Raadsvergadering

Ik  had een stille hoop dat de vergaderfrequentie wat minder zou worden nu de coaiitiebesprekingen afgerond zijn. Dat is nog geen waarheid geworden voor wat betreft deze week. Het was zo erg dat er op geen enkele wijze tijd over bleef om op bezoek te gaan bij maatschappelijke organisaties die ons uitgenodigd hadden. Hier moet wel snel verandering in komen, want juist die bezoeken vond ik een van de leukste onderdelen van het raadswerk.

Maandag was de begroting het belangrijkste onderwerp op de agenda. Dit was al tot stand gekomen voordat de coalitiebesprekingen waren afgerond en er was nog geen tijd geweest om de financiële vertaling van dit programma op te nemen in de begroting. Dat leverde voor ons een dilemma op. We stemmen in het algemeen niet in met een begroting waar veel gekort is in het sociale domein of waar te veel aannames in staan, zonder goede onderbouwing. Beide zaken waren ook nu aan de orde. Om  niet direct de samenwerking te frustreren hebben we een amendement opgesteld waarin we op korte termijn om de financiele vertaling van het coalitieprogramma vragen en de gevolgen ervan voor de begroting en we willen maandelijks een update van de belangrijke wijzigingen op concernniveau. Dat biedt meer mogelijkheden om bij te sturen voor alle partijen. Dat amendement heeft het gehaald en daardoor konden we de begroting uiteindelijk goed keuren.

Er gebeurde nog wel iets aparts, waar je alleen erg in hebt als je de politiek heel nauw gezet volgt. Bij de kadernota, afgelopen juni hebben we als fractie van de ChristenUnie veel amendementen ingediend met betrekking tot het sociale domein. Die amendementen zijn allemaal afgewezen, in meerderheid door het toenmalige college. Nu zijn diezelfde amendementen opnieuw ingediend door de PvdA, ook met een enigszins triomfantelijke blik onze richting uit. Het leek een soort test-case. Er was echter geen dekking voor de voorstellen, dat hoefde in de tijd van de kadernota niet noodzakelijk, maar bij de begroting wel. Dus konden we er niet in mee gaan nog even los van het probleem dat de amendementen nog geen ½ jaar geleden al ingebracht zijn.

Steunfractie

Het was al weer even geleden dat we bij elkaar kwamen om de verschillende onderwerpen door te spreken. Zeker in deze nieuwe situatie is dit hard nodig en afgelopen woensdag hebben we tijdens de bijeenkomst afgesproken dat we hier weer frequenter op in gaan zetten. 

Coalitie/college

Afgelopen donderdag stond er een uitgebreid verslag in de krant over de haalbaarheid van verplaatsing van de schouwburg. Het verraste  mij onaangenaam. De berichtgeving en de vertaalslag ervan zijn niet conform de aangescherpte kaders van het coalitieprogramma.  ’s Middags las ik in het Helders weekblad over de bezuinigingen in het sociale domein en ook daar werd ik niet zo vrolijk van.

We hadden gelukkig die avond coalitieoverleg en daar hebben we het er indringend over gehad. Voor een deel is het nog wel te wijten aan een overgangsperiode, maar die moet wat ons betreft heel kort duren en zonder verder negeren van het coalitieprogramma. We hebben dit herhaald tijdens het overleg met het college van afgelopen vrijdag. Er is gekozen voor een intensief overlegsysteem om er zeker van te zijn dat de gewenste ontwikkelingen snel geïmplementeerd worden. Daarmee wordt het er dus niet rustiger op wat vergaderingen betreft.

Ik vind de positiewijziging op zichzelf een heel avontuur.  De ChristenUnie (met als voorlopers GPV/RPF) is ruim 20 jaar aanwezig in de Helderse politiek. Bij eerdere crises is altijd wel een beroep op ons gedaan, maar nooit zo nadrukkelijk als nu. We hebben als partij nooit eerder deel uitgemaakt van een coalitie. Nu dan wel, zonder het leveren van een wethouder. Dat kan een complicerende factor zijn. We hebben dus niet het makkelijkste deel gekozen, maar wel onze verantwoordelijkheid genomen. Ik ben er van overtuigd dat ik dat in elk geval niet kan zonder geloof en gebed. 

Om mijn uithoudingsvermogen op peil te houden, vanmorgen eerst maar weer eens lekker door de duinen gestruind met groep vrouwen die allemaal hard aan hun conditie willen werken.  Het weer werkte mee en de omgeving was prachtig; dan voel ik me gezegend.