Een zin uit psalm 127 die vaak gelezen wordt bij de aanvang van nieuwe vergaderseizoenen in bijv. het openbaar bestuur. De lokale fractie van de ChristenUnie had maandagavond niet de gelegenheid meer om zich op deze wijze voor te bereiden op het komende vergaderseizoen. Wel is er gebeden voor de vergaderingen en het bestuur van deze stad. Het verloop van deze avond maakte ons duidelijk dat er voor deze stad en dit bestuur heel veel gebed nodig is. De start van dit nieuwe bestuurlijke seizoen heeft mij beschaamd. En het zou allemaal zo mooi worden. Meer contact met de burger, meer betrokkenheid enz. Dit zou dan o.a. gestalte moeten krijgen door “live” uitzendingen via de gemeentesite. Mijn conclusie na afloop: laat de camera’s voorlopig nog maar even uit en laten we met elkaar eerst maar eens werken aan de kwaliteit van ons bestuur opdat het ook werkelijk gezien mag worden.

 
Hoe het begon……

Om 17.00 uur zou het presidium bij elkaar komen (dit is een vergadering van fractievoorzitters onder leiding van de burgemeester). De burgemeester was te laat en kennelijk was er niets afgesproken over vervanging..Verschillende agendapunten hadden wat mij betreft als collegevoorstellen naar de verschillende commissies gekund. Voorbespreken van collegevoorstellen is niet de taak van het presidium. Dit moet zich vooral richten op het functioneren van de raad als totaal en alleen bij bijzondere kwesties kan een voorbespreking, eventueel in beslotenheid nuttig zijn. Er werden ook nog een aantal agendapunten toegevoegd zonder verdere onderbouwing en de uitleg nam behoorlijk veel tijd. Zoveel dat er geen tijd was voor een rondvraag en de afgesproken eindtijd ruim overschreden werd. Ik ben weg gegaan omdat ik graag met mijn (steun)fractie overleg pleeg vooraf gaand aan de commissie- en raadvergadering.

De presidiumvergadering vindt in onze fractiekamer plaats (en in die van PDH) waardoor we wat ontheemd waren. We hadden de VVD-kamer toegewezen gekregen. Jammer was dat dit bij de VVD niet bekend was. Zo ontstaan er ook nog gemakkelijk “politieke” kwesties.

 
Staatsgeheimen

Omdat de bijeenkomst van de commissie bestuur en middelen snel was afgelopen, liep ik nog even naar de commissie SOB. Op de gang merkte ik al de resultaten van die bijeenkomst: boze burgers die kwaad de publieke tribune hadden verlaten. Ze waren speciaal gekomen voor het agendapunt over de Stelling Den Helder. Dit kwam niet tot behandeling omdat het van de agenda was afgevoerd, kennelijk op last van een ambtenaar.(daar zou het college zich toch niet meer achter verschuilen?) De wethouder meende op geen enkele wijze hierop een toelichting te kunnen geven, vanwege “landsbelangen”. Kennelijk gaat lokale politiek ook over staatsgeheimen. De verklaring lijkt te zijn dat er nog een bezwaarprocedure loopt en dan mag zo’n stuk niet behandeld worden in commissieverband.

Niet alleen de burger was boos, ook de commissieleden hadden behoorlijk moeite met de gang van zaken. Ons commissielid had zich nog door de materie heen geworsteld die erg laat was verstuurd. Hij had het wel op prijs gesteld als hij even geïnformeerd was over het niet behandelen van dit punt.

 Hooggeëerd publiek….

Om 21.30 zou het dan gebeuren: vanaf dat moment zou de Helderse bevolking onze bestuurlijke capriolen “live” kunnen volgen via internet. De bedoeling hiervan is de burger meer te betrekken bij de lokale politiek. Of dat gelukt is, weet ik niet. Wel weet ik dat op televisie “soaps” op een breed kijkerspubliek kunnen rekenen. Persoonlijk vond ik deze vergaderavond een hoog “soap”-gehalte hebben, anderen hadden het over een “circus”.

Er was niet eens sprake van een zware agenda. We zouden er in een klein uurtje uit hebben moeten zijn.

Vragen?... geen vragen!

Het vragenkwartier liep al uit tot een vragendriekwartier. Dit ondanks het feit dat  de procedure aangepast werd: raadsleden mochten geen aanvullende vragen stellen. Namens de fractie van de ChristenUnie zal Willem Koning als gevolg van deze handelswijze nu maar schriftelijke vragen stellen over het stopzetten van de aanbesteding van het bezoekerscentrum Mariëndal. Dit levert een domino-effect aan vertragingen op waarover we niet geïnformeerd zijn of worden.

Risico’s

Als hamerpunt stond de nota “Risicomanagement en weerstandsvermogen” op de agenda. In de commissiebehandeling zijn veel vragen onbeantwoord gebleven. Een ruime meerderheid vond de nota van voldoende kwaliteit om mee te starten. Zelf wilde ik niet het risico lopen om als lastig gekwalificeerd te worden door opnieuw vragen te stellen. Ik krijg er onvoldoende greep op en mis nog steeds het overzicht. Wel is er sprake van een goede omschrijving van de verschillende begrippen. De financiële vertaling van e.e.a. is daarmee nog geen feit. Omdat het niet om een statisch gebeuren gaat, maar een stuk dat steeds opnieuw aangepast moet worden en betrokken bij de voorjaars- en begrotingsbehandeling, durfde ik het risico wel aan om hem als hamerstuk te agenderen. Andere partijen wilden nog het e.e.a. amenderen of het stuk van de agenda verwijderen. Het stemmen hierover en gesteggel over een ordevoorstel verliep tamelijk chaotisch. Bespreking zou uiteindelijk als laatste op de agenda geplaatst worden. Uiteindelijk is het hiermee toch gewoon van de agenda afgevoerd vanwege de tijdsoverschrijding.

