Er zijn teveel vluchtelingen
zeggen mensen.
Er zijn te weinig mensen
zeggen de vluchtelingen.

Ernst Ferstl

Dit gedicht is te lezen op een raam als je langs het IJ in Amsterdam wandelt en ik las het in de week nadat in de gemeenteraad van Den Helder de hernieuwde asielvisie besproken werd.
Telkens als het in de politiek over asielzoekers gaat, komen de lelijkste kanten van de politiek boven. Dat geldt landelijk, dat geldt plaatselijk.
Carlo Assorgia benadrukt namens zijn partij Beter voor Den Helder dat het nu wel genoeg is en adviseert zelfs de banden met het COA te verbreken als er een centrum voor asielzoekers aan de Balgweg geopend wordt. Deze partij vreest, zoals veel andere partijen in de gemeenteraad een grote overlast voor de wijk De Schooten. Asielzoekers veroorzaken nu eenmaal altijd overlast is hun visie. Of dat ook echt zo is, dat doet niet ter zake. Asielzoekers krijgen van alle problemen de schuld of verergeren de bestaande problemen.
Het is buiten kijf dat nieuwkomers in de maatschappij veranderingen met zich mee brengen. Dat gaat altijd gepaard met winst en verlies. We kunnen erover treuren dat de traditionele buurtkroeg is weggedrukt door de vele pizzeria's en kebab-tentjes. Die traditionele buurtkroeg waar de gehaktballen sudderend in de vette jus geduldig lagen te wachten tot de tevreden stamgasten ze verorberden met een ferme lik Zaanse mosterd. Toch kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat een groot deel van de Nederlandse bevolking zich daar allang bij heeft neergelegd en onbekommerd geniet van wat de nieuwkomers te bieden hebben.
Mevrouw Dijk ging namens de Fractie Pastoor nog even vol op het populistische orgel. De kiezer had gesproken door Behoorlijk Bestuur voor Den Helder en Julianadorp de grootste partij te maken en dan moest de gemeenteraad gewoon doen wat de kiezer had gevraagd. Daarmee vergat ze voor het gemak even twee belangrijke details. Als eerste: bij de verkiezingen had deze partij niet de meerderheid in de gemeenteraad. Er zijn dus kiezers die graag een andere koers zien. Als tweede: kort na de verkiezingen scheidde de Fractie Pastoor zich af van deze grootste partij.
Dina Polonius voerde namens de ChristenUnie het woord en herinnerde eraan dat toen zij dertig jaar geleden als tienermoeder naar Nederland kwam er voor haar en haar kind ook geen woonruimte beschikbaar was. Kwam dat toen ook al door de asielzoekers? Verder wees ze op de dubbele houding ten opzichte van asielzoekers. Als ze succesvol zijn, zijn het opeens onze mensen (zie bijvoorbeeld Sifran Hassan), als ze hierheen komen zijn het allemaal overlastgevers, die te zwaar op onze maatschappij drukken.
Wij staan voor een menselijk asielbeleid. Wij staan voor een beleid waar we gezinnen niet buiten laten slapen. Wij staan voor een asielbeleid waarin alle regio's een steentje bijdragen. Wij staan voor een beleid waarin mensen die overlast veroorzaken (of dat nu voetbalsupporters, arbeidsmigranten, mensen met psychische problemen of asielzoekers zijn) aangepakt worden op de manier die bij hen past.
We staan hier in de gemeenteraad niet alleen in. Ook Groen Links en D66 lieten duidelijk een tegengeluid horen. Gelukkig maar. Anders was de hele gemeenteraad door het morele ijs gezakt.

 Leendert van Dam