Het zijn drukke tijden wat betreft vergaderingen en andere politieke bijeenkomsten. Misschien is dat de reden dat een aantal bijeenkomsten niet op voldoende deelname konden rekenen en daarom afgezegd werden. Dat betrof de mediatraining van afgelopen woensdag, maar ook het werkbezoek en de raadsconferentie die we begin november zouden houden. Dat laatste vooral vind ik wel jammer.

Maandag hadden we zowel presidium als raadsvergadering. In het presidium waren niet veel bijzonderheden aan de orde. Vooral het vergaderschema voor de komende tijd vroeg aandacht.

In de raadsvergadering was het enige punt van belang de invoering van de hondenpenning. Dit was een item dat Trots had ingebracht, maar het merendeel van de fractie was afwezig. Ook anderen van de coalitie ontbraken, dus het leek er direct al om te spannen of dit voorstel het zou halen.

Als fractie van de ChristenUnie hebben we aandacht gevraagd voor de positie van zgn. “werkhonden”, zoals blindegeleidenhonden, hulphonden en politiehonden. Hiervoor hoeft geen hondenbelasting te worden betaald, de adressen zijn niet bekend. Als alle geregistreerde honden een penning dragen, dan kan het regelmatig tot vervelende situaties leiden als de werkhond geen penning draagt. Op aanvraag en na overleg van het medische paspoort kunnen hulphonden voortaan voor niets een penning krijgen.

Bij het stemmen over het hoofdvoorstel, ging Theo Rijnten op de publieke tribune zitten omdat hij een hond had en niet aan belangenverstrengeling wilde doen. Door deze daad staakten de stemmen op 13-13. Volgende keer moeten we opnieuw stemmen. Overigens vraag ik me af of, als er sprake is van een besluit over de hoogte van de WOZ, alle raadsleden op de tribune gaan zitten.

Dinsdagavond was er een extra raadsbrede commissie over het stadhuis. We konden reageren op de antwoorden van het college.Ik vind het persoonlijk nog steeds een moeilijke keuze. We hebben afgesproken dat de feiten ons moesten overtuigen en we kunnen niet anders zeggen dan dat het er een stuk gunstiger uitziet dan ten tijde van het collegevoorstel. Er werd, mijns inziens wel erg gemakkelijk over dit feit heen gestapt. Telkens kwam toch naar voren dat men eigenlijk nog steeds erg gecharmeerd was van het eigen voorstel. “we zouden nooit kunnen weten of we het goed hadden gedaan”. Gevoelsmatig heb ik er meer moeite mee: ik zie liever een toevoeging van bijzondere gebouwen dan de afbraak van historische gebouwen vanwege de bouw van het stadhuis.

Dhr. Asselbergs heeft in een andere functie heel positief geadviseerd over het behoud van het station, later ook nog voor de samenhang tussen Willemsoord, station en postkantoor. Nu werd als enige argument genoemd: het niet inpasbaar zijn. Dat lijkt mij nu typisch iets voor een goede architect.

Donderdagmiddag hebben een aantal bestuursleden van de Voedselbank waaronder ik een convenant met de gemeente getekend. Hiermee zijn wel officieel als ketenpartner bij de gemeente bekend en is er sprake van een regelmatig overleg met de verschillende ketenpartners en de gemeente. Opmerkelijk is de stabiele situatie in Den Helder voor wat betreft mensen in de bijstand, het aantal mensen dat gebruik maakt van de schuldhulpverlening en de Voedselbank. Bijzonder omdat in de rest van het land dit toch echt anders is.

Verder was het op andere fronten ook erg druk, dus ik ben nu wel erg blij dat het weekend is.  Het weer is bijzonder: vrijdagmiddag was het zo mooi dat we met de kleinkinderen naar het strand zijn geweest. Gewoon blote voeten, lekker het water in en met zand spelen. Dan voel ik me rijk en ben ik  blij dat ik in Den Helder woon.

Ook zaterdag nog veel buiten geweest ondanks de miezer. De temperaturen zijn heel bijzonder voor de tijd van het jaar.

Nu ben ik blij dat het zaterdagavond is, lekker rustig. Morgen zoeken we de rust op  van een samenzijn met God om de komende week weer uitgerust verder te kunnen.

Het is herfstvakantie en dat geeft gelegenheid om me voor te bereiden op de vele vergaderingen die er de week er na zijn.

 Tjitske Biersteker