandeld is en wordt, dan is het wel deze groep bewoners. Inmiddels heb ik bericht gekregen dat in elk geval voor 1 ondernemer de gewijzigde parkeersituatie tot sluiting van de zaak heeft geleid. Daarmee opnieuw een aderlating in de toch al desolate binnenstad nu ook Jac. De Boer er mee stopt.

“Den Helder, stad van mijn dromen” is de titel van een wat ouder boek van Van Heusden. Soms bekruipt me het gevoel van “Den Helder, stad van mijn nachtmerries” en dat heeft dan niets met de stad en de omgeving zelf te maken, daar ben ik erg gek op, maar alles met de manier waarop de stad bestuurd wordt.

Voor het burgerinitiatief voor naamswijziging werd een positief advies gegeven door de burgemeester. Het initiatief voldeed aan de regels en ging over een zaak waarin de raad bevoegd is. Volgens de procedure moet het dan geldig verklaard worden en later in een commissie inhoudelijk behandeld worden. De PvdA opperde nog wel even dat het hier eigenlijk niet om een burgerinitiatief ging, maar om een initiatief van de Helderse courant. Het is echter ingediend door een particuliere burger (journalist). Zowel de hoofdredacteur in zijn inspreken, als de Helderse courant de andere dag maakten melding van het burgerinitiatief van de Helderse courant. Dat roept dan wel weer vragen op bij de geldigheid van het initiatief. Wellicht moeten we maar opnieuw stemmen over de geldigheid dan wel ongeldigheid van dit initiatief ;-))

Havenontwikkelingen

Als raad, maar ook als belanghebbenden worden we regelmatig bij gepraat over de ontwikkelingen van de haven. Ik vind dat wel plezierig. Het is tenslotte toch een kwestie van de lange adem en belangrijk dat mensen betrokken blijven.

De komende tijd is het wat rustig voor wat betreft het lezen van stukken. Op 14 maart is er eerst een raadsbrede bijeenkomst over de effecten van het Rapport Deetmans en op 21 maart een eerste verkennende bijeenkomst over de richting van de bezuinigingen. In het presidium is verzet geweest tegen de beslotenheid van deze bijeenkomst. Als argument hiervoor gold dat we ook geïnformeerd worden over de vertrouwelijke gesprekken die met instellingen zijn gevoerd over hun inbreng in de bezuinigingen. We hebben echter nog geen stukken hierover gezien en naar mijn idee zou je bij bezuinigingsverkenningen alle opties open moeten laten en breed kijken. Bovendien zou je je moeten realiseren met welk doel deze bezuinigingen op welzijnsinstellingen worden ingevoerd. Is dat omdat de instellingen te duur zijn of omdat er andere zaken met het vrijkomende geld moeten worden gefinancierd. Denk maar aan Willemsoord en de verplaatsing van de Schouwburg.

Het zijn, naar mijn idee geen bemoedigende ontwikkelingen. Geen reden vanzelfsprekend om het bijltje er maar bij neer te gooien. In mijn geloof vind ik vaak de bemoediging en het houvast om maar gewoon verder te gaan. Bijzonder vond ik de afgelopen week de ontmoeting met een grote groep vrouwen van verschillende kerken. Naast ontzettend veel lol kon je ook zomaar even tot een goed gesprek komen omdat je elkaar gemakkelijk aanspreekt op dezelfde uitgangspunten. Dat is ook bemoedigend.

Tjitske Biersteker