 Het BRANDWEER galoos

Een geweldige taalvondst op de nieuwe brandweerkazerne, waar ik iedere keer om moet grijnzen als ik er langs rijd. Politieke “brand” ontstond er over de invulling van de oude brandweerkazerne. Liever gezegd: men wilde die niet ingevuld zien, maar afgebroken. Het bleek echter dat de Groene Poolster hier een tijdelijk onderkomen in zou krijgen, waardoor sloop nog zeker 2 jaar op zich zou laten wachten. Volgens de wethouder was dit slechts een mogelijkheid, geen zekerheid. De raad zou hierin gekend worden, vanwege de financiële implicaties. De PvdA wees de wethouder op een artikel in het stadhuisorgaan “de kop van jut”waarin al gesproken werd over de verhuizing per 1 september. Gebruikers van de Groene Poolster wisten te vertellen dat al voor de zomervakantie de verhuisdozen klaar stonden. Hierop ontstond de nodige commotie en de coalitie had een motie voorbereid. Deze is niet in stemming gebracht omdat de voorzitter de wethouder suggereerde om de raad te verzoeken de beraadslaging hierover te staken en uit te stellen tot 10 september. Dat zou dan gelegenheid bieden om e.e.a. nog eens goed te overdenken. Op de vraag van de ChristenUNie of de verhuizing dan uitgesteld zou worden, antwoordde de voorzitter dat er geen fysiek zichtbare acties zouden worden ondernomen (gesloten gordijnen, of nachtelijke acties?).

Kunst en pecunia

De raad moest ook nog besluiten over een college voorstel om de Stichting Kunstuitleen te subsidiëren bij haar mogelijke verhuizing naar de Oude Rijkswerf. Dit is om meerdere redenen een wat curieus voorstel. Deze mogelijke subsidiëring maakt onderdeel uit van de cultuurnota “horen, zien … en beleven”. Deze nota moet nog aangenomen worden. Het is dan ook wat vreemd om apart alvast te besluiten over een onderdeel uit deze nota, is de mening van de ChristenUnie. Volgens de wethouder was deze gang van zaken geheel te wijten aan de besluitvorming van de agendacommissie. Het vertrek van de gesubsidieerde Kunstuitleen uit de, eveneens gesubsidieerde Bibliotheek kan gemakkelijk leiden tot lastenverzwaring van deze voorziening. De huur die de Kunstuitleen op de ORW moet betalen is hoger dan in de Bibliotheek. Die huur was al een bezwaar en leverde de Kunstuitleen een taakstelling op. Het lijkt dan niet erg verantwoord om te verhuizen. Het heeft er bovendien veel van weg dat de gesubsidieerde verhuizing van de Kunstuitleen mede bedoeld is om de ORW “meer te laten bruisen”. De ORW moet een bruisend stadsdeel worden en dat kan niet altijd commercieel vertaald worden volgens de wethouder. Dus een indirecte subsidie voor de ORW om tot dit doel te komen. Was de financiele inbreng van de gemeente in zowel het fonds Stedelijk vernieuwing als in de BV Willemsoord nog niet genoeg. Dit schrijnt des te meer als je bedenkt dat er andere initiatieven zijn, die zonder subsidie kunnen functioneren en ook samenwerking zoeken om Den Helder tot een levendige cultuurstad te ontwikkelen. Is hier sprake van gebrek aan creativiteit bij de Kunstuitleen? Na afloop van de vergadering vroeg een vertegenwoordiger van de Kunstuitleen aan mij over welk voorstel wij uiteindelijk niet besloten hebben. Er was geen sprake van terugkoppeling tussen wethouder en de stichting. Bij de stichting praat men inmiddels over een heel ander idee, maar daarover weet de raad nog niets. Uiteindelijk komt het stuk in een later stadium terug, hopelijk beter onderbouwd en meer creatief. De “beraadslaging”over dit onderwerp verliep ook behoorlijk chaotisch.

Vergaderchaos

Van enige vergaderorde kon deze avond haast niet gesproken worden. Daarnaast riepen de tv-camera’s ook wat bijzondere reacties op bij enkele raadsleden (“de groeten aan …”, “ik vind het net een grote scheerspiegel”). Van debat was ook geen sprake. Namens de fractie van de ChristenUnie heb ik al een aantal keren genoemd dat er geen sprake is van een debat als er niet geïnterrumpeerd mag of kan worden. Ondanks toezeggingen van de voorzitter om hiermee coulant om te gaan, gold dit niet voor interrupties van de ChristenUnie op opmerkingen van de voorzitter.

Omdat ik het een beschamende vertoning vond, die niet voor herhaling vatbaar is heb ik zowel het college als de raad in een brief opgeroepen om hierop actie te ondernemen. Ik ben benieuwd, maar ga eerst maar met vakantie om hiervan bij te komen.