‘De Nederlandse samenleving is ten prooi gevallen aan een radicale ‘Verlichtingscultuur’. Deze cultuur heeft zijn wortels in het verlichtingsdenken van de Franse Revolutie maar kwam pas echt tot bloei in de jaren zestig van de vorige eeuw met haar excessieve aandacht voor het expressieve zelf. Nu aan het begin van de 21^e eeuw plukken we er de wrange vruchten van. Onze samenleving dreigt steeds verder in het moeras te zinken.’

 

Dit betoogde Eerste Kamerlid professor Egbert Schuurman tijdens de campagneavond van de ChristenUnie Den Helder op 2 februari jongsleden in Hotel Den Helder. God heeft afgedaan en daarvoor in de plaats is een drang naar absolute individuele vrijheid gekomen evenals de misvatting dat vooruitgang afgemeten wordt aan technologische en economische vooruitgang. De gevolgen zijn merkbaar in bijvoorbeeld het onderwijs waar autoriteit en gezag afbrokkelen en waar te veel aandacht is voor de school als organisatie en te weinig voor de school als gemeenschap. Problemen doen zich niet alleen voor bij de jeugd maar ook bij gezinnen en ouderen die als gevolg van het individualisme geïsoleerd raken.

 

De genoemde ontwikkelingen worden sinds een paar jaar breed erkend. Maar er is een verlegenheid hoe hier mee om te gaan. Christenen kunnen de voorhoede kunnen zijn van een beweging die bouwt aan vernieuwing van de samenleving. Daartoe zijn enkele beginselen van groot belang. Zoals de erkenning dat de werkelijkheid door God is geschapen en dat we dus niet zijn overgeleverd aan het toeval en de chaos. Daarnaast bij beleidsvorming meer rekening houden met de vernietigende rol van kwaad. Ook belangrijk is een anticynische houding want een nieuw begin is mogelijk. Verder zal vrijheid altijd in relatie met verantwoordelijkheid moeten worden opgevat. De tien geboden met het gebod tot liefde als hoogste gebod vormen een prima richtsnoer voor samenleven evenals het uitgangspunt van de mens als rentmeester van de schepping.

 

In een andere bijdrage stelde lijsttrekker Tjitske Biersteker dat gebrek aan vertrouwen heeft geleid tot allerlei overbodige en zelfs betuttelende regelgeving. Ze durfde de stelling aan dat deze regelgeving meer armoedebevorderend heeft gewerkt dan dat ze wat opgelost hebben. Er zou daarom een meldpunt moeten komen voor overbodige en beperkende regelgeving.

 

Een goed voorbeeld van burgerlijk initiatief in Den Helder is de christelijke gemeente New Song die vooral actief is binnen de Antilliaanse gemeenschap. New Song begint waar andere hulpverleners situaties als onoplosbaar en uitzichtloos bestempelen. De gemeente is daarin succesvol en kan dat doen, zo betoogde leider André Nahr, omdat ze gedreven wordt door het evangelie. Ook is er sprake van een jeugdbeweging genaamd 4U die regelmatig druk bezochte jeugddiensten belegd. Volgens leider Gerard Oldenburg is 4U ook op zoek naar mogelijkheden om zich in te zetten voor de stad, iets waartoe nummer twee op de ChristenUnie kandidatenlijst Willem Koning in een andere bijdrage ook toe opriep. Een mogelijkheid om dit alles samen te stimuleren is het initiatief Palmaris zo stelde Jannemieke van Donkelaar. Palmaris moet een samenbundelende kracht worden voor christenen om barmhartigheid te betonen in de stad, daartoe gestimuleerd door hun kerken.

 

Als laatste werd er stil gestaan bij het afscheid van steunfractielid Anton Suurmond en gemeenteraadslid en fractievoorzitter Henk Vos. Beiden hebben zich jarenlang ingezet voor de ChristenUnie. Aan Henk Vos werd een speciaal voor hem samengestelde vriendenbundel aangeboden met daarin bijdragen van onder anderen Freek Bellinga (VVD), Willem van der Paard (raadsgriffier), Frans Klut (D66) en André Rouvoet (landelijk politiek leider van de ChristenUnie). In zijn dankwoord stond Vos vooral stil bij de belangrijke steun die hij al die jaren van zijn vrouw heeft ontvangen.