Afgelopen maandag was één van de heel weinige keren dat de raadsvergadering niet doorging wegens gebrek aan agendapunten.  Ook het presidium was hierom verzet. Toch was het geen vrije avond. Er was een bijeenkomst gepland met dhr. Asselbergs en het presidium vanwege uitlatingen van dhr. Asselbergs in de pers.

Dhr. Asselbergs was één van de onderzoekers naar een breed gedragen stadhuisbesluit nadat op 9 juli het voorstel van het college hierover was afgestemd en motie was aangenomen met 5 kaderstellende punten om te kunnen komen tot een definitief besluit over nieuwbouw stadhuis.

De opdracht was om te zoeken naar breed draagvlak voor een nieuw besluit. De onderzoekers vonden dat ze ook iets moesten zeggen over de bestuurscultuur. Ik heb zowel mondeling als schriftelijk aangegeven dat ik vind dat ze zich beter tot de opdracht kunnen beperken. Tijdens de behandeling in de commissies zijn de bevindingen van de heren summier ter sprake gekomen. Er was geen vervolgafspraak voor dit aspect.

Het verbaasde (en ergerde ) dan ook menigeen wat er in de krant had gestaan. Ik had een beetje een déjà vu gevoel: opnieuw een mannetje dat heel gretig zijn ongezouten mening over de Helderse gemeenteraad kwijt wil, maar vergeet dat de uitkomsten van een onderzoek in eerste instantie eigendom zijn van de onderzochte. Met andere woorden: eerst had dit met de raad besproken moeten worden voordat er ook maar iets van naar de pers toe had gekund. In de tijd van Tops is precies hetzelfde gebeurd en ik vind het in beide gevallen bijzonder onprofessioneel.

De avond zelf leidde tot nog meer irritatie omdat er natuurlijk sprake was van zelfrechtvaardiging: “de waarheid moest maar eens gezegd worden”.  Ook kwam het  weer over (andermans gebrek aan) integriteit. Er moeten vooral regels komen, want dat “getwitter, gemail en het lekken bij het leven”  moet veranderen. Kortom een verloren avond.

Verder was het een drukke week, waardoor ik zelfs een afspraak met de auditcommissie af moest zeggen. We hebben nog wel tijd vrij gemaakt voor een vervolggesprek over de coalitieproblematiek.

Dit was een beetje een week met een hoog irritatiegehalte. Dat gebeurt me gelukkig niet vaak maar dan vraag ik me wel af waar dit allemaal toe moet leiden en of het nog zin heeft om er zoveel energie in te steken terwijl er weinig positiefs voor terug komt.

Gelukkig is het morgen weer zondag. Dag om tot rust te komen, me weer even te richten op mijn “roots” en daarin weer de kracht vinden om door te gaan met de zaken die er toe doen. Micha 6:8 is mijn “lijfspreuk” en de afgelopen week kwam ik hem in verschillende berichten tegen. Dat voelt dan als een soort bemoediging

Tjitske Biersteker