Wat een enerverende week is dit geweest. Veel mensen die ik de afgelopen tijd sprak, meenden dat het met de ChristenUnie wel los zou lopen tijdens de verkiezingen: “die zouden er wel in blijven”. Dat is natuurlijk heel bemoedigend om te horen. Bij tijd en wijle sloeg de twijfel toch toe: waren we de afgelopen tijd zichtbaar genoeg geweest? Hadden we er wel genoeg aan gedaan?” Dan is het wel een zegen om al die twijfel in Gods’ hand te mogen leggen.

Maandagavond was er een bijeenkomst in Elto. Hier waren mensen van de stichting Lezen en Schrijven aanwezig om politici te “dwingen” om in begrijpelijke taal zaken uit te leggen. Dat was een mooi initiatief, maar er waren maar heel weinig inwoners van Tuindorp aanwezig, wel veel politici. Bij gebrek aan gesprekspartners, ging men met elkaar en met de gespreksleider in discussie. Dat ging niet goed. Er waren een paar vragen van inwoners, waarop ik ook gereageerd heb. Dat leverde mij, samen met René van Deutekom van D66 de prijs voor “duidelijk spreken” op. Dat was een mooie opsteker.

Dinsdagavond nog een ingelaste bijeenkomst over de verplaatsing van de coffeeshop, geleid door de burgemeester. Veel publiek op de tribune, dat duidelijk geïrriteerd was door de manier waarop de informatie werd gebracht. Vragen werden niet of nauwelijks beantwoord en de suggestie werd gewekt dat er niet heel veel beletsels waren tegen de verplaatsing. De bewoners van de Visbuurt vertrouwden het niet erg. Bestuurlijk gezien is dit een lastige periode: de raad is bijna afgetreden, het college nog niet en uitvoerend werk gaat gewoon door.

Woensdagmorgen heb ik mezelf maar een beetje “afgebeuld” in de volkstuin en flink wat zware klussen aangepakt, ’s middags veel afleiding met de kleinkinderen en ’s avonds dan de verkiezingsavond. Wat duurde die dag lang! Maar het was het wachten meer dan waard: 2 volledige zetels! Wat een zegen. Het was bijna niet te bevatten, we zouden al zo dankbaar geweest zijn met het behoud van onze zetel;  uitbreiding is dan wel heel bijzonder.

Het was heel laat geworden woensdagnacht en donderdagmorgen moest ik al weer bijtijds op de fiets zitten. Toen was ik erg blij met mijn elektrische fiets. Zat er nog een beetje gang in. ’s Avonds hebben we met de (steun)fractie terug gekeken op alle gebeurtenissen en God hiervoor gedankt.

Vrijdagmorgen was de eerste daad van de gekozen raadsleden. Tijdens de officiële zitting van het hoofd stembureau werden de officiële uitslagen bekend gemaakt. De restzetelverdeling en de voorkeurstemmen. Het was opmerkelijk hoe groot de afwijking was tussen de officiële uitslag en de laatste uitslagen op woensdagavond. Dat was voor sommige partijen toch een deceptie. Zo leuk om daar nu met zijn 2-en te zitten! Daarna met een aantal partijen een kort overleg om te bezien wat deze uitslagen nu kunnen betekenen.  Langzamerhand begint de voor ons gunstige uitkomst te “landen”. Ik loop al wel een paar dagen met een grote grijns op mijn gezicht, iedere keer als ik gefeliciteerd word.

Zaterdagmorgen een terugblik op het hele gebeuren bij de LOS. Verschillende partijen hadden van tevoren al aangegeven dat ze graag wilden dat het er anders aan toe zou gaan in de gemeenteraad. Woorden als “samenwerken”, “grote coalitie” vielen dan nu ook regelmatig. Dat klonk veelbelovend, al ontbrak het kritische geluid ook niet.

’s Middags nog “even” naar de tuin. Ik kreeg wat onverwachte hulp bij een paar zware klussen, maar moest toen zelf ook stevig mee aanpakken. Dat ging mijn krachten eigenlijk wat te boven. Nu maar hopen dat ik morgenochtend overeind kan komen, want ik wil wel heel graag naar de kerk. Dat is de plek waar ik tot Rust kom, maar ook de plek om gezamenlijk God groot te maken: Hij heeft machtige daden gedaan